تقابل نظامی اسرائیل و ایران: پیامدها و راه حلها | سید حسین موسویان آیین نوروز دوای درد افغانستان | حسین دهباشی ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر سبزی پلو با ماهی | مرتضی رحیمنواز بهداشت و تغذیه در تعطیلات مراسم نوروز باستانی | گلبن سهراب شهر نوروزانه | بهروز مرباغی تئاتر و بهار، تلاشی برای زدودن زشتی و پلشتی | مجید گیاهچی نوروز در رادیو ایران زمستان به پایان رسیده است… | محمود فاضلی اهمیت پاسداری از جشن نوروز در افغانستان | محمدصادق دهقان پارسه، تختگاه نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز، جشن بیداری | جعفر حمیدی بازشناسی نمادهای انسانی نوروز | مرتضی رحیمنواز آن روزگاران | ساناز آریانفر سیمای جهانی نوروز ایرانی | مرتضی رحیمنواز آداب و رسوم نوروزیِ تاجیکان | دلشاد رحیمی* نظام اسطورهای نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز و دیپلماسی میراث فرهنگی | رضا دبیری نژاد تحویل سال و تغییر احوال | محمدجواد حق شناس نمادشناسی سفره هفتسین و نوروز | مرتضی رحیمنواز حال و هوای عید در تاجیکستان | عباس نظری کارت تبریک عید | مجید جلیسه نوروز، فرهنگِ هویتساز | فریدون مجلسی شکوهِ هرات، در فراسوی گستره ایران فرهنگی نوروز، جشن رستاخیز آئینهای پیشوار نوروزی | ندا مهیار نوروز و آیینهای نمایشی نوروزی سیاست همسایگی در نوروزستان | سید رسول موسوی پوتین قادر نیست جنبش رهبر مخالفان را خاموش سازد | آندره ئی سولداتوف . ایرینا بروگان (ترجمه: رضا جلالی) جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز عامل قدرت چین نه فناوری که خبرچین ها هستند | مین شی پی (ترجمه: رضا جلالی) روسیه آینده خود را می سوزاند | آندره ئی کولسینیکوف (ترجمه: رضا جلالی) جایگاه نقاشیخط را اثر مشخص میکند تئاتر شهر، حریم ذهنی میخواهد نه حریم شهری | مرتضی رحیمنواز سنگ زیرین آسیاب | فرشاد مومنی در چشم برادر | محمد کریمی* ماجراهای ما یک نفر | محمد امین کریمی* دنیا یالان دنیادی | الهه کریمی* بابا حسن | الهام کریمی* رویای حزبی از جنس اکثریت مردم، حزب عدالت ایران | بهزاد کاظمی سربلند در عرصههای گوناگون | محمود کاشانی چشمی و چراغی که بود| علیرضا فخیمی* جانِ جان برکف ما | طاهره فخیمی* فراتر از وکیل | محمد حسین زارعی مرد خدا، عمل و تواضع | حسین راغفر یکی مرد بود اندر آن روزگار | دادبه دادمهر دوستدار دوستداشتنی | سیدعلی جزایری حضور سبز حاج آقا | امیرحسین انصاریمهر* آرمانگرایی انقلابی | مجتبی امیری زیست رشک برانگیز | محمد اسدینژاد
حسن روحانی شرط دونالد ترامپ برای بازگشت به برجام و پاسخ ایران را روایت کرد.
نباید موضوع تبادل زندانیان ایران و آمریکا را ملاک موفقیت دوحه و مسقط برای پروندههای بزرگتر و حساستر دانست و دچار یک اشتباه محاسباتی شد؛ چراکه از دیدگاه او، موضوع زندانیان در قیاس با سایر پروندهها بهخصوص پرونده هستهای ایران درهمتنیدگی کمتری با سایر مقولات دارد.
نحوه بهرهبرداری منابع و دارایی های رفع توقیف شده در اختیار ایران بوده و زندانیان مدنظر آمریکا کماکان در ایران حضوردارند."
دوسال و دوماه قبل(خرداد۱۴۰۰) که مذاکرات در جریان بود علاوه بر آزادی زندانیان و رهاسازی ۷میلیارد دلار مطالبات از کره، پولهای مسدود شده در ژاپن هم می توانست آزاد شود. و نکته مهم این بود که چون مذاکرات ۱۴۰۰ با موضوع احیای برجام صورت میگرفت
حال امروز که فضای اینترنت و جنگ خیابانی حاکمیت با جامعه و پلمپ پل هوایی و تخریب کافه های خیابانی و قوانین در دست تصویب و احکام قضایی موجود و هزار جنایت دیگر را حول اینترنت و حجاب و اظهار نظرهای سیاسی می بینم:
اینکه آمریکا بتواند ظرف ۱۲ دقیقه درصدی از پول ملی ما را تضعیف کند گرچه حاکی از کارشکنی است اما علیرغم همه شعارهای تو خالی و بدون پشتوانه مسئولان و نظامیان از یک طرف و حملاتی که به طرفداران مذاکره با آمریکا و برجام میشود
عملکرد ظریف درخشان ترین عملکردها در جمهوری اسلامی است. یک انسان با شرافت است. یک انسان با لیاقت است. تا به امروز نه امریکایی ها می توانند طرح دیگری غیر از برجام را مطرح کنند و نه مخالفان برجام که در مجلس برجام را آتش زدند و جلوی چشم ما و ملت ضربه زدند به امنیت کشور. تندروها هم هیچ طرح دیگری جز احیای همین برجام ندارند.
