ادبیات

🗓️ اطلاعیه:

مراکز فروش دوهفته نامه نیم‌روز در تهران و شهرستان‌ها

امروز : دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۳
برابر با : Monday - 29 April - 2024

::: 3311 ::: 3

: آخرین مطالب

ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر

رمان‌ها و داستان‌های کوتاهی که در این زمینه نوشته شده، دارای ارزش ادبی بالایی هستند و برخی از آن‌ها با گذشت سال‌ها همچنان مخاطبان زیادی دارند و در یادها مانده‌اند.

سرنوشت شعر فارسی در حکومت طالبان چه خواهد شد؟ | محمدکاظم کاظمی

گیتا گرایلی : سلام بر زاده ندوشن

تغییراتی در مراسم تشییع پیکر اسلامی ندوشن

به بهانه درگذشت عباس معروفی

مرگ یک نویسنده

عباس معروفی داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و شاعر نامدار ایرانی صبح پنجشنبه ۱۰ شهریور در ۶۵ سالگی به سبب ابتلا به بیماری سرطاندر آلمان درگذشت.

هوشنگ پسر آقاخان ابتهاج بود. او سه عمو داشت: غلامحسین، ابوالحسن و احمدعلی. هم پدر و هم عموهای ابتهاج از مدیران بلندپایه بودند؛ هم تحصیل‌کرده، هم مدیر ارشد، هم دولتمرد، هم سرمایه‌دار و هم کارآفرین! برادران ابتهاج از چهره‌های شاخص و ماندگار رشت بودند.

یادی از امیرهوشنگ ابتهاج که در 95سالگی درگذشت:

سفر سایه به آفتاب

یلدا ابتهاج، فرزند امیرهوشنگ ابتهاج، بامداد روز چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در صفحه‌ی اینستاگرام خود از درگذشت این شاعر نامدار ایرانی خبر داد.

بزرگان خود را از یاد نبریم | مجتبی طاهری

کتاب با مقدمه‌ای از استاد حق‌شناس آغاز شده بود؛ مقدمه‌ای؛ شیوا و روان، که مطالعه آن مرا بیش از پیش مجذوب خواندن کتاب کرد، به طوری که ساعاتی از روز را به مطالعه کتاب اختصاص دادم و ظرف مدت کوتاهی کتاب را تا انتها مطالعه نمودم. بدون اغراق مطالعه کتاب «مردی که ایران را از یاد نبرد»، دریچه‌ای جدید در افق ذهن من پدیدار ساخت و عطش شدیدی را برای مطالعه آثار دکتر اسلامی به ویژه مطالعه اثر چهار جلدی ایشان تحت عنوان «رازها» بوجود آورد.

یادی از دکتر حسن ذوالفقاری

سفیر فرهنگ ایران | مرتضی بیک بیاتی

ذوالفقاری در مرام و منش شاگرد خلف استادان سلف و رادمردانی چون مظاهر مصفا و اسماعیل حاکمی، محمد جعفر محجوب و تقی پورنامداریان بود. تحقیق، تامل و تدبر در «فتوت و جوانمردی» که یکی از چند شاخه کاری او بود،تاثیر و تحول ژرفی در شخصيت مهربان، فروتن و با وقارش نهاده بود و این خصیصه در تمام روابط و تعاملات اجتماعی و فرهنگی وی نهادینه شده بود.

داستان آشنایی یک شاعر

بهمنی با بهمنی در رقابت بود برای مهربانی، تواضع و اخلاق. چنان‌که اکنون فروردین را آغاز شعر می‌دانم و تولدش را شروع خودم در دنیای واژه‌ها. اکنون چنان آرزویم را در سینه می‌فشرم که مبادا کمی از کم داشتن‌هایش کمترم کند. فروردین تنها تولد بهمنی نیست، تولد نسلی‌ست که آرزویشان دیدار پدری مهربان بود و اکنون شعرهایشان را بی‌شک مدیون او هستند.

گفتگوی مطهره واعظی‌پور با محمدعلی بهمنی

اجازه خلق آثار عاشقانه را نمی‌دهند

این موضوع ذهن من را روشن کرد که اصلاً اگر ما بخواهیم معنای شعر خودمان را هم بدهیم، داریم به اذهان دیگران آسیب می‌رسانیم. کسانی که دوست دارند و گوش می‌کنند، برداشتی که ذهن خودشان دارد، باعث لذت آن‌ها می‌شود نه اینکه آن‌ها را محکوم به قبول کردن همان معنایی کنیم که در ذهن ما از آن شعر وجود داشته است.

تو زنده‌ای هنوز و غزل فکر می‌کنی | سمانه نائینی

در این یادداشت قصدم رفتن به سراغ کارنامه شاعری بهمنی یا حتی کارنامه اجتماعی شعرش نیست. این یادداشت مرور شاعرانگیِ رفتاریِ شاعری است که چون شعرهایش زلال است و چون شعرهایش مهربان. شاعری که هر چند می‌گوید «گاهی چنان بدم که مبادا ببینی‌ام» اما هر آینه که از قیل و قال دنیا دلگیر باشی می‌توانی در گوشه دنجی میهمان مهربانی‌اش شوی و برایت بخواند.

زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی

از میان غزل سرایان معاصر ، محمدعلی بهمنی را میتوان به عنوان شاعر دورانهای متوالی، معرفی کرد. از روزگار کودکی و جوانی و مشق در محضر بزرگانی چون فریدون مشیری، دوران جوانی و روزگار ناب غزلها و ترانه هایی که هنوز هم گاه بی آنکه نامی از شاعرش را بدانند، در یادها مانده است تا […]

یادداشتی درباره روز مرگ نیما

جهل یا غفلت درباره روز خاموشی نیما | محمد عظیمی

تعجب‌آور است که پس از گذشت شصت و دو سال از خاموشی نیمای بزرگ و حق نظارت دکتر محمد معین براساس وصیت شاعر (و پذیرش حق خواندن، مرتب کردن و نسخه‌برداری و چاپ توسط خانواده نیما و ابوالقاسم جنتی عطایی و جلال آل احمد به سیروس طاهباز) و برگزاری ده‌ها مراسم یادبود برای شاعر و انتشار ویژه‌نامه‌های فراوان، روز دقیق درگذشت نیما بر سنگ قبر و کتاب‌ها، اشتباه نوشته شده باشد.