ستاره صبح آنلاین، فائزه صدر: حجت الاسلام عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: “این شورا مصوبه ای درباره گشت ارشاد ندارد” عاملی ادامه داد: “اگر در جایی ملاحظه شود که سلامت اجتماعی تهدید می شود نیروی انتظامی می‌تواند به ماجرا ورود کند” این سخنان درحالی ایراد شد که اخیرا تعدادی از نمایندگان مجلس و دیگر مسئولان از طرح های جایگزین گشت ارشاد در برخورد با بی‌حجابی خبر داده اند. ستاره صبح در گفت و گویی با حجت الاسلام حسین کرمی، صاحب نظر در حوزه دینی به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید:
- به عنوان سوال اول، چه نهادی متولی تربیت و آموزش حجاب است. آیا می توان خانواده را به عنوان تاثیر گذار ترین نهاد معرفی کرد و این وظیفه را در انحصار خانواده دانست یا خیر؟
وقتی از خانواده به عنوان متولی امر آموزش صحبت می کنیم باید اضافه کرد که این نهاد تا شش سالگی به طور کامل مسئولیت آموزش فرزندان را بر عهده دارد.
کودک از هفت سالگی وارد مدرسه می شود و نقش خانواده دوم شکل می گیرد. نمی توان تمام مسئولیت اموزش را بر عهده خانواده ای گذاشت که نقش اش در آموزش کودک تنها شش سال صددرصد است.
وظیفه و نقش پدر و مادر در آموزش و تربیت کودک برجسته است و جای خودش را دارد، اما خانواده را نمی توان در طول تمام دوره تربیتی یک انسان دخیل و نقش اش را صددرصد موثر دانست.
در مورد حجاب باید به مسائل اقتصادی خانواده توجه کنید. اگر قبول کنیم که اولین آموزگار هر دختری والدین او است باید بپذیریم که معلمین این کودک صبح تا شب بخاطر یک لقمه نان میدوند.
دختر حیا و عفت را از پدر و مادرش می آموزد. ولی پدر و مادر از صبح تا شب درگیر تامین مخارج خانواده هستند و امروز آن وظیفه ای که هفت سال بر دوش خانواده بود به عهده رسانه گذاشته شده و ابزار رسانه این بچه ها را تربیت می کند.
- به نظر می رسد عمل به آموزه های دینی در جامعه کم رنگ شده است. ولی تمرکز بر روی حجاب است. نظر شما در این رابطه چیست؟
من این نکته را قبول ندارم. نمازخوان همچنان تحت هر شرایطی نماز‌اش را می‌خواند. حتی بسیاری از خانم‌های بی‌حجاب هم نماز می‌خوانند. من این مساله را در مساجد دیده‌ام و با چنین افرادی برخورد داشته ام. اما برای پاسخ به این سوال که چرا در مورد حجاب به چنین مرحله‌ای رسیده ایم، علت‌های زیادی را می‌توان ذکر کرد. خدا به موسی گفت کاری کن مردم عاشق من شوند. موسی پرسید چطور؟ خدا گفت از نعمت‌های من برایشان یادوری کن تا مردم عاشق من شوند. وقتی در واقعیت حجاب موضوعی است که شرع و عقل بر آن حکم می‌کند و به نفع زن محجبه است، چرا از زیبایی‌های آن حرف نزده ایم؟!
در تهران خانم های چادری بخاطر گرفتن یک شغل بعضا مجبور می شوند نوع حجاب خود را از چادر به انواع دیگر تغییر دهند. این موضوع در کل کشور هم وجود دارد.
پذیرش زن چادری در بسیاری از مشاغل کمتر است. زنان چادری هم می خواهند نان به خانه ببرند. باید زندگی کنند. برای اینکه در سیستم اقتصادی بمانند مجبور هستند تغییری در پوشش ایجاد کنند.
به عنوان یک روحانی بارها از من در این مورد سوال پرسیده شده است که آیا می توانیم چادر را کنار بگذاریم و با مانتو سر کار برویم. هر بار گفته ام بله فقط مراقب باشد موهایتان پیدا نباشد و حجابتان کامل باشد. به این شرط بروید و کار کنید.