در گذشته باور و تحلیل این بود که مشکل سیاست خارجی، دولت مستقر (اصلاح طلبان و اعتدالی ها) است و اگر دولت جوان حزب الهی روی کار بیاید، همه مشکلات کشور علاج خواهد شد و به منظور تحقق این تحلیل بود که نظام در انتخاب 1400 جمهوریت را هم ذبح کرد تا با استقرار یک دولت همراه و همسو، مشکلات را علاج نماید.
به لحاظ تکنیکی، برای غرب، بازگشت به برجام یعنی پذیرش انقضای تحریمهای موشکی در اواخر مهرماه امسال و انقضای تحریمهای هستهای در معنای ضرورت کمک به توسعه فعالیتهای هستهای ایران با خاتمه قطعنامه ۲۲۳۱ در سال ۲۰۲۵؛ آنچه قطعابه نفع روسیه و چین در افق همکاریهای تجاری و نظامی است.
کسانی که نگران اصل برجام هستند، آیا نمیدانند همین امروز اصل برجام روی هواست و در صورتی که فکری برای آن نشود، ممکن است برای همیشه از صحنه روزگار محو شود. توافق موقت دریچهای است که میتواند زمینه دستیابی به گشایشها را فراهم کند.
ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا شب گذشته درباره گفته وزیر امور خارجه کشورمان مبنی بر ارسال پیام از سوی آمریکا گفت: «احیای برجام ماهها است که در دستور کار قرار ندارد. نمیتوانم به این سوال شما پاسخ دهم. فقط مقامات ایرانی میتوانند صحبت کنند که چرا به این دروغها ادامه میدهند. مقامات ایرانی میتوانند دیدگاه خود را هر چند وقت یکبار که بخواهند تکرار کنند، اما واقعیتهای اساسی را تغییر نمیدهد.»
توافق حسن روحانی در اسفند سال ۱۳۸۲ با خاویر سولانا برای تعلیق ساخت قطعات یدکی سانتریفیوژها در ایران و توافق آبان سال بعد در پاریس با سه کشور اروپائی برای توقف کلیه فعالیتهای مربوط به غنیسازی و بازفرآوری و راه اندازی سانتریفیوژها را به منظور اعتمادسازی متوقف نمایند.
برجام فقط متن نبود بلکه الگوی بین المللی گرائی ایران هم بود که میخواستیم از طریق تعامل با جامعه بین امللی اهداف خود را تامین کنیم. در هر صورت، بخواهیم یا نخواهیم به دلایلی از جمله نوپائی حکومت و تحمیل جنگ هشت ساله ، مدل توسعه کشور متاسفانه بیشتر با توسعه سخت افزاری پیوند خورده تا با روشها و اقدامات نرم افزاری. بخشی خودمان مقصر هستیم و بخشی هم اقتضای منطقهای است که در آن زندگی میکنیم. بخش دیگری هم شاید نتیجه هول دادن ما به این وادی است
مذاکرات ایران با کشورهای موسوم به ۱+۴ برای احیای برجام به روزهای پایانی خود نزدیک شده است . شواهد و قرائن نیز نشان از آن دارد که طرفین در حال رفع اختلافات و بستن پرانتزهای مورد بحث بوده و به احتمال زیاد دستیابی به توافق نهایی و احیای برجام حداکثر تا نیمه اسفند ماه محقق […]
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: اگر محمد جواد لاریجانی معتقد است که برجام سند فضاحت جبهه اصلاحات است بنابراین او حمایتهایی که از تیم مذاکره کننده داشتند و تلاشی که رئیسی برای احیا و اجرای برجام به خرج داد را توجیه کند.
آخوندی: غربیها به واقع، از بحث هستهای ایران هیچگاه نگرانی جدیای نداشتهاند و از آن بیشتر به عنوان یک بهانه و ابزاری برای کنترل ایران در نظام بینالملل استفاده میکردهاند و میکنند.
ابوالفتح میگوید: من چشمانداز روشنی برای توافق نمیبینم و همانطور که عرض کردم هرچه فشار بیشتر وارد شود ایران و روسیه و چین نزدیکتر میشوند، این وضعیت بستگی به سیاست غرب دارد که تا کجا میخواهد شاهد نزدیکی روابط ایران و روسیه باشد.
اگر يک بررسي دقيق در مورد روند توسعه کشورهاي همسايه داشته باشيم. به اين مورد خواهيم رسيد که کشورهاي همسايه بعضا يک شبه راه صد ساله را پيش رفتهاند. ايران هم بايد تلاش کند که در ابتدا با ايجاد ثبات در اقتصاد خود و برقراري رابطه با کشورهاي همسايه و جهان به سمت يک توسعه همهجانبه گام بردارد. اين مورد هم اکنون مورد تاکيد مردم ايران است.
آنچه مسلم است روسها مايل به نهايي شدن توافق برجام نيستند. ضمن اينکه در تصميم گيري زمان جنگ اوکراين اين مساله بوده که تير خلاصي به برجام زده شود
واقعیت این است که برجام، مخالفان جدی در داخل دارد. میتوان مخالفان را سه گروه دانست.