ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خود دارای منابع عظیمی است که می‌تواند پیشران بهبود زندگی ملی باشد. این در حالی است که تمرکز بر بهره‌گیری از صنعت نفت و محصولات مشتق از آن، همواره مانعی شده است تا ظرفیت‌های بی‌شمار اقتصادی کشورمان به خوبی در عرصه بین‌الملل تجلی کند. به‌جرئت می‌توانم بگویم که ایران در مقایسه با کشورهایی که اکنون جلودار اقتصاد معدنی در دنیا هستند، هنوز بیش از ۷۰ درصد از منابع معدنی‌اش را مورد استفاده قرار نداده و این سرمایه همچنان مغفول مانده است؛ لذا با ایجاد نگاهی نو از طریقه ساختن یک «گذر» می‌توانیم اقتصاد بدون نفت را باتکیه بر توانمندی‌های کشور در حوزه معادن بیکران تعریف کنیم.
نقش «معدن» در تحول اقتصاد ملی نه‌تنها گذرگاهی برای کیفیت‌بخشی به مقوله درآمد ملی است، بلکه مسیری برای ایجاد فرصت‌های توسعه‌ای جهت کاهش فقر و بهبود کیفیت زندگی منطقه‌ای خواهد بود.
امروزه معادن و منابع معدنی از نقش راهبردی در توسعه اقتصادی، رفاه بشری و رقابت‌پذیری صنعتی برخوردارند و به‌عنوان بنیادها و پایه‌های جوامع مدرن شناخته می‌شوند، به‌طوری‌که بسیاری از آرمان‌های توسعه پایدار که توسط سازمان ملل متحد برای سال ۲۰۳۰ تعیین‌شده است بدون نقش و اهمیت منابع معدنی (به‌عنوان ورودی بخش تولید، ایجاد اشتغال و ارزش‌افزوده در تأمین زنجیره تولید) قابل‌دستیابی نیست.
معادن می‌توانند یکی از گذرهای اصلی برای دستیابی به آینده امیدبخش باشند و مشارکت مؤثر معدن و صنایع معدنی در اقتصاد کشور می‌تواند به گذر از اقتصاد ملی تک‌بعدی به اقتصاد چندوجهی بین‌المللی کمک کرده و تحقق اهداف توسعه پایدار ملی را محقق سازد.
اهمیت مشارکت معدن و صنایع معدنی، در تحقق اهداف توسعه پایدار، جریان بلندمدتی از تولید است که در آن ظرفیت‌های بالقوهای برای اشتغال، توسعه زیرساخت‌ها و دپستیابی به بازار متنوعی از محصولات نهفته است. مدیریت صحیح و متعهدانه این بخش توسط نظام دولتی یا خصوصی، رشد پایدار کشورها و اقتصاد بین‌المللی را تضمین خواهد کرد.
بخش معدن را می‌توان گذرگاه و کاتالیست رشد اقتصادی دانست. فعالیت‌های این بخش می‌تواند انگیزه‌های اقتصادی را در سطوح مختلف جامعه تحریک و فعال کند. در اسناد فرادست سند چشم‌انداز ۱۴۰۴ و سیاست‌های کلی نظام (معدن، آمایش سرزمین، اقتصاد درون‌زا، حمایت از تولید…) نیز توجه ویژه به بخش معدن و صنایع معدنی صورت پذیرفته و این صنعت به‌عنوان یک صنعت خودکفا (معدن به‌جای نفت) مورد تاکید قرار گرفته است.
باتوجه‌به چرخش مفاهیم اقتصادی در سایه رشد جمعیت و نیاز به نگاه توسعه‌ای به مناطق به‌عنوان منابع درآمدهای کلان ملی و ترویج فرهنگ توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی با تمرکز بر بهره‌گیری از ظرفیت‌های منطقه‌ای، نوبت آن است که صندوق معادن کشور را بگشاییم تا راهی جدید را مقابل نسلی نو قرار دهیم. اما در این میان نمی‌خواهیم مسیر اشتباه گذشتگان را تکرار کنیم و لذا با ایجاد گفت‌وگوی میان مردم و منابع، در پی به حاشیه راندن انحصارطلبی‌های سودجویانه هستیم. چرا که معتقدیم ثروت‌های ملی متعلق به تمام مردم ایران است و باید همه به یک اندازه سهم برداشت از آن را داشته باشند.
برای تبیین این نگرش جدید از همان کلیدواژه «گذر» آغاز می‌کنیم و با ایجاد نمایه «گذر معدن» به دنبال گشایش مسیری در تمامی مناطق معدن‌خیز کشورمان برای «گذر به معدن» هستیم؛ بنابراین از همین تهران شروع می‌کنیم و در همکاری با تمامی صاحبان معادن و مدیران شهری به ایجاد فرصتی برای ترویج نگاه ملی به معادن به‌عنوان ابزار توسعه بخش مناطق می‌پردازیم. قرار ما در خیابان سمیه، از ابتدای مفتح تا ابتدای حافظ خواهد بود از آنجا به‌تمامی استان‌ها سفرکرده و صدای تیشه معادن‌کاران ایران را به دنیا می‌رسانیم.
