در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
آنچه زندهیاد استاد حمیدی را ماندگار کرده، فقط کتابهایش نیست؛ صداقت، فروتنی، و پیوند عمیقش با سرزمین مادریاش، بوشهر، است که او را به بخشی از حافظهی فرهنگی مردمان آن سامان تبدیلکرده است.
در واقع میگویند یک دیپلمات خوب باید ترکیبیاز تاریخ، حقوق، اقتصاد، سیاست و حتی شناخت ادبی و هنری لازم همراه با اطلاعاتعمومی جغرافیایی، صنعتی و جامعهشناسی باشد که بتواند نمایندة احترامانگیزی در عرصههایبینالمللی برای دفاعاز منافعکشور خودش باشد.
آقای دکتر باوند ازجمله شخصیتهای دانشگاهی بودند که تلاش کردند تا در دفاع از منافع مردم ایران و در بهبود جایگاه ایرانیان برای ارتقاء موقعیت ایران از این علم استفاده کنند و هرکجا