وطن فارسی | محمدکاظم کاظمی* شبی با هرات جشنواره بینالمللی فیلم زنان هرات | الکا سادات* از گسست تا پیوند هنرمندان خطاط هرات و تهران | نیک محمدمستمندغوری* نگاهی به نهادها و نشریههای ادبی در هرات از ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۲ | افسانه واحدیار* اندیشههای اجتماعی خواجه عبدالله انصاری | سعید حقیقی جایگاه هرات در محیط فرهنگی و ادبی تاجیکستان | عبدالله راهنما* شناسنامه انجمن ادبی هرات | نارون رجایی داغ تمنا | سید ابوطالب مظفری از تسبیح تا ترنم | محمدکاظم کاظمی جامی؛ برترین چهره فرهنگی هرات | حسن امین هرات، قلب ادبیات، معنویت و تصوف در افغانستان | مرضیه سلیمانی (خورشید) پیوند هرات با آریانا و ایرانشهر | یحی حازم اسپندیار شاهنامه و هرات | محمد آصف فکرت هروی هرات از نگاه دکتر اسلامی نُدوشن | مهرداد صادقیان ندوشن هرات؛ پیوند دهندهای فرهنگی ملتهای حوزۀ نوروز | عبدالمنان دهزاد شکستن چندمین استخوان در تحویل سال | خالد قادری* هرات، نقطه وصل در حوزه نوروزستان | اسحاق ثاقبی داراب ظرفیتهای هرات برای پیوندهای تاریخی حوزهی تمدنی نوروز | محبوبالله افخمی* توهمات امارات در مورد بین المللی کردن مسئله سه جزیره ایرانی | کورش احمدی* مناقشه بر حق حاکمیت تاریخی ایران | محمدجواد حقشناس شبکه ملی و فراملی موزه خلیج فارس | رضا دبیرینژاد* حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان؛ روستانشینی و پایداری معیشتی | محمدامین خراسانی* برای صیانت از نام خلیج فارس نیازمند عزم ملی هستیم خلیج فارس در آئینه زمان | محمدعلی پورکریمی* حفاظت از نام خلیج فارس جزایر سهگانه ایرانی، دسیسه انگلیسی، فراموشکاری عربی | محمدعلی بهمنی قاجار خلیج عربی یا خلیج همیشه فارس؟ بر این دو عنوان درنگ کنید | حبیب احمدزاده هژمونی ایرانی خلیج فارس از عهد باستان تا کنون | مرتضی رحیمنواز درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش | مرتضی رحیم نواز جهانی شدن و نقش ژئواکونومیکی منطقه خلیج فارس | مهدی حسینپور مطلق خلیج فارس، آبراه صلح و گفتگو | فریدون مجلسی خلاء قدرت و ابهام چهره ژئوپلیتیکی در خلیج فارس | نصرت الله تاجیک درباره روز ملی خلیجفارس | محمدجواد حقشناس موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبههای فارسی مسجد جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین هرات و نقطه عطف رهبری | ظاهر عظیمی هرات و توسعه سیاسی | سید نایل ابراهیمی حوضه آبریز هریرود؛ چالشها و راهبردهای مشارکتی و بومی | عبدالبصیر عظیمی و سیدعلی حسینی موقعیت استراتژیک هرات | فریدریش انگلس (ترجمه: وهاب فروغ طبیبی) نقش هرات در همگرایی منطقهای | ضیاءالحق طنین درخشش تاریخی هرات | سید مسعود رضوی فقیه دیدار سروان انگلیسی با یعقوبخان در هرات | علی مفتح ایستاده بر شکوه باستانی* | محمدجواد حقشناس سیاستگذاری «همگرایی منطقهای» در حوزه تمدنی ایران فرهنگی هرات در عهد ایلخانی، آل کرت و تیموری | شیرین بیانی گزارش سفر محمود افشار به افغانستان
امانت فروشی یا بانک رهنی تا سالهای نخست انقلاب در تیمچه اکبریان پابرجا بود و فعالیت می کرد و در این نخستین بانک رهنی ایران مردم میتوانستند با گرو گذاشتن وسایل با ارزش خود از این بانک پول قرض کند
خانه ارغوان، خانه مسکونی شاعر بزرگ، امیر هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه) که در خیابان شهید تقوی (کوشک)، کوچه شهید انوشیروانی واقع شده، بنایی آجری است که قدمت آن به دوران پهلوی دوم باز میگردد.
