• امروز : جمعه, ۱۱ آبان , ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 1 November - 2024
::: 3375 ::: 0
0

: آخرین مطالب

فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای می‌گذارند | مانوئل فاتک، کریستوف‌تری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعه‌ها خون جای بارون می‌چکه | مرتضی‌ رحیم‌نواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمی‌دهند تو زنده‌ای هنوز و غزل فکر می‌کنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوان‌المسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر می‌رسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حق‌شناس: کابینه‌ای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق‌ شیشه‌ای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضی‌راد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم می‌زند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حق‌شناس* فاصله دره احد و تالار رودکی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد شریعتی برآیند تجدیدنظرگرایی تشیع معاصر| سید محمد میرناصری شریعتی دلبسته دموکراسی بود | سیدمجتبی طاهری میراث فکری شریعتی و نسبت او با حوزه‌های علمیه | سید مالک ‌لطفیان علی شریعتی در آئینه اسناد | جواد اطاعت* آثار شریعتی جنبش‌زا بود | علی معافی دموکراسی هدایت شده شریعتی پاسخ‌دهنده نیاز جامعه امروز ایران است | رحیم ابوالحسنی* بیانیه حزب اعتماد ملی در حمایت از دکتر مسعود پزشکیان چرا صحبت‌های مسعود پزشکیان درباره قوانین منطقی است؟ | علی مفتح صنایع دستی توصیف گذشته ضرورت آینده | محمدحسین عسکرپور ادبیات توسعه در صنایع دستی مایه تقویت شود نقش آموزش و پرورش دراحیاء و حمایت از صنایع دستی | مریم محمدی حبیب* هنرهای دستی جایگزین‌های ماندگار | مرضیه ترکمانیان* غیرمنتظره‌ای در فضای سیاسی ایران | هادی طلوعی* رییس‌جمهور دلخواهم کیست؟ | نعمت الله فاضلی خبری در راه است | محمدجواد حق‌شناس ردصلاحیتِ ضد مشارکت الهام‌بخش‌ترین متفکر بلوچ با رویکرد ایران‌گرایی | محسن روحی‌صفت* خدمت به خلق؛ در آگاهی بخشیدن به جامعه است | محمدصدیق دهواری سراوان* پیشکسوت رسانه‌ای و کارشناس زُبده دیپلماسی | مریم مهدوی اصل*

2

روحانیت شیعه به کدام سو می رود؟ از «امام موسی صدر و بهشتی و طالقانی» تا «علم الهدی و احمدخاتمی و نقدعلی»!

  • کد خبر : 6668
  • 20 آذر 1401 - 13:39
روحانیت شیعه به کدام سو می رود؟ از «امام موسی صدر و بهشتی و طالقانی» تا «علم الهدی و احمدخاتمی و نقدعلی»!
این که بخشی از زنان جامعه ایران را به خاطر بی حجابی، مرتبط مستقیم شبکه های معاند و گروهک های نفاق بنامند یا از اعدام یک جوان - حتی اگر گناهکار و مجرم هم باشد - این چنین به وجد آیند و حتی آن را را مبارک بدانند، واقعاً در کجای تاریخ روحانیت شیعه سابقه داشته است؟ آیا اگر آیت الله بروجردی، علامه طباطبایی، آیت الله بهشتی، آیت الله طالقانی، شهید مطهری و امام موسی صدر زنده بودند این ادبیات را به کار می بردند؟

چرایی محبوبیت چهره هایی چون امام موسی صدر، شهید بهشتی و آیت الله طالقانی، حتی سال ها بعد از فقدان آنها، موضوعی است که مطالعه و تأمل در آن را به روحانیون امروز ایران ، به ویژه روحانیون صاحب منصب و تریبون بسیار تا بسیار توصیه می کنیم.

مهم ترین عامل این محبوبیت و نفوذ بی نظیر کلام آن بزرگواران، گفتار محترمانه و رفتار مداراجویانه شان با جامعه بود. بدین سان، نه متدین نماز شب خوان و نه عرق خور، نه باحجاب و پوشیه و نه بی حجاب، بین خود و آنها دیوارهایی مانند تفاخر و توهین نمی دیدند و حتی اگر به مسلک آنها نمی رفتند، مرام شان را می پسندیدند و دوست شان داشتند و برایشان احترام قلبی قائل بودند.

