گفتمان «باید مثل آمریکا و اروپا باشیم» را رها کنیم! | علی مفتح اقدامات شهردار تهران منافع چه کسانی را تأمین می کند؟ اصلاحطلبان؟ خیر، متشکرم! | سعید حجاریان تسلیحات هوش مصنوعی | کیومرث اشتریان وطن فارسی | محمدکاظم کاظمی* شبی با هرات جشنواره بینالمللی فیلم زنان هرات | الکا سادات* از گسست تا پیوند هنرمندان خطاط هرات و تهران | نیک محمدمستمندغوری* نگاهی به نهادها و نشریههای ادبی در هرات از ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۲ | افسانه واحدیار* اندیشههای اجتماعی خواجه عبدالله انصاری | سعید حقیقی جایگاه هرات در محیط فرهنگی و ادبی تاجیکستان | عبدالله راهنما* شناسنامه انجمن ادبی هرات | نارون رجایی داغ تمنا | سید ابوطالب مظفری از تسبیح تا ترنم | محمدکاظم کاظمی جامی؛ برترین چهره فرهنگی هرات | حسن امین هرات، قلب ادبیات، معنویت و تصوف در افغانستان | مرضیه سلیمانی (خورشید) پیوند هرات با آریانا و ایرانشهر | یحی حازم اسپندیار شاهنامه و هرات | محمد آصف فکرت هروی هرات از نگاه دکتر اسلامی نُدوشن | مهرداد صادقیان ندوشن هرات؛ پیوند دهندهای فرهنگی ملتهای حوزۀ نوروز | عبدالمنان دهزاد شکستن چندمین استخوان در تحویل سال | خالد قادری* هرات، نقطه وصل در حوزه نوروزستان | اسحاق ثاقبی داراب ظرفیتهای هرات برای پیوندهای تاریخی حوزهی تمدنی نوروز | محبوبالله افخمی* توهمات امارات در مورد بین المللی کردن مسئله سه جزیره ایرانی | کورش احمدی* مناقشه بر حق حاکمیت تاریخی ایران | محمدجواد حقشناس شبکه ملی و فراملی موزه خلیج فارس | رضا دبیرینژاد* حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان؛ روستانشینی و پایداری معیشتی | محمدامین خراسانی* برای صیانت از نام خلیج فارس نیازمند عزم ملی هستیم خلیج فارس در آئینه زمان | محمدعلی پورکریمی* حفاظت از نام خلیج فارس جزایر سهگانه ایرانی، دسیسه انگلیسی، فراموشکاری عربی | محمدعلی بهمنی قاجار خلیج عربی یا خلیج همیشه فارس؟ بر این دو عنوان درنگ کنید | حبیب احمدزاده هژمونی ایرانی خلیج فارس از عهد باستان تا کنون | مرتضی رحیمنواز درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش | مرتضی رحیم نواز جهانی شدن و نقش ژئواکونومیکی منطقه خلیج فارس | مهدی حسینپور مطلق خلیج فارس، آبراه صلح و گفتگو | فریدون مجلسی خلاء قدرت و ابهام چهره ژئوپلیتیکی در خلیج فارس | نصرت الله تاجیک درباره روز ملی خلیجفارس | محمدجواد حقشناس موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبههای فارسی مسجد جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین هرات و نقطه عطف رهبری | ظاهر عظیمی هرات و توسعه سیاسی | سید نایل ابراهیمی حوضه آبریز هریرود؛ چالشها و راهبردهای مشارکتی و بومی | عبدالبصیر عظیمی و سیدعلی حسینی موقعیت استراتژیک هرات | فریدریش انگلس (ترجمه: وهاب فروغ طبیبی) نقش هرات در همگرایی منطقهای | ضیاءالحق طنین درخشش تاریخی هرات | سید مسعود رضوی فقیه دیدار سروان انگلیسی با یعقوبخان در هرات | علی مفتح
باتوجه به وقایع و شایعات فوقالذکر، لانسدان، وزیرخارجه انگلستان، اعلامیه معروف را صادر نمود. بدین معنی که دولت انگلستان اجازه نخواهد داد هیچ دولت خارجی به قلمرو انحصاری انگلستان در خلیج فارس وارد شود و برای جلوگیری از این امر حتی تا پای جنگ خواهد رفت.
ما دراین ویژهنامه حداکثر کوشش خودمان را بهکار بستیم تا شخصیت، چهره و جایگاه متفاوت استاد باوندرا از لحاظ علمی، کنشگر سیاسی و دیگر وجوه او متمایز و بازشناسی کنیم. درواقع شماره گذشته نشریه نیمروز، استاد فقید را از منظری چندوجهی به مخاطبان عاموخاص، معرفیکرده است.»
متأسفم که امروز در سوگ باوند مینشینم. اما خوشحالم که افتخار شاگردی غیرمستقیم، بهرهمندی از دانش مستمر ایشان و همکاری نسبتاً طولانیمدتی را با حضرت استاد داشتم.
مهر ۱۳۶۲، در یکی از روزهای آغازین بازگشایی دانشگاهها پس از انقلاب فرهنگی، با اشتیاق غیر قابل وصفی خود را به بخش آموزش دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران رساندم. زمان انتخاب واحد بود و من که پس از تقریبا سه سال تعطیلی دانشگاه بسیار دلتنگ فضای دانشکده و همکلاسیها و اساتید شده بودم […]
درایت بیروننگارانه همیشه در کلام و رفتار و گفتار آقای دکتر باوند هست و این درایت نه فقط بر دانش و دیپلماسی ایشان مبتنی است، بلکه بر دانش ایشان از تاریخ ایران نیز استوار است. چیزی که این روزها کم پیدا میشود.