«گورستان مسیحیان پروتستان» از جمله گورستانهای تاریخی ایران است که کمتر شناخته شده و اطلاعات چندانی از آن وجود ندارد، از جمله ظرفیتهای تاریخی باقر شهر قلمداد شده و اهمیت خاصی به این شهر کوچک داده است.
حسین کریمان، نویسنده، مورخ و جغرافیدان برجسته در ۱۷ آبان ۱۲۹۷ در قریه آهار (شمیرانات) دیده به جهان گشود. او در ۲۰ آذر ۱۳۷۲ در سن هشتاد سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت و در شهر قم به خاک سپرده شد
آنچه امروزه بهعنوان ارگ تبریز شناخته میشود، بخشی از ایوان جنوبی عمارتی است که عملیات ساخت آن بهمنظور مسجد و آرامگاه علیشاه در سال ۶۹۷ خورشیدی به دستور خواجه تاجالدین علیشاه جیلانی وزیر مقتدر سلطان محمد خدابنده الجایتو و سلطان ابوسعید بهادر خان از پادشاهان ایلخانی، آغاز و در سال ۷۱۷ خورشیدی به سبب مرگ بانی و سپس فروریختن سقف بنا بهصورت نیمهکاره متوقف ماند.
در سال ۱۲۶۴ هجری قمری، محمد شاه قاجار دستور ساخت کاخی در حوالی اسدآباد و تجریش را صادر کرد که به (کاخ محمدیه) معروف گشت، کاخی که اگر چه هنوز در میانه ساخت خود بود، اما شاه که به بیماری نقرس مبتلا شده بود آن را برای سکونت در آخرین روزهای زندگی خود برگزید و در نهایت در همین کاخ نیمه کاره زندگی خود را در سن ۴۲ سالگی به پایان رساند.
میدان تاریخی مشق که دورهای کوتاه باغ ملی تهران نامیده میشود به امید مردمی شدن و بهره مندی همگانی از آن، یک فرصت منحصر به فرد تاریخی ـ فرهنگی است که منابع بسیاری در آن وجود دارند. میدانی بزرگ و گسترده که محوطه بزرگی را در قلب تاریخی تهران به خود اختصاص داده است و تاریخچهای دارد که با تاریخ تهران پیوند خورده است.
آتشکده آتشکوه که در ۵ کیلومتری راه نیمور به دلیجان و در نزدیکی روستای آتشکوه و در دامنه کوهی به همین نام قرار دارد، یکی از مهمترین آثار بجا مانده از دوران باستان است که قدمت آن به دوره ساسانیان بازمیگردد و عظمت آن به حدی است که در برخی از متون از آن بهعنوان یکی از برترین آتشکدههای زرتشتیان جهان یادشده است.
ری اگرچه امروزه فقط به عنوان یکی از شهرستانهای استان تهران شناخته میشود، زمانی نه چندان دور به عنوان شهری بزرگ، رونق و شکوفایی چشمگیری داشته است و مرکز تجارت و گذرگاه بازرگانان و کاروانهای بسیاری بوده است.
ابیانه با بیش از ۱۵۰۰ سال تاریخ شناسنامهدار، روستایی تاریخی و از کهنترین سکونتگاههای زیستی حاشیه کویر مرکزی ایران است. قدیمیترین بررسیها نسبت آنرا تا دوران ساسانی تایید نموده، اما محققان قائل به دورههای پیش از این هستند و در کاوشند تا اسناد معتبری برای این منظور یافته و سندیت این سخن را به اثبات برسانند.