خبرها حاکی از آن است که عراق، بخشی، تنها بخشی از بدهی خود به ایران را قرار است به بانک‌های عمان منتقل کند و سپس ایران فاکتور کند که قصد هزینه در چه چیزی را دارد و سپس با موافقت و تحت نظارت و صلاحدید طرف آمریکایی، عمان از پول ما به ما به همان مقدار پرداخت کند!
حالا از این گذشته، سخنان محمد مخبر معاون ابراهیم رئیسی بدتر است او گفته:
“در برخی کشورها توافق انجام شده تا ارز وارد کشور شود و ۲۴ ساعت بعد از توافق، نماینده آمریکا توافقات را به هم زد. آمریکایی‌ها ظرف نیم ساعت برای ممانعت از آزادسازی پول ایران، در یکی از کشورها مدیر بلند مرتبه عوض کردند. در یکی از مناسبت‌های مذهبی که روز شنبه و تعطیل بود، قیمت ارز در نزدیک نیمه شب در حدود ۱۲ دقیقه، حدود ۱۵۰۰ تومان اضافه شد، نه ارزی وارد شده بود نه اتفاق خاصی افتاده بود.”
اینکه آمریکا بتواند ظرف ۱۲ دقیقه درصدی از پول ملی ما را تضعیف کند گرچه حاکی از کارشکنی است اما علی‌رغم همه شعارهای تو خالی و بدون پشتوانه مسئولان و نظامیان از یک طرف و حملاتی که به طرفداران مذاکره با آمریکا و برجام می‌شود، هیات حاکمه هیچ نقشه راهی برای برون رفت از انزوای ایران ندارد زیرا تعریفی از تامین منافع ملی در قاموس حضرات موجود نیست. همین عربستانی که ایران با بوق و کرنا ارتباط نیم بند اما مفید فایده برای اعراب و چین را با این کشور دارای اهمیت دانست، برخلاف ما با درک و فهم واقعیات جهان و منطقه، با تغییر روش و تاکتیک، از انزوای خارج و در جایگاه خاصی و برتر از گذشته قرار گرفت، در حالی که ما حداقل در خلیج فارس توان و قدرت پایین و بالا کردن معادلات منطقه را هم از دست داده‌ایم و هیچ مهره و فرصتی برای رو کردن وجود ندارد.
آشتی با همسایگان، ورود به پیمان شانگهای، سفر به کشورهای آمریکای جنوبی، و آفریقا فقط خوراک یکی دو تا تیتر روزنامه کیهان و ایران بود و مواد خام برای چند خطبه نماز جمعه! و البته چند برنامه مستند برای سیما و شبکه نظامیان و پایداری‌های اهل بصیرت یعنی شبکه افق!
…و دیگر هیچ!
برای افول و ضعف رو به رشد کشور در سیاست داخلی و بین‌المللی فقط باید خون گریست زیرا هیچ گوش شنوائی وجود ندارد.
آیا با این رزومه کاری انتظار دارند مردم صندوق رای را به عنوان گزینه برتر برگزینند؟!
