وقتی بر آن شدیم تا ویزهنامهای برای «هرات» منتشر کنیم، در پایان راه به سخنان بالا فکر کردیم. سخنانی که استاد فرزانه دکتر محمد علی اسلامی نُدوشن، در کتاب ارزشمند «ایران و تنهاییاش» منتشر نموده است.
هرات کنونی اگرچه با هرات تاریخی ما فاصله بسیاری دارد، اما هنوز از گذار قرنها چپاول، ستم و دژخیمی سربلند بر پای خود ایستاده است. این فرزند جدایی ناپذیر از گستره ایران فرهنگی، هنوز زیبایی مسحور کننده خود را حفظ کرده است و به این گناه نابخشودنی به زخم چشم نامحرمان دچار مانده است.
پساز برگزاری «شب هرات» در »موزه تصلویر معاصر» بر آن شدیم تا با همکاری «انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان» ویژه۲نامهای فراخور این شهر تاریخی ارزشمند منتشر کنیم. لذا طی یک فراخوان عمومی، از نویسندگان و پژوهشگران دعوت به عمل آوردیم که ما را با انتشار آثار خود در انجام این مهم یاری رسانند.
جدا از این فراخوان، گروهی از اساتید و پژوهشگران گرامی نیز به دعوت خاص ما از خود پاسخ مثبت دادند و دست یاری ما را به گرمی فشردند.
اکنون مجموع مطالب رسیده در دو قالب نشریه و دقترچه پیوست منتشر و در اختیار دوستان قرار گرفته است. نشریه نیمرورز، پیشتر نیز دو دفتر مستقل در موضوع افغانستان منتشر کرده است.
امیدواریم از رهگذار تلاش چند ماهه ما، شناختی نو از تاریخ این کهن شهر باستانی حاصل آمده باشد. شهری که قدمت آن به درازنایی تاریخ است و شکوه آن، ما را به جهان اساطیری پیوند میزند. و اکنون نیز اگرچه زخمی جنگ و توطئه و تنگنظری شده است، با این حال گویی نمیخواهد تن به این سیاهی بدهد و رویش دوباره خود را به انتظار ایستاده است و گویی هرگز نمیخواهد از بازتولید شکوه و زیبایی و عظمت خود دست بردارد.
این ویژهنامه حاصل تلاش و زحمت بسیار افرادی است که به حوزه فرهنگ و تمدن فارسی ارج میگذارند و هرگز از عشق به «زبان فارسی» و «هویت ایرانی» دلزده و دلخور نمیشوند. حتی پساز گسیختگیّهای اجتماعی و فرهنگی که استعمار ۲۰۰ ساله انگلستان در فلات قاره ایران به وجود آورده است، دچار از خودبیگانگی نشده و همچنان به داشتن هویت فرهنگی خود در مرزهای مختلف جغرافیای سیاسی فلات قاره ایران عشق میورزدند و خالصانه برای احیاء پیوستگی خود در مرزهای ایران فرهنگی تلاش میکنند.
* یادداشت مدیرمسئول