در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۹۴ جلسه دفاع از پایاننامه دکتری اینجانب که تحت عنوان «آسیبشناسی و دلایل تاخیر در پروژههای توسعه میدانهای مشترک نفت و گاز» با راهنمایی پروفسور الوانی تدوین شده بود برگزار و با نظر داور محترم دکتر داود هرمیداس باوند تائید گردید.
استاد باوند علاوه بر داوری در مراحل گردآوری اطلاعات، مصاحبههای تخصصی و تدوین این پایاننامه یاور پژوهشگران این تحقیق بودند و یاریشان منجر به تصویب پایاننامه با درجه عالی گشت.
ایشان معتقد بودند عقب افتادگی ایران در توسعه ۲۸ میدان مشترک نفت و گاز در مقابل همسایگان یک چالش سرزمینی بوده و هر کوششی در شناسایی دلایل این تاخیر و تلاش در رفع آن یک حرکت ملی خواهد بود.
میدانهای مشترک به میدانهایی اطلاق میشود که از نظر موقعیت جغرافیایی در دریا و خشکی بخشی از ذخائر نفت و گاز از خط مرزی یک کشور گذشته و در آن سوی مرز قرار گیرد. روشن است که به دلیل سیال بودن نفت و گاز، مرزبندی میدانهای مشترک همانند مرزهای سیاسی روی زمین امکانپذیر نیست. قاعده میدانهای مشترک، برداشت مشترک است. بر اساس این قاعده هر کشوری که بتواند حجم بیشتری از میدانهای مشترک برداشت کند، برنده ماجراست.
متاسفانه کشور ما در برداشت منافع از بیشتر میدانهای مشترک به جز یک یا دو استثنا کوچک از طرفهای مقابل عقبتر است.