تقابل نظامی اسرائیل و ایران: پیامدها و راه حلها | سید حسین موسویان آیین نوروز دوای درد افغانستان | حسین دهباشی ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر سبزی پلو با ماهی | مرتضی رحیمنواز بهداشت و تغذیه در تعطیلات مراسم نوروز باستانی | گلبن سهراب شهر نوروزانه | بهروز مرباغی تئاتر و بهار، تلاشی برای زدودن زشتی و پلشتی | مجید گیاهچی نوروز در رادیو ایران زمستان به پایان رسیده است… | محمود فاضلی اهمیت پاسداری از جشن نوروز در افغانستان | محمدصادق دهقان پارسه، تختگاه نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز، جشن بیداری | جعفر حمیدی بازشناسی نمادهای انسانی نوروز | مرتضی رحیمنواز آن روزگاران | ساناز آریانفر سیمای جهانی نوروز ایرانی | مرتضی رحیمنواز آداب و رسوم نوروزیِ تاجیکان | دلشاد رحیمی* نظام اسطورهای نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز و دیپلماسی میراث فرهنگی | رضا دبیری نژاد تحویل سال و تغییر احوال | محمدجواد حق شناس نمادشناسی سفره هفتسین و نوروز | مرتضی رحیمنواز حال و هوای عید در تاجیکستان | عباس نظری کارت تبریک عید | مجید جلیسه نوروز، فرهنگِ هویتساز | فریدون مجلسی شکوهِ هرات، در فراسوی گستره ایران فرهنگی نوروز، جشن رستاخیز آئینهای پیشوار نوروزی | ندا مهیار نوروز و آیینهای نمایشی نوروزی سیاست همسایگی در نوروزستان | سید رسول موسوی پوتین قادر نیست جنبش رهبر مخالفان را خاموش سازد | آندره ئی سولداتوف . ایرینا بروگان (ترجمه: رضا جلالی) جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز عامل قدرت چین نه فناوری که خبرچین ها هستند | مین شی پی (ترجمه: رضا جلالی) روسیه آینده خود را می سوزاند | آندره ئی کولسینیکوف (ترجمه: رضا جلالی) جایگاه نقاشیخط را اثر مشخص میکند تئاتر شهر، حریم ذهنی میخواهد نه حریم شهری | مرتضی رحیمنواز سنگ زیرین آسیاب | فرشاد مومنی در چشم برادر | محمد کریمی* ماجراهای ما یک نفر | محمد امین کریمی* دنیا یالان دنیادی | الهه کریمی* بابا حسن | الهام کریمی* رویای حزبی از جنس اکثریت مردم، حزب عدالت ایران | بهزاد کاظمی سربلند در عرصههای گوناگون | محمود کاشانی چشمی و چراغی که بود| علیرضا فخیمی* جانِ جان برکف ما | طاهره فخیمی* فراتر از وکیل | محمد حسین زارعی مرد خدا، عمل و تواضع | حسین راغفر یکی مرد بود اندر آن روزگار | دادبه دادمهر دوستدار دوستداشتنی | سیدعلی جزایری حضور سبز حاج آقا | امیرحسین انصاریمهر* آرمانگرایی انقلابی | مجتبی امیری زیست رشک برانگیز | محمد اسدینژاد
یکی از مهمترین آیینهای نمایشی نوروز، «میر نوروزی» است، آیینی که مشابه آنرا که با «قربانی کردن» و «شاهکشی» پیوند دارد، میتوان در بسیاری دیگر از فرهنگها هم یافت. در فرهنگ ایرانی این آیین در پنج روز آخر سال که به آن پنجه دزدیده میگفتند، اجرا میشد.
کرگدنخوانی» مردادماه 1402 در تهران، رویدادی به کارگردانی کیوان کثیریان که از قرار معلوم کارگردان و تعدادی از بازیگران آن را 30سال پس از یک اجرای نمایش «کرگدن» گرد هم آورده نیز به همین دلیل تازگی خود را حفظ کرده است.