با اینکه به نظر می رسد در خصوص حجاب سختگیری می شود اما در بطن امر همه نهاد های متولی ماجرای حجاب را رها کرده اند. (زیر تیتر)
رسیدگی به مساله حجاب به عنوان یک موضوع فرهنگی بر عهده کدام بخش از جامعه است؟ آیا نهاد دین یا نهاد رسانه متولی این امر است؟! در رسانه که به جای چادر مانتو آمده است و وضعیت حجاب در فیلم های سینمایی مشخص است. اگر تکلیفی برای رسانه محول شده باشد و قرار باشد رسانه کاری را انجام بدهد، به بهترین نحو ممکن از پس انجام وظیفه اش بر می آید. پس تکلیفی برای رسانه مشخص نشده است!
در مواجهه با مسائل و موضوعات مختلف ترسیده ایم و به سرعت واکنش نشان داده ایم. وقتی بازی کلش رواج پیدا کرد به سرعت جایگزین هایی برایش تهیه شد ولی در مورد حجاب با توجه به حساسیت بالای این موضوع کاری که هم وزن مساله باشد انجام نشده است.
- در این سال ها خانم های غیر مسلمان بسیاری وارد کشور شده اند، مسلمان شده اند و حجاب را انتخاب کرده اند. چه کسی این افراد را می شناسد؟ آیا تلاشی فرهنگی برای معرفی این الگو ها به جوانان ما وجود داشته؟
به عقیده من رسانه باید در این موضوع کار کند. رسانه رادیو و تلوزیون، مطبوعات، خبرگزاری ها و شبکه های اجتماعی را شامل می شود. مساله فرهنگی است پس باید نهاد های فرهنگی متولی امر باشند. جنس کار درباره حجاب، طرح و پروژه ای که در این خصوص انجام می شود باید فرهنگی باشد. ترویج حجاب با بگیر و ببند نمی شود.
- دو دهه تجربه فعالیت گشت ارشاد نشان داد این طرح در ترویج حجاب و مبارزه با بد حجابی موفق نبود. اما زمزمه هایی از تدوین طرح های مشابه به گوش می رسد. شما عملکرد گشت ارشاد را چطور تحلیل می کنید. آیا این برنامه ناموفق در آینده جایی برای ادامه کار خود دارد؟
جایگاه پلیس در کشور های دنیا چگونه است؟ وقتی گشت ارشاد در سطح شهر مستقر شد هدف این بود که به زنان و دختران در مورد حجاب تذکر داده شود. این مساله هدفی تربیتی را دنبال می کند. ولی جایگاه و ارزش پلیس تنزل داده شد چون وظیفه پلیس این نیست.
اقتدار پلیس با چنین برنامه هایی زیر سوال می رود. شان پلیس یک کشور این نیست. هر شهروندی باید با دیدن مامور پلیس حساب کار دستش بیاید نه اینکه پلیس آنقدر کوچک شود که پیش برود و تذکر بدهد و حتی با او برخورد شود و بی حرمتی ببیند.
اگر جایگاه پلیس به عنوان مجری قانون و نیروی مقابله کننده با بی قانونی مشخص باشد، هیچ نیازی به اجرای طرح گشت ارشاد و حتی تذکر دادن نبود. با طرح گشت ارشاد جایگاه پلیس را تنزل دادیم. به این وضعیت افزودیم و موضوع حجاب سیاسی شد.
همانطور که رفت و آمد با دوستان لذت بخش است آموزش در چنین جمعی نیز تاثیر گذار تر است. تربیت در حوزه حجاب در میان دوستان و در مدرسه موثر تر است. به عقیده من در سطح مدارس باید در حوزه حجاب کار کرد.
حتی اگر شش یا هفت سال خانواده پمپاژ منفی داشته باشد جامعه آموزشی می تواند با هنر خود زیبایی حجاب را به دختران نشان دهد.
۱۲ سال حضور دختران در نظام آموزش عمومی که حجاب را مساله فرهنگی خود می داند، حتی در صورت شکست خوردن این طرح نهایتا به این نقطه می انجامد که حجاب برای دختران و زنان ما محترم است و به هنجار شکنی و دشمنی اهل بیت ختم نمی شود.
شاید آموزش و پرورش نتواند دختر چادری تربیت کند ولی زن ضد حجاب هم بار نمی آورد. تاکید می کنم، حجاب مساله فرهنگی است پس نهاد متولی هم باید فرهنگی باشد. آقایان بگیر و ببند در کار حجاب را رها کنند و طرح های متناسب را از مدرسه شروع کنند.