حال چرا روحانیون امروز را به مطالعه رفتار پیشینیان خود فرا می خوانیم؟ علت اش سخنان پرتکرار و نگران کننده روحانیونی مانند آیت الله علم الهدی است که برخلاف سنت تاریخی روحانیت، در کلام شان کمتر نشانه ای از ادبیات پدرانه و برادرانه و مدارا محور وجود دارد و جای این فضائل را قضاوت یکسویه و سخت گیرانه نسبت به مردم گرفته است.

به عنوان مثال این سخنان آقای علم الهدی را بخوانید: زنان بدحجابی که در خیابان به طور عمدی کشف حجاب می‌کنند، نه یک مسئله فردی بلکه یک شبکه بهم پیوسته‌اند که به طور مستقیم با شبکه‌های معاند و گروهک‌های نفاق ارتباط دارند.

یا بشنوید از حجه الاسلام سید احمد خاتمی که در استقبال از اعدام “محسن شکاری” گفت: از قوه قضائیه تشکر می‌کنیم که اولین اغتشاشگر را پای چوبه دار فرستاد.

و نیز بخوانید سخن حجه الاسلام محمدتقی نقدعلی ،نماینده و عضو کمیسیون حقوقی مجلس که در این باره گفت: حکم اعدام محسن شکاری، مبارک است.

این که بخشی از زنان جامعه ایران را به خاطر بی حجابی، مرتبط مستقیم شبکه های معاند و گروهک های نفاق بنامند یا از اعدام یک جوان – حتی اگر گناهکار و مجرم هم باشد – این چنین به وجد آیند و حتی آن را را مبارک بدانند، واقعاً در کجای تاریخ روحانیت شیعه سابقه داشته است؟ آیا اگر آیت الله بروجردی، علامه طباطبایی، آیت الله بهشتی، آیت الله طالقانی، آیت الله بهجت، آیت الله مرعشی نجفی، شهید مطهری و امام موسی صدر زنده بودند این ادبیات را به کار می بردند و به جای ابراز تأسف از این که کار جوانی از همین جامعه بدانجا رسیده که طناب دار به دور گردنش ببندند و بالای چوبه دار بفرستندش، مبارک باد می گفتند و سپاس که اعدامش کردید؟ آیا این ادبیات روحانیت اصیل شیعه است که در طول تاریخ، پناهگاه مردم بوده اند؟

وقتی یک روحانی صاحب نام و منصب و قدرت، زنانی را به صرف نداشتن حجاب، معاند و گروهکی می خواند، یعنی این که باب گفت و گو و هدایت که کار روحانیت است را بسته و اتهام می زند که کار دادستان است و مهر هدایت کجا و قهر مجازات کجا؟!

این ادبیات قهرآمیز و اتهام آلود و از موضع بالای برخی روحانیون است که باعث فرقت میان مردم و روحانیت شده و کار بدانجا رسیده که عده ای برای نشان دادن اعتراض خود به این رویه ها، روی به عمامه پرانی آورده اند که البته کار آنها نیز مخالف اصل آزادی پوشش و نارواست ولی به هر روی، ریشه ها را نمی توان نادیده انگاشت.

اگر پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) همانند این قبیل روحانیون رفتار می کرد و به جای آن که “رحمه للعالمین” باشد ، گفتار و رفتاری پر از طعن و غضب و اتهام و تحقیر داشت، اسلام در همان مکه که زاده شد، می ماند و می مرد ولی او حتی نگران غیبت مرد عنودی بود که هر روز در مسیرش بر سر مبارک ایشان زباله می ریخت و چون متوجه بیماری اش شد، به عیادتش شتافت. چنین بود که خداوند او را “اسوۀ حسنه” نامید، اسوه و الگویی که باید بیش از همه سرمشق کسانی باشد که داعیه دار ادامه راه اویند ولی چه فاصله دهشتناک و پر هزینه ای است بین ادعا و عمل.
اگر روحانیون امروز ایران، به هر دلیلی تمایلی نداشته باشند رفتار امام موسی صدر و بهشتی و طالقانی را بازخوانی کنند، چه خوب می شود چند روزی وقت بگذارند و بار دیگر گفتار و رفتار الهی حضرت محمد دوست داشتنی(ص) را مطالعه و مرور کنند و در خلوت با رفتار خود بسنجند و با رفتاری نزدیک تر به آن نازنین، به جامعه بازگردند.

 

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=6668
  • منبع : عصر ایران
  • 189 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.