دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
نمادهای مذهبی و آئینی هم نمود خود را در و بر پرده سینما و تلویزیون داشتهاند. تلاش برای بازسازی حماسی رخدادهای مذهبی و فیلمهای شخصیت نگار درباره مقدسین از بارزترین این کوششها و جوششها بودهاند که نمونههای بسیاری از آن را دیدهایم.
در سالهای نخست انقلاب، با توجه به شور و هیجانی که برآمده از ایدئولوژی شیعی بود، بسیاری از سینماگران که از وقایع انقلاب مستند تهیه میکردند، از ارجاع به ریشه کربلایی این نهضت غافل نبودند و در بسیاری از زمینهها شباهتها و یا آبشخورهای مربوطه را در اثر خود متذکر میشدند.
کشورهای ساحل شرقی آفریقا شامل سومالی، کنیا و تانزانیا نیز از جمله کشورهایی هستند که از کتیبههای فارسی شعر محتشم در نقاط مختلف خصوصا امام بارهها یا محفلها (حسینیهها) و مساجد مرتبط با شیعیان استفاده میکنند.
شیعیان در ایام محرم انجمن ماتم بر پا کرده و به مرثیهخوانی و عزای امام شهید مینشینند. در این مراسم سینهزنی، زنجیرزنی و تعزیه از اهمیت بالایی برخوردار است و هندوها نیز در این مراسم حضور فعال دارند.
علویان در طول ایام روزهداری ماه محرم از انجام آمیزش جنسی هم خودداری میکنند. در ضمن، برخلاف روزهداری ماه رمضان که سفرههای افطار مسلمانان در آن معمولا میتواند شاد و متنوع باشد، افطار ماه محرم علویان تا حد امکان به سادگی انجام میشود.
سنگ زنان دستهای از دستههای عزادارند که با در دست گرفتن دو قطعه چوب که به شکل خاصی خّراطی شده، روبروی هم در دو صف یا بیشتر قرار میگیرند. بعد از آن عزاداری با خواندن ورد تک خوان و با ریتم مخصوص آغاز میشود. چند نفری هم در کنار تک خوان او را همراهی میکنند و نوحهای را که او میخواند، تکرار میکنند.
تعزیه، هنری است که میتوان آن را به عنوان یک مجموعه هنری مرکب از شعر، نثر، موسیقی، اسطورهها و حماسههای مذهبی و تاریخی ایران، در سطح جهان مطرح ساخت.
در شب شام غریبان شمع روشن کرده و تقریباً فضای مساجد و حسینیهها با شمع تزئین میشود. عدهای از افراد نیز با گرفتن شمع در دستشان نشان میدهند که عزادار امام حسین (ع) هستند. در این شب هیئتها به امامزاده تیران میآیند و در آنجا سینه زنی کرده و بعد به حسینیه و مساجد خودشان باز میگردند.
هنر شیعی که ترکیب هنر ایرانی به شکل طبیعی با باورها و ارزشهای دینی است، با جوهره وجود این مردم عجین گشته است، در زمان سوگواری برای سالار شهیدان، امام حسین (ع) هنر، هم از بعد موسیقایی و هم از بعد بصری به مدد عزاداران میآید و ارادت شیعیان به این امام همام را بیشتر نمایان میکند
مؤیّد با احاطه کمنظیر خویش به زبان و ادبیات عرب و غور بسیار در متون کمترخوانده و اندک دیدهشده، گویی این میراث بهتاراجرفته را به خزانه زبان و ادب فارسی بازمیگرداند؛ خدمتی درخور تحسین که تنها از عهده عده انگشتشماری از ادیبان فارسیزبان ساخته است.
مفهوم کنش اجتماعی کنشگران، آداب، ارزش ها، مراسم، باورهای فرهنگی، پیشینه تاریخی، فرهنگی، دینی و هویت اجتماعی هر جامعه را شکل میدهند. از دیدگاه انسان شناختی مناسک عزاداری محرم تجلی ایمان مذهبی و اعتقادات دینی است.
یکی از مباحث مهم در باب محرم، جایگاه آن نسبت به حاکمیتهای سیاسی است. در این رابطه این سئوال مطرح است که؛ نسبت محرم با حاکمیتهای سیاسی زمانه چگونه است
اقبال لاهوری او را مانند ابری میداند که شورهزار کربلا را به گلستان تبدیل کرد و با خون خود بستر عدالتخواهی را ایجاد و برای همیشه بنیاد استبداد را از بین برد و بنای عدم تسلیم در مقابل غیر خدا را بنیاد نهاد. ایشان به خاطر منافع شخصی خویش این سفر را نرفتند، بلکه برای دفاع از توحید و قرآن بود
مرگ معاویه و جانشینی یزید برای بزرگان و شیوخ کوفه، بهترین موقعیت برای احقاق حقوق از دست رفته و برپایی عدالت و توسعه بود. بهترین انتخاب در نظر آنها بیعت با آخرین باقیمانده از پنج تن آل عبا بود که به حق شایسته خلافت بر کوفه و بلاد مسلمین بود.
حادثه مهم کربلا اتفاق بسیار نادر و بزرگی در طول تاریخ بشریت بوده است. تا آنجا که مورخین، متفکرین، سیاستمداران، نویسندگان، عرفا، فیلسوفان و متکلمین و سایر اقشار اجتماعی در طول قرنها دربارهاش سخن راندهاند. فیلسوفان و عارفان نیز هر یک از این واقعه مهم روایت و برداشتی داشتهاند که در این مجال اندک در […]
هر فرهنگی برای انتقال باورها و معانی بنیادی خود، نیازمند نظام خاصی است که این معانی را در بستری از تقدس، به ذهن مخاطبان و کنشهای آنها انتقال بدهد و این انتقال در بستر آیینی آن فرهنگ انجام میگیرد.