سید قاسم ذاکری : اینک زمانِ به رسمیت شناختن حکومت طالبان است

نکات مهم:
۱⃣ هرچند به عنوان سفیر پیشین در نظام جمهوریت در افغانستان همچنین به عنوان مسئول پیشین منطقه ای مبارزه با تروریسم در سازمان سیا ، گفتن چنین چیزی برایمان راحت نیست ولی آمریکا باید بصورت دیپلماتیک حکومت طالبان در افغانستان را به رسمیت بشناسد. طبیعتاً چنین پیشنهادی از جانب بسیاری از افراد، به عنوان خیانتی دردناک تلقی خواهد شد ولی جایگزینِ عدم شناسایی حکومت طالبان ، گزینهٔ خطرناک فرو غلتیدن افغانستان به سلطنتِ انزوا و رها کردن مادی و معنوی این کشور در چنبرهٔ رخدادهایی است که پیامدهای وخیم تری برای همگان در پی خواهد داشت.
۲⃣ نزدیکی به طالبان هرگز به معنای دوستی با طالبان یا تأیید سیاستهای آن نمی باشد بلکه برقراری ارتباط با طالبان فرصتهایی بیشتر از ابزار و اهرم های حداقلی فعلی برای اعمال فشار آمریکا بر طالبان فراهم خواهد کرد. واقعیتِ دردناک این است که آمریکا باید مستقیماً با امیرالمومنین طالبان و کارگزاران اصلی در حکومت او ارتباط برقرار سازد. اگر واشنگتن مایل به اثر گذاری بر روند تغییرات در افغانستان از جمله تغییرات در سیاستهای داخلی و روابط خارجی حکومت طالبان همچنین مایل به تحقق ثبات در افغانستان باشد ناچار به بازگشت به این کشور است. عادیسازی روابط دیپلماتیک آمریکا با طالبان همراه با استفادهٔ مناسب از ابزارهای تحریمی می تواند طالبان را به انجام اقداماتی سازنده در رفع نگرانی های بین‌المللی ترغیب نموده و مانع از فرو غلتیدن این گروه به چنبرهٔ انزوای بیشتر بشود؛ منظور رفع نگرانی ها در حوزه‌های امنیت بین‌المللی و حقوق بشر است.
۳⃣ واقعیت انکارناپذیر آن است که طالبان در افغانستان محکم به حکومت چسبیده و تبدیل به تهدید علیه مردم افغانستان، همسایگان و آمریکا شده است. واقعیتِ دیگر این است که حاکمان فعلی در افغانستان، پایه های اقتدار و حکومت خود را سِفت کرده‌اند و فعلا با مخالفت سرسختانه ای روبرو نیستند. شبکهٔ قدرتمند ملاها در افغانستان نه تنها توانسته است اراده خود را تحمیل نماید بلکه هیچ نشانه ای از جدایی و اختلاف میان ایشان دیده نمی شود. برقراری روابط دیپلماتیک با حکومت طالبان قطعاً باعث خواهد شد تا اشخاص و جریاناتی عملگرا مثل شبکه حقانی، امیر و رهبران تندرو تر طالبان را وادار به سازش با [و کوتاه آمدن در مقابل] آمریکا نمایند.
۴⃣ طالبان سه دهه است که در صحنه حضور دارد و با تکیه بر رهبری فردی و توانایی اش در سازگاری با شرایط و ایجاد همبستگی درون تشکیلاتی از مهلکه ها جان به در برده است! اگر آمریکا مایل به پیگیری اهدافش در منطقه است ناچار به یافتن راهی برای همکاری با طالبان جهت پیش بردنِ کارهایش هست مخصوصاً که رهبران طالبان بار‌ها بر عزم و ارادهٔ خود برای همکاری بلکه باور خود به گفتگو با آمریکا تأکید کرده‌ اند. واشنگتن بیشتر از دو گزینه در اختیار ندارد: سرنگونی حکومت طالبان (که تلاشهای قبلی آمریکا در این خصوص نتیجه نداد) یا کار کردن با طالبان.
۵⃣ پذیرفتن وضعیت موجود یعنی عدم شناسایی حکومت طالبان باعث خواهد شد تا واشنگتن نسبت به رخدادها در افغانستان بی خبر و مسلوب الاختیار بشود در حالیکه آمریکا به عنوان اصلی‌ترین کمک کننده به افغانستان، فعلاً عمیقاً درگیر تأمین انواع نیازمندی های افغانستان شده است. اگر کانال های گفتگو و تماس میان آمریکا و طالبان ناقص است و طرفین نیاز به تماس‌ها و گفتگوی مستقیم با همدیگر (مخصوصاً تماس و گفتگوی مستقیم با تصمیم گیران اصلی در قندهار) دارند بنابراین لازم است آمریکا حکومت طالبان را به رسمیت بشناسد. همکاری با تصمیم گیران اصلی در قندهار باعث خواهد شد تا دو طرفِ آمریکا و طالبان برخی نیازمندیهای سیاسی و امنیتی همدیگر را برطرف سازند. برقراری ارتباط دیپلماتیک با طالبان می تواند امنیت شهروندان خارجی در افغانستان (مخصوصاً کارکنان سازمانهای بین‌المللی)  را تضمین نموده و باعث شود تا کمکهای بشردوستانه به افرادی بی طرف داده شود.
۶ بدین ترتیب زمینه همکاریهای مشترک میان طالبان و آمریکا علیه داعش فراهم شده و این همکاری‌ها می تواند منجر به اقداماتی در جهت وادار ساختن طالبان به مهار القاعده بشود (هرچند طالبان اعضای القاعده را از افغانستان بیرون نیاندازد). متقابلاً آمریکا می تواند در ازای بهبود رفتار طالبان، تحریمها را ملایم نماید. در حالیکه آمریکا نباید در اولین گام انتظار زیادی برای رعایت حقوق زنان و پیگیری آرمان‌های دموکراتیک از طرف رهبران طالبان در قندهار داشته باشد ولی واشنگتن قادر است پیگیری و نظارت بر این امور را بر عهدهٔ شرکای خود نظیر مصر، سعودی و اسرائیل بگذارد!
۷⃣ فقدانِ دسترسی به لایه‌های درونی قدرت در حکومت طالبان باعث شده است تا غرب چشم انداز و ارزیابی روشنی از تصمیم گیران واقعی و ساز و کار تصمیم گیری در حکومت طالبان نداشته باشد لذا حضورِ رسمی آمریکا در افغانستان شرایط را برای دسترسی های لازم، هوشیاری نسبت به رخدادهای میدانی و تأمین زیرساختی برای جمع‌آوری اطلاعاتی فراهم خواهد ساخت.
۸⃣ در حالیکه طالبان پایه‌های قدرت خود را استحکام بخشیده است ولی مخالفانِ حکومت طالبان در افغانستان فاقد برنامه، منابع کافی برای مبارزه و فاقد رهبرانی با پذیرش گستردهٔ مردمی هستند .
۹⃣ آمریکا قطعاً باید به گفتگو با نیروهای مقاومتِ ضدِّ طالبان و عناصر مخالفِ طالبان به عنوان ابزارِ مناسبِ اعمال فشار بر طالبان ادامه بدهد چنانکه لازم است واشنگتن در ابتکاری کاملاً دولتی زمینهٔ انجام گفتگوهای صلح آمیز بین افغانی جهت دستیابی به معامله ای بزرگ را فراهم نماید.
🔟 کاخ سفید باید محتاط باشد تا در دامِ ایدهٔ واهی حمایت مادی از گروههای مقاومت ضدِّ طالبان و تجهیز کردن آنان (به منظور ایجاد چالش و درد سر برای طالبان) نیفتد؛ ایده ای که از جانب برخی در داخل و خارج از دولت آمریکا مطرح و دنبال می شود.