ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه*
دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی*
دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر*
شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳
دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست
راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی)
«پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است
حسن روحانی شرط دونالد ترامپ برای بازگشت به برجام و پاسخ ایران را روایت کرد.
نباید موضوع تبادل زندانیان ایران و آمریکا را ملاک موفقیت دوحه و مسقط برای پروندههای بزرگتر و حساستر دانست و دچار یک اشتباه محاسباتی شد؛ چراکه از دیدگاه او، موضوع زندانیان در قیاس با سایر پروندهها بهخصوص پرونده هستهای ایران درهمتنیدگی کمتری با سایر مقولات دارد.
نحوه بهرهبرداری منابع و دارایی های رفع توقیف شده در اختیار ایران بوده و زندانیان مدنظر آمریکا کماکان در ایران حضوردارند."
دوسال و دوماه قبل(خرداد۱۴۰۰) که مذاکرات در جریان بود علاوه بر آزادی زندانیان و رهاسازی ۷میلیارد دلار مطالبات از کره، پولهای مسدود شده در ژاپن هم می توانست آزاد شود. و نکته مهم این بود که چون مذاکرات ۱۴۰۰ با موضوع احیای برجام صورت میگرفت
حال امروز که فضای اینترنت و جنگ خیابانی حاکمیت با جامعه و پلمپ پل هوایی و تخریب کافه های خیابانی و قوانین در دست تصویب و احکام قضایی موجود و هزار جنایت دیگر را حول اینترنت و حجاب و اظهار نظرهای سیاسی می بینم:
اینکه آمریکا بتواند ظرف ۱۲ دقیقه درصدی از پول ملی ما را تضعیف کند گرچه حاکی از کارشکنی است اما علیرغم همه شعارهای تو خالی و بدون پشتوانه مسئولان و نظامیان از یک طرف و حملاتی که به طرفداران مذاکره با آمریکا و برجام میشود
عملکرد ظریف درخشان ترین عملکردها در جمهوری اسلامی است. یک انسان با شرافت است. یک انسان با لیاقت است. تا به امروز نه امریکایی ها می توانند طرح دیگری غیر از برجام را مطرح کنند و نه مخالفان برجام که در مجلس برجام را آتش زدند و جلوی چشم ما و ملت ضربه زدند به امنیت کشور. تندروها هم هیچ طرح دیگری جز احیای همین برجام ندارند.
در گذشته باور و تحلیل این بود که مشکل سیاست خارجی، دولت مستقر (اصلاح طلبان و اعتدالی ها) است و اگر دولت جوان حزب الهی روی کار بیاید، همه مشکلات کشور علاج خواهد شد و به منظور تحقق این تحلیل بود که نظام در انتخاب 1400 جمهوریت را هم ذبح کرد تا با استقرار یک دولت همراه و همسو، مشکلات را علاج نماید.
به لحاظ تکنیکی، برای غرب، بازگشت به برجام یعنی پذیرش انقضای تحریمهای موشکی در اواخر مهرماه امسال و انقضای تحریمهای هستهای در معنای ضرورت کمک به توسعه فعالیتهای هستهای ایران با خاتمه قطعنامه ۲۲۳۱ در سال ۲۰۲۵؛ آنچه قطعابه نفع روسیه و چین در افق همکاریهای تجاری و نظامی است.
کسانی که نگران اصل برجام هستند، آیا نمیدانند همین امروز اصل برجام روی هواست و در صورتی که فکری برای آن نشود، ممکن است برای همیشه از صحنه روزگار محو شود. توافق موقت دریچهای است که میتواند زمینه دستیابی به گشایشها را فراهم کند.
ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا شب گذشته درباره گفته وزیر امور خارجه کشورمان مبنی بر ارسال پیام از سوی آمریکا گفت: «احیای برجام ماهها است که در دستور کار قرار ندارد. نمیتوانم به این سوال شما پاسخ دهم. فقط مقامات ایرانی میتوانند صحبت کنند که چرا به این دروغها ادامه میدهند. مقامات ایرانی میتوانند دیدگاه خود را هر چند وقت یکبار که بخواهند تکرار کنند، اما واقعیتهای اساسی را تغییر نمیدهد.»
توافق حسن روحانی در اسفند سال ۱۳۸۲ با خاویر سولانا برای تعلیق ساخت قطعات یدکی سانتریفیوژها در ایران و توافق آبان سال بعد در پاریس با سه کشور اروپائی برای توقف کلیه فعالیتهای مربوط به غنیسازی و بازفرآوری و راه اندازی سانتریفیوژها را به منظور اعتمادسازی متوقف نمایند.
برجام فقط متن نبود بلکه الگوی بین المللی گرائی ایران هم بود که میخواستیم از طریق تعامل با جامعه بین امللی اهداف خود را تامین کنیم. در هر صورت، بخواهیم یا نخواهیم به دلایلی از جمله نوپائی حکومت و تحمیل جنگ هشت ساله ، مدل توسعه کشور متاسفانه بیشتر با توسعه سخت افزاری پیوند خورده تا با روشها و اقدامات نرم افزاری. بخشی خودمان مقصر هستیم و بخشی هم اقتضای منطقهای است که در آن زندگی میکنیم. بخش دیگری هم شاید نتیجه هول دادن ما به این وادی است
مذاکرات ایران با کشورهای موسوم به ۱+۴ برای احیای برجام به روزهای پایانی خود نزدیک شده است . شواهد و قرائن نیز نشان از آن دارد که طرفین در حال رفع اختلافات و بستن پرانتزهای مورد بحث بوده و به احتمال زیاد دستیابی به توافق نهایی و احیای برجام حداکثر تا نیمه اسفند ماه محقق […]
یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: اگر محمد جواد لاریجانی معتقد است که برجام سند فضاحت جبهه اصلاحات است بنابراین او حمایتهایی که از تیم مذاکره کننده داشتند و تلاشی که رئیسی برای احیا و اجرای برجام به خرج داد را توجیه کند.
آخوندی: غربیها به واقع، از بحث هستهای ایران هیچگاه نگرانی جدیای نداشتهاند و از آن بیشتر به عنوان یک بهانه و ابزاری برای کنترل ایران در نظام بینالملل استفاده میکردهاند و میکنند.
ابوالفتح میگوید: من چشمانداز روشنی برای توافق نمیبینم و همانطور که عرض کردم هرچه فشار بیشتر وارد شود ایران و روسیه و چین نزدیکتر میشوند، این وضعیت بستگی به سیاست غرب دارد که تا کجا میخواهد شاهد نزدیکی روابط ایران و روسیه باشد.
اگر يک بررسي دقيق در مورد روند توسعه کشورهاي همسايه داشته باشيم. به اين مورد خواهيم رسيد که کشورهاي همسايه بعضا يک شبه راه صد ساله را پيش رفتهاند. ايران هم بايد تلاش کند که در ابتدا با ايجاد ثبات در اقتصاد خود و برقراري رابطه با کشورهاي همسايه و جهان به سمت يک توسعه همهجانبه گام بردارد. اين مورد هم اکنون مورد تاکيد مردم ايران است.
آنچه مسلم است روسها مايل به نهايي شدن توافق برجام نيستند. ضمن اينکه در تصميم گيري زمان جنگ اوکراين اين مساله بوده که تير خلاصي به برجام زده شود
واقعیت این است که برجام، مخالفان جدی در داخل دارد. میتوان مخالفان را سه گروه دانست.