خلیج عربی یا خلیج همیشه فارس؟ بر این دو عنوان درنگ کنید | حبیب احمدزاده هژمونی ایرانی خلیج فارس از عهد باستان تا کنون | مرتضی رحیمنواز درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش | مرتضی رحیم نواز جهانی شدن و نقش ژئواکونومیکی منطقه خلیج فارس | مهدی حسینپور مطلق خلیج فارس، آبراه صلح و گفتگو | فریدون مجلسی خلاء قدرت و ابهام چهره ژئوپلیتیکی در خلیج فارس | نصرت الله تاجیک درباره روز ملی خلیجفارس | محمدجواد حقشناس موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبههای فارسی مسجد جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین هرات و نقطه عطف رهبری | ظاهر عظیمی هرات و توسعه سیاسی | سید نایل ابراهیمی حوضه آبریز هریرود؛ چالشها و راهبردهای مشارکتی و بومی | عبدالبصیر عظیمی و سیدعلی حسینی موقعیت استراتژیک هرات | فریدریش انگلس (ترجمه: وهاب فروغ طبیبی) نقش هرات در همگرایی منطقهای | ضیاءالحق طنین درخشش تاریخی هرات | سید مسعود رضوی فقیه دیدار سروان انگلیسی با یعقوبخان در هرات | علی مفتح ایستاده بر شکوه باستانی* | محمدجواد حقشناس سیاستگذاری «همگرایی منطقهای» در حوزه تمدنی ایران فرهنگی هرات در عهد ایلخانی، آل کرت و تیموری | شیرین بیانی گزارش سفر محمود افشار به افغانستان تحولات افغانستان و قیام ۲۴ حوت (اسفند) ۱۳۵۷ مردم هرات | محسن روحیصفت* هرات، شهر عشق، دانش و هنر | سید رسول موسوی* دلبسته این مردم مهربان هستم تقابل نظامی اسرائیل و ایران: پیامدها و راه حلها | سید حسین موسویان آیین نوروز دوای درد افغانستان | حسین دهباشی ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر سبزی پلو با ماهی | مرتضی رحیمنواز بهداشت و تغذیه در تعطیلات مراسم نوروز باستانی | گلبن سهراب شهر نوروزانه | بهروز مرباغی تئاتر و بهار، تلاشی برای زدودن زشتی و پلشتی | مجید گیاهچی نوروز در رادیو ایران زمستان به پایان رسیده است… | محمود فاضلی اهمیت پاسداری از جشن نوروز در افغانستان | محمدصادق دهقان پارسه، تختگاه نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز، جشن بیداری | جعفر حمیدی بازشناسی نمادهای انسانی نوروز | مرتضی رحیمنواز آن روزگاران | ساناز آریانفر سیمای جهانی نوروز ایرانی | مرتضی رحیمنواز آداب و رسوم نوروزیِ تاجیکان | دلشاد رحیمی* نظام اسطورهای نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز در هرات؛ بقای زندگی | مینو سلیمی نوروز و دیپلماسی میراث فرهنگی | رضا دبیری نژاد تحویل سال و تغییر احوال | محمدجواد حق شناس نمادشناسی سفره هفتسین و نوروز | مرتضی رحیمنواز حال و هوای عید در تاجیکستان | عباس نظری کارت تبریک عید | مجید جلیسه نوروز، فرهنگِ هویتساز | فریدون مجلسی
زنان جزیره کیش بهمانند بقیه مناطق جنوبی کشور از پوششی منحصربهفرد برخوردارند که بهآسانی آنان را از سایر مناطق جدا میسازد و این خاصیت در تنپوش، سرپوش و زیورآلات آنان بهوضوح قابلمشاهده است. از سوی دیگر نزدیکی این جزیره به کشورهای عربنشین حاشیه خلیجفارس در کنار همجواری آنان با فرهنگهای بومی و ملی ایرانی، فرهنگی چندملیتی به آن داده است
تحت لوای زیاریان و آل بویه، حکومت باوندیان به منطقه کوهستانی محدود شد و این به حکومت خاندانی دیگر از بازماندگان ساسانی، «پادوسپانیان»، اجازه قدرت گرفتن در غرب آمل و کوهستانهای قصران و رویان را داد.
در نظام سیاسی ایران پیش و پس از اسلام، "دیوان"(اهل قلم) در کنار "درگاه"(اهل شمشیر) وظیفه اداره کشور را برعهده داشتند؛ کشوری که قرنهای متمادی مرزهای آن از مدیترانه تا دریای سیاه و از آرال و خزر تا خلیجفارس و دریای هند کشیده و جغرافیای بسیار پهناوری را با اقوام گونهگون در خود جای داده بود.
آثار تاریخی ایرانی در قالب نمایشگاه «ایران باستان» به شهرهای مختلف چین می رود تا به مدت ۶ ماه در شهرهای مختلف این کشور به نمایش درآید.
از دستاوردهای این پژوهش میدانی، معرفی دو مسجد و یک مدرسه در شهرهای دربند و بویناکسک است که شناسایی و برای نخستینبار به جامعه ایرانی و روسی معرفی شده است.
ضمن معرفی داشتهها، شیوههای موزهداری، نگاهداشت و مرمت آثار خود را در معرض ارزیابی صاحبنظران قرار داده و پیوسته منافعی دوسویه را تضمین کردهاند
محوطه باستانی ازبکی در نظرآباد استان البرز واقع شده است، حدودا در ۸۰ کیلومتری تهران. این محوطه، شامل یک تپه بلند و تعدادی تپه کوتاهتر است.
کورش نیز سفرى به سوى مغرب کرده حتى بر لیدیا وپیرامون آن نیز مستولى شده وبار دیگر به سوى مشرق سفر کرده تا به مطلع آفتاب برسد، ودر آنجا مردمى دید صحرانشین و وحشى که در بیابانها زندگى مى کردند
دنیایی که با بیانیۀ کورش بزرگ تولد یافت در عین آنکه البته نمیتوانست با آن همواره هماهنگ بماند و ناچار گهگاه به اقتضای احوال از آن انحراف میجست
۳۵۰۶ لوح هخامنشی که با پرواز ریاستجمهوری از آمریکا به ایران منتقل شده، بخشی از الواح هخامنشی است که در مؤسسه شرقشناسی شیکاگو به «امانت» سپرده شده بود تا خوانده شود، اما بازگشت آنها به خانه روند پیچیدهای را طی کرد.
پرونده ماسوله حالا دیفر شده است و باید پروندهای از نو نوشته شود و ایرادات کارشناسی عمیق یونسکو بر آن برطرف شود. پروندهای که شاید اصلا نوشته نشود و ایران هم از ارسال مجدد آن به یونسکو منصرف شود.
جنگل دیزمار، منطقهای کوهستانی و جنگلی در حوزه استحفاظی شهرستانهای خدافرین، ورزقان و جلفا در شمال استان آذربایجان شرقی است.
نجیب بارور را در دوره عصیان و گسست تمدنی میبایست همچون شاه کلیدی از خراسان در آغوش گرفت، دستانش را فشرد، واژگانش را لمس کرد و آرمان اتحادش را به تمام معنا در اشعار و گفتمانش درک کرد و زیست.
در سرزمینهای ما، اهالی فرهنگ و ادب در طول تاریخ بیش از آنکه دنبالهرو اندیشهها و ایدئولوژیهای سیاسی باشند، خود جریان ساز بودهاند و در شکلی دهی به باورها و ارزشهای فرهنگی مردمان جوامع ما نقشی کلیدی بازی کردهاند
فارسیزدایی و شیعهزدایی و نابودی فرهنگ ایرانی بیشک نخستین برنامه طالبان است اما به نظر میرسد با وجود تمام مشکلات و موانع، کار برای طالب چنان آسان هم نباشد.
مجسمههای بودای بامیان قبل از تخریب به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری افغانستان به شمار میآمدند و به عنوان یکی از میراثهای جهانی یونسکو در سال ۲۰۰۳ میلادی ثبت شده بودند. ارتفاع این مجسمهها ۵۵ متر (۵۵۴ میلادی) و ۳۸ متر (۵۰۷ میلادی) بود و اوج هنر یونانی _ بودایی به شمار میآمد.
حضور حاضرانی با پوشش و چهره متفاوت، معروف و دارای رتبههای علمی، ادبی و هنری .. ... و البته بی ادعا که ساکت و آرام مباحث را استماع و متواضعانه سوالات خود را مطرح و برغنای بحث میافزودند هم از جلوه های خاص دیگر این مراسم بود.
«من، برادر، پسر عمو و فرد مورد اعتماد خود از میان خانوادهام را به سوی شما میفرستم. اگر برای من نوشت که رأی بزرگان و صاحبان فضل و خرد شما به مانند همان چیزی است که فرستادگان شما آوردهاند و در نامههایتان خواندهام، به خواست خدا به سرعت به سوی شما خواهم آمد» (مفید، الارشاد، ج2، ص39).
سنگ زنان دستهای از دستههای عزادارند که با در دست گرفتن دو قطعه چوب که به شکل خاصی خّراطی شده، روبروی هم در دو صف یا بیشتر قرار میگیرند. بعد از آن عزاداری با خواندن ورد تک خوان و با ریتم مخصوص آغاز میشود. چند نفری هم در کنار تک خوان او را همراهی میکنند و نوحهای را که او میخواند، تکرار میکنند.
در شب شام غریبان شمع روشن کرده و تقریباً فضای مساجد و حسینیهها با شمع تزئین میشود. عدهای از افراد نیز با گرفتن شمع در دستشان نشان میدهند که عزادار امام حسین (ع) هستند. در این شب هیئتها به امامزاده تیران میآیند و در آنجا سینه زنی کرده و بعد به حسینیه و مساجد خودشان باز میگردند.
من از سنت اسلامی-ایرانی سخن میگویم چون موضوع بحث مربوط به مدرن شدن جامعهی ایران است. اگر موضوع بحثام عربستان بودم، از تعبیر سنت اسلامی-عربی، اگر ترکیه بود از تعبیر سنت اسلامی-ترکی، و اگر مالزی بود از تعبیر سنت اسلامی-مالایایی سخن میگفتم.