کار شاپور جورکش پیش از انقلاب تئاتر بود و سرپرستی کمیته تئاتر دانشگاه شیراز را از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ به عهده داشت. تدریس در کارگاه تئاتر کودک تلویزیون مرکز شیراز از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸ از دیگر فعالیتهای او بود. بعد از آنکه فعالیت تئاتری در شیراز با موانعی روبهرو شد، کار فردیتری را برای بیان و بروز انتخاب کرد و به سمت شعر رفت و ادبیات عرصه فعالیت شاپور جورکش شد.
به نظر نمیرسد نه منطق و نه قوانین ما برای قاضی هم چنین اختیاری قائل باشد که رأسا در امور تخصصی رشتههای دیگر و از جمله پزشکی و روانپزشکی مداخله کند. متأسفانه به دلیل کماطلاعی راجع به مسائل سلامت روان و فقدان دانش کافی در جامعه، شاهد آن هستیم
تعزیه، هنری است که میتوان آن را به عنوان یک مجموعه هنری مرکب از شعر، نثر، موسیقی، اسطورهها و حماسههای مذهبی و تاریخی ایران، در سطح جهان مطرح ساخت.
فیلم «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی که قبل از حضورش در جشنواره کن به وزارت ارشاد ارائه نشده بود، رسماً توقیف شد.
فریماه فرجامی امشب پس از طی یک دوره بیماری منجر به کما در ۷۱ سالگی درگذشت. لاله در خط قرمز (مسعود کیمیایی)، سوسن مکاشی در تیغ و ابریشم (مسعود کیمیایی)، مونس در سرب (مسعود کیمیایی) که برایش جایزه دیپلم افتخار هفتمین جشنواره فیلم فجر را به ارمغان آورد، ماه منیر در مادر (علی حاتمی)، فروغ […]
نمی توان از مردمی که دغدغه نیازهای حداقلی مثل خوراک، پوشاک و اجاره را دارند انتظار داشت که برای فعالیت های هنری وقت و هزینه اختصاص دهند. این یک واقعیت انکارناپذیر است که شرایط از همه جنبهها شرایط خوبی نیست.
برخی منابع خبر از فوت ابوالفضل پورعرب بازیگر سینما و تلویزیون بر اثر بیماری سرطان دادند، اما این خبر خوشبختانه تکذیب شد
موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامههای تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز داریوش فرهنگ بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون بخشهایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرده است که در زیر میخوانید. فرهنگ درباره سریال «افسانه سلطان و شبان» گفت: گاهی وقتی میگوییم شاید همه چیز از یک جرقه آغاز شد تصور میشود شاید اغراق باشد اما درباره «سلطان و شبان» واقعا همه چیز از یک جرقه بود.
نکته قابل توجه در این نمایش، ارایه تصویری زمینی و این جهانی از رستم است. چهرهای که با حذف آگاهانه جلال و جبروت ظاهری او، تا حدود زیادی منطقیتر و شکیباتر تراز پهلوان فردوسی به نظر میرسد.
حقیقت این است که گلاب آدینه از ۲۸ سال پیش، چشمش پی نمایشنامه «پردهخانه» بود. او اولبار از همان زمان برای اجرای این نمایشنامه دست به کار شد ولی آن اجرا ممکن نشد تا به امروز رسید. حالا آدینه بعد از این همه سال این نمایشنامه را روی صحنه برده است. خبرنگار ایسنا در آستانه […]
در نمایش به طور مشخص وامدار پاراجانف هستم. بعد از تجربه اجرا در تهران که بسیار مورد توجه تماشاگران و منتقدان بود، پاراجانف در ایروان نمایش داده میشود وامید میرود تماشاگران ارمنی بتوانند با این کار ارتباط برقرار کنند.
وجود اینترنت و پلتفرمهای پژوهشی و هنری در فضای اینستاگرام، موقعیت مناسبی را برای دسترسی به فعالیتهای خارج از تهران و ایران فراهم کرده است. از میان رفتن مرزهای هنر، و همپویندی معماری و نمایش و مجسمهسازی و سینما و عکاسی و نقاشی و البته برنامههای فناورانه و رایانهای، ما را به اتحادی در هنر معاصر نزدیک میکند
انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران، چون بسیاری دیگر از نهادهای فعال مدنی، یکی از برنامههای پیوسته و همیشگیاش را برگزاری نشستهایی برای تجلیل و پاسداشت مفاخر تئاتر و فرهنگ ایران... قرار داده است.