موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبههای فارسی مسجد جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین هرات و نقطه عطف رهبری | ظاهر عظیمی هرات و توسعه سیاسی | سید نایل ابراهیمی حوضه آبریز هریرود؛ چالشها و راهبردهای مشارکتی و بومی | عبدالبصیر عظیمی و سیدعلی حسینی موقعیت استراتژیک هرات | فریدریش انگلس (ترجمه: وهاب فروغ طبیبی) نقش هرات در همگرایی منطقهای | ضیاءالحق طنین درخشش تاریخی هرات | سید مسعود رضوی فقیه دیدار سروان انگلیسی با یعقوبخان در هرات | علی مفتح ایستاده بر شکوه باستانی* | محمدجواد حقشناس سیاستگذاری «همگرایی منطقهای» در حوزه تمدنی ایران فرهنگی هرات در عهد ایلخانی، آل کرت و تیموری | شیرین بیانی گزارش سفر محمود افشار به افغانستان تحولات افغانستان و قیام ۲۴ حوت (اسفند) ۱۳۵۷ مردم هرات | محسن روحیصفت* هرات، شهر عشق، دانش و هنر | سید رسول موسوی* دلبسته این مردم مهربان هستم تقابل نظامی اسرائیل و ایران: پیامدها و راه حلها | سید حسین موسویان آیین نوروز دوای درد افغانستان | حسین دهباشی ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر سبزی پلو با ماهی | مرتضی رحیمنواز بهداشت و تغذیه در تعطیلات مراسم نوروز باستانی | گلبن سهراب شهر نوروزانه | بهروز مرباغی تئاتر و بهار، تلاشی برای زدودن زشتی و پلشتی | مجید گیاهچی نوروز در رادیو ایران زمستان به پایان رسیده است… | محمود فاضلی اهمیت پاسداری از جشن نوروز در افغانستان | محمدصادق دهقان پارسه، تختگاه نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز، جشن بیداری | جعفر حمیدی بازشناسی نمادهای انسانی نوروز | مرتضی رحیمنواز آن روزگاران | ساناز آریانفر سیمای جهانی نوروز ایرانی | مرتضی رحیمنواز آداب و رسوم نوروزیِ تاجیکان | دلشاد رحیمی* نظام اسطورهای نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز در هرات؛ بقای زندگی | مینو سلیمی نوروز و دیپلماسی میراث فرهنگی | رضا دبیری نژاد تحویل سال و تغییر احوال | محمدجواد حق شناس نمادشناسی سفره هفتسین و نوروز | مرتضی رحیمنواز حال و هوای عید در تاجیکستان | عباس نظری کارت تبریک عید | مجید جلیسه نوروز، فرهنگِ هویتساز | فریدون مجلسی شکوهِ هرات، در فراسوی گستره ایران فرهنگی نوروز، جشن رستاخیز آئینهای پیشوار نوروزی | ندا مهیار نوروز و آیینهای نمایشی نوروزی سیاست همسایگی در نوروزستان | سید رسول موسوی پوتین قادر نیست جنبش رهبر مخالفان را خاموش سازد | آندره ئی سولداتوف . ایرینا بروگان (ترجمه: رضا جلالی) جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
شاید بتوان گفت امروزه بحث دکتر شریعتی و آیت الله مصباحیزدی از مهمترین مسائل جامعه ایران میباشد. از نقطه نظر پرداختن به سیر اندیشه انقلاب اسلامی شاید چالشی مهمتر از این نکته وجود نداشته باشد. در واقع مبنا و مادر بیشتر مشکلات کشور نشأت گرفته از این مسئله میباشد.
مسئولین کشور باید تلاش نمایند همین دیدگاه در طرف افغانی نیز بوجود آید . هر جنگی با طالبان تبعات جبران ناپذیری را در بر دارد.
در وقایع و اعتراضات اخیر که میبایست به عنوان یک خواست مدنی مشکلی در کشور ایجاد نکند، حمایت بارزانی از تظاهرات و فعال شدن عبدالله مهتدی رئیس گروه جنایتکار کومله را در کشور شاهد هستیم. خوشبختانه رفتار متجاوزانه آنها با عکسالعمل بسیار به جای سپاه خاموش شد و امکان سوء استفاده از آن بهوجود نیامد.
تا زمانی که مقامات ذینفع ضعف، نقص، کژی، ظلم، اجحاف وآشفتگی و نارضایتیهای مردم را درک نکنند وآنرا قبول نداشته باشند، امید به بهبودی جامعه وبرون رفت از بحرانها میسور و ممکن نیست. بنظر میرسد که بخش روحانی اشعری حاکمیت و گروه طرفدار روسیه و دسته اقتدار گرا، نه تاب پذیرش سیاستهای غلط خود را دارد و نه آمادگی برای اصلاح امور را میپذیرد. از اینرو فرصتها را که متعدد و بسیار زیاد بوده از دست داده است. بیتردید کم هزینهترین شکل اصلاح جمهوری اسلامی اراده تصمیم مقامهای ارشد برای تجدید نظر در اشتباهاتی است که تاکنون مرتکب آن شدهاند.
یک دهه پیش با روی کارآمدن دولت نهم ودهم بعضی تحلیل گران از جمله مجاهدین انقلاب اسلامی این پیش بيني را داشتند که نظام، ضمن رویکرد اقتدار گرائی سیاست چین را در زمینه اقتصاد پیشه نماید .بدین معنی که با توسعه ورشد اقتصادی رضایتمندی جامعه را بدست آورد واز تحقق دمکراسی وجمهوریت خودداری کند .
در زمان جنگ سرد در چند نقطه جهان حاکمیتهای ملی با گرایشهای چپ بهوجود آمد که وابستگی بههیچ یک از دو قدرت شرق و غرب نداشتند. آنها که دارای بنیان قوی بودند علیرغم تلاش آمریکا از خطر مصون ماندند ولی دولتهای ضعیفتر مثل محمد مصدق و سالوادور آلنده در شیلی از داخل سرنگون شدند. در واقع آنها به خاطرداشتن ضعف و نقاط ضربهپذیر از خطر مصون نماندند.
متأسفانه سیاستگزاران و مقامات تصمیمگیر داخلی بر این باورند که جناحها در امریکا تفاوت چندانی ندارند و نباید نرمش و تعامل را برای حل مسائل نشان داد، همین نگاه سبب گردید که در زمان اوباما تنها برجام مورد پذیرش قرار گیرد.
هرکشوری میبایست منافع خود را تحت هر شرایطی حفظ نماید و اکنون برجام با همه نواقص و نکات تحمیلی آن، مناسب منافع ایران است. بنابراین شایسته نیست به دلیل ضدیت با آمریکا و ناحق بودن این کشور از تدبیر لازم دوری نمود.