• امروز : شنبه, ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۳
  • برابر با : Saturday - 27 April - 2024
::: 3304 ::: 0
0

: آخرین مطالب

موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبه‌های فارسی مسجد ‌جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین هرات و نقطه‌ ‌عطف رهبری | ظاهر عظیمی هرات و توسعه‌ سیاسی | سید نایل ابراهیمی حوضه آبریز هریرود؛ چالش‌ها و راهبردهای مشارکتی و بومی | عبدالبصیر عظیمی و سیدعلی حسینی موقعیت استراتژیک هرات | فریدریش انگلس (ترجمه‌: وهاب فروغ طبیبی) نقش هرات در همگرایی منطقه‌ای | ضیاءالحق طنین درخشش تاریخی هرات | سید مسعود رضوی فقیه دیدار سروان انگلیسی با یعقوب‌خان در هرات | علی مفتح ایستاده بر شکوه باستانی* | محمدجواد حق‌شناس سیاست‌گذاری «همگرایی منطقه‌ای» در حوزه تمدنی ایران فرهنگی هرات در عهد ایلخانی، آل کرت و تیموری | شیرین بیانی گزارش سفر محمود افشار به افغانستان تحولات افغانستان و قیام ۲۴ حوت (اسفند) ۱۳۵۷ مردم هرات | محسن روحی‌صفت* هرات، شهر عشق، دانش و هنر | سید رسول موسوی* دلبسته این مردم مهربان هستم تقابل نظامی اسرائیل و ایران: پیامدها و راه حل‌ها | سید حسین موسویان آیین نوروز دوای درد افغانستان | حسین دهباشی ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر سبزی پلو با ماهی | مرتضی رحیم‌نواز بهداشت و تغذیه در تعطیلات مراسم نوروز باستانی | گلبن سهراب شهر نوروزانه | بهروز مرباغی تئاتر و بهار، تلاشی برای زدودن زشتی و پلشتی | مجید گیاه‌چی نوروز در رادیو ایران زمستان به پایان رسیده است… | محمود فاضلی اهمیت پاسداری از جشن نوروز در افغانستان | محمدصادق دهقان پارسه، تخت‌گاه نوروز | مرتضی رحیم‌نواز نوروز، جشن بیداری | جعفر حمیدی بازشناسی نمادهای انسانی نوروز | مرتضی رحیم‌نواز آن روزگاران | ساناز آریانفر سیمای جهانی نوروز ایرانی | مرتضی رحیم‌نواز آداب و رسوم نوروزیِ تاجیکان | دلشاد رحیمی* نظام اسطوره‌ای نوروز | مرتضی رحیم‌نواز نوروز در هرات؛ بقای زندگی | مینو سلیمی نوروز و دیپلماسی میراث فرهنگی | رضا دبیری نژاد تحویل سال و تغییر احوال | محمدجواد حق شناس نمادشناسی سفره هفت‌سین و نوروز | مرتضی رحیم‌نواز حال و هوای عید در تاجیکستان | عباس نظری کارت تبریک عید | مجید جلیسه نوروز، فرهنگِ هویت‌ساز | فریدون مجلسی شکوهِ هرات، در فراسوی گستره ایران فرهنگی نوروز، جشن رستاخیز آئین‌های پیشوار نوروزی | ندا مهیار نوروز و آیین‌های نمایشی نوروزی سیاست همسایگی در نوروزستان | سید رسول موسوی پوتین قادر نیست جنبش رهبر مخالفان را خاموش سازد | آندره ئی سولداتوف . ایرینا بروگان (ترجمه: رضا جلالی) جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز

2

بقعه امامزاده یحیی (ع) ورامین در تهران

  • کد خبر : 6542
  • 18 آذر 1401 - 21:09
بقعه امامزاده یحیی (ع) ورامین در تهران
شهرستان ورامین - کمربندی بیهقی – کوچه رمضانی

بقعه امامزاده یحیی (ع) یکی از بقعه­های معروف شهرستان ورامین است که میان قبرستانی کهن در محله کهنه­گل قرار گرفته است. برخی معتقدند امامزاده یحیی (ع) از نوادگان امام سجاد (ع) بوده و برخی دیگر ایشان را از نوادگان امام حسن (ع) می­دانند. البته این اختلاف نظر ذره­ای از محبوبیت ایشان نزد مردم محلی و غیر محلی کم نکرده و همه روزه افراد زیادی از نقاط مختلف به زیارت این امامزاده عزیز و گرانقدر می­آیند.

این بقعه در سال ۷۰۷ ه.ق به سبک معماری آذری ساخته شده است. گنبد آجری و قدیمی آن همچنان پابرجا بوده و هشت دریچه مشبک در ساقه­اش به چشم می­خورد که در تأمین نور داخل بقعه نقش به سزایی دارند. بقعه دارای دو ایوان در قسمت جنوبی و شمالی و دو فضای حجره مانند در بخش­های شرقی و غربی است. به جز گنبد اصلی که در مرکز بنا قرار دارد، گنبدهای کوچکی به صورت ردیفی بر روی سقف حجره­ها ساخته شده­اند.

درب ورودی بقعه از ایوان شمالی بوده و زائرین را به فضای داخل هدایت می­کند. اما داخل بقعه گویی دنیایی دیگر است. پس از ورود به بقعه، تزئینات فراوان به صورت کاشی­کاری و گچ­بری­های منحصر به فرد نمایان شده و هنر ظریف مردمان گذشته را به رخ انسان­های امروزی می­کشد. پایین­ترین قسمت جداره­ها به صورت سراسری با کاشی­هایی به رنگ آبی­تیره، شیری و طلایی پوشیده شده و نقوش زیبا و ظریفی را در معرض نمایش قرار داده است. بالای کاشی­کاری، کتیبه­ای از جنس گچ و به خط ثلث کار شده که مزین به آیات قرآنی است. در قسمت جنوبی بقعه جایگاه خالی محراب به چشم می­خورد که اکنون خودش در فیلادلفیا و کاشی­هایش در موزه متروپولیتن آمریکا قرار دارند. همچنین بر روی مزار این بزرگوار سنگ قبری پوشیده از کاشی­های محراب بوده که آن هم نصیب موزه آرمیتاژ روسیه شده است. تا چند سال گذشته بر روی مزار ایشان ضریحی قدیمی از جنس چوب قرار داشته که امروزه جایش را به یک ضریح فلزی داده است. از دیگر تزئینات داخلی بقعه می­توان به طاق­نماها، مقرنس­کاری­ها و گچبری­های فراوانی اشاره کرد که در نوع خود بی­نظیر هستند. اما افسوس که در دوران قاجار علاوه بر محراب و سنگ قبر، بسیاری دیگر از کاشی­های منحصر به فرد این بقعه به تاراج رفته و هرکدام در موزه­ای معروف، به دور از وطن خویش در معرض دید جهانیان قرار گرفته­اند.

این بقعه کهن در مرداد سال ۱۳۱۲ با شماره ۱۹۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده و در سال ۱۳۸۲ مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. ناگفته نماند که با وجود تمام این غارت­ها و بی­مهری­ها، هنوز هم اثری زیبا و با­شکوه در انتظار چشمان گردشگران و زائرانی است که به این بنای تاریخی مراجعه می­کنند.

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=6542
  • 107 بازدید

نوشته ‎های مشابه

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.