زمان برایش معنی ندارد و هر ساعتی در روز که چشم‌تان به این ساعت بیفتد، ۸:۳۰ را نشان می‌دهد، انگار سال‌هاست که به خوابی عمیق فرورفته است. بالای ساعت مناره آبی‌رنگی نصب شده که یکی از نشانه‌های مسجد است. در قسمت پایین ساعت با حیاط نسبتا بزرگ و هشت گنبد روبه‌رو می‌شوید که هرکدام در مجزا دارد و برای ورود به مسجد، باید از چارچوب آن‌ها عبور کنید. . این بنا را میرزا احمدخان مشیرالسلطنه ساخته و به تاریخ سال ۱۳۱۸ قمری وقف کرده است. مسجد و مدرسه‌ای که در دوره‌ای یکی از مساجد و مدارس منحصربه‌فرد بوده اما حالا سال‌هاست که هر کدام از آجرهایش به مرمت نیاز دارند و شادابی سابق را ندارند. مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد. مدرسه مشیرالسلطنه هم از آن دسته مدارس قدیمی مثل: مسجد و مدرسه شهید مطهری (سپهسالار)، مدرسه حکیم هاشم، مسجد و مدرسه حکیمباشی (آقا محمود)، مسجد و مدرسه معیرالممالک، مسجد و مدرسه مروی و مسجد و مدرسه فیلسوفالدوله است که مشیرالسلطنه آن را ساخت و وقف کرد. میرزا احمد خان مشیرالسلطنه، در سال ۱۲۸۰ به کمک برادرش مشیرنظام به دستگاه ولیعهد در آذربایجان وارد شد و پس از مدتی منشی باشی (رئیس دفتر) ولیعهد شد. مشیرالسلطنه توانست به ولیعهد (مظفرالدین میرزا) نزدیک شود تا اینکه در سال ۱۲۹۷ قمری وزیر و پیشکار کل آذربایجان شد. منشی‌باشی در سال ۱۳۰۰ قمری ملقب به مشیرالسلطنه شد. او که از رجال دوره‌های ناصری و مظفری و محمدعلی شاه به حساب می‌آید، از سال ۱۳۲۵ به بعد چهار بار نخست‌وزیر و وزیر کشور شد. در سال ۱۳۲۸ قمری به مشیرالسلطنه سوءقصد شد که گلوله‌ها به پای او اصابت کرد و مدت‌ها تحت درمان و معالجه بود تا سرانجام در سال ۱۳۳۷ قمری در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
مسجد مشیرالسلطنه به دلیل برج ساعتی که دارد به مسجد ساعت هم مشهور است. از هر کجای خیابان مولوی که به این مسجد نگاه کنید، برج ساعت آن را می‌بینید. کارشناسان به طور قطعی معتقدند این ساعت جزو اولین ساعت‌هایی محسوب می‌شود که به ایران آمده است. میرزا احمدخان مشیرالسلطنه در همان سال‌هایی که به مقام صدارت و وزارت رسید، این مسجد-مدرسه را ساخت و ساعت بزرگی رو به خیابان بنا کرد که تا مدت‌ها به همراه ساعت ساختمان شمس‌العماره و ساعت مسجد امام، از جمله معدود ساعت‌های موجود در تهران بودند.
مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه به دلیل داشتن صحن کوچک با هشت حجره در سه طرف آن و همچنین شبستانی ستون‌دار در سمت شمالی؛ تبدیل به بنایی دیدنی شده است. یکی دیگر از ویژگی‌های مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه این است که چندین حجره هم برای زندگی طلاب در آن وجود دارد. محسن خوش‌کام، از اعضای هیات مدیره این مسجد، می‌گوید: «من از سال ۵۶ و به مدت سه دوره عضو هیات مدیره مسجد بوده‌ام. در وقف‌نامه مشیرالسلطنه این مسجد به نام «مقنی باشی» آمده است. این مسجد طلبه ساکن هم داشته است، اما تقریبا در سال ۹۰ که سازمان میراث فرهنگی تصمیم گرفت تعمیرات مدرسه را شروع کند، دیگر طلاب ساکن آن نیستند.» اما از اوایل آذرماه عملیات مرمت این مسجد با قدمت حدود ۱۴۰ سال با همکاری شهرداری منطقه ۱۱ و اداره کل میراث فرهنگی استان آغاز شده است. این مسجد همچنین در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۳، با شماره ثبت ۱۱۲۰۸، به عنوان یکی از آثار ملی ایران، به ثبت رسیده است.