دکتر هرمیداس باوند نجیب زادهای اصیل بود. مهمترین بارزه اخلاقی او مناعت طبع و نگاه ژرف به همه مسایل بود، به آرامی سخن میگفت، با قدرت و چابکی قلم میزد. به هنگام سخن فراتر از تاریخ و روز خود را میدید و به حال آینده ایران بیمناک و نگران بود.
شوربختانه خیلی دیر با آقای باوند آشنا و دوست شدم و هیچگاه نزدیکیای را که همکاران سابقشان با ایشان داشتند، بنده نداشتم. با این حال، هربار که به ایران میرفتم، ایشان را زیارت میکردم و احترام زیادی برایشان قائل بودم. بنابراین برای ادای احترام این یادداشت کوتاه را برای ایشان نوشتم. شادروان داود هرمیداس باوند […]
زمانی که با داود هرمیداس باوند آشنا شدم، مسئول دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه بودم. در آن زمان، با توجه به تعطیلی دانشگاهها در دورۀ انقلاب فرهنگی، فرصتی فراهم شد که از بعضی استادان و پژوهشگران دعوت کنم با وزارت خارجه همکاری کنند. در این دوره، میزبان دانشگاهیانی مانند دکتر سید جواد […]
در واقع میگویند یک دیپلمات خوب باید ترکیبیاز تاریخ، حقوق، اقتصاد، سیاست و حتی شناخت ادبی و هنری لازم همراه با اطلاعاتعمومی جغرافیایی، صنعتی و جامعهشناسی باشد که بتواند نمایندة احترامانگیزی در عرصههایبینالمللی برای دفاعاز منافعکشور خودش باشد.
آقای دکتر باوند ازجمله شخصیتهای دانشگاهی بودند که تلاش کردند تا در دفاع از منافع مردم ایران و در بهبود جایگاه ایرانیان برای ارتقاء موقعیت ایران از این علم استفاده کنند و هرکجا امکان بوده این یافتهها را منتقل سازند و تلاش کنند تا این یافتهها به کار گرفته شود.
با اینکه میتوانستند غروری با پشتوانه و همهجانبه داشته باشند، آرام، بیتوقع، فروتن و البته تأثیرگذار در محافل علمی میآمدند و آرام میرفتند. خدایش بیامرزد که در نسل غیرقابل تکرار خود در این زمانه نیز بدیلی نداشتند.
باتوجه به سابقه موجود در سازمانملل در موردی که شورایامنیت در انجام وظیفه خود بههردلیل ناتوان نشان دهد، مجمععمومی سازمانملل با استناد به رویه گذشته خود ازجمله قطعنامه اتحاد برای صلح میتواند وارد آن موضوع شود و مواضع موثری را اتخاذ کند.»
استاد باوند علاوه بر داوری در مراحل گردآوری اطلاعات، مصاحبههای تخصصی و تدوین این پایاننامه یاور پژوهشگران این تحقیق بودند و یاریشان منجر به تصویب پایاننامه با درجه عالی گشت.
او به عنوان یک حکیم بینالمللی خیر اندیش با کوهی از عشق به ایران زمین و با دانشی عظیم در حوزه روابط بینالملل و به عنوان یک حقوقدان و تاریخ شناس و یک فرهیخته فرهنگی سیاسی کشور با منشا پرباری از نیکیها آثاری از خویش به یادگار گذاشتند که در منابع علمی و دانشگاهی و دیپلماسی در داخل و خارج کشور ثبت گردیده است .
ایشان از قراردادی دفاع کرد که خیلیها جزئیاتش را نمیدانند. ایشان از قراردادی دفاع کرد که عاملش توسط جمهوری اسلامی اعدام شد. حالا ایشان در روز روشن کراوات زده و باافتخار نشستهاند و از آن قرارداد دفاع میکنند! مطمئنم انتظار دارد که از دانشگاه بیرونش نکنند! وقتی بیرونش میکنند مظلومنمایی میکند که نمیدانم چرا من را بیرون کردند!
من در کنار او قصد داشتم تا کارهای میان رشته ای ناتمام بسیاری از جمله «جامعه شناسی اخلاق» را به انجام رسانم و ایشان تا همین اواخر همواره رهنما و مشوق من در این رهیافت بود.
بر ما است و بر تمامی ما ایرانیان، ایرانزادگان و دوستداران ایران که در پرتو این نور مِهرآگین میترایی پدرم که قطعاً روشنگر راه و الهامبخش همه ما است، به امید خدا بر گستره تاریکی، همگی باتلاش و کوشش فائق آییم و دوباره و دگرباره رنگینکمان کیانی را بر بوم آسمان ایران عزیزمان نقاشی کنیم.
آشنایی عمیقی با فرهنگ و تاریخ ایران، بهخصوص «ایران باستان» داشت؛ دوستدار این سرزمین و مردمان آن بود. آشنایی با چنین مردمی و چنین فرهنگی عشق به این مردم و فرهنگ را در ایشان برانگیخته بود و این عشق مهمترین انگیزه برای خدمت ایشان به ایران بود.
همانطور که استادان پیشکسوت اشاره کردند، جناب آقای دکتر باوند از یکسو دانشمند حقوق و روابط بینالملل بودند و از سوی دیگر یک دیپلمات برجسته.
بهظاهر با آنکه رشته تخصصی ایشان مسائل سیاسی، حقوق و روابطبینالملل است اما ایشان «بنیاد سیاستخارجی علوماداری و مدیریت» را همیشه مورد توجه قرار دادهاند و بههمین دلیل با کمال رضایت خاطر در نشستهای ما حضور فعال داشتند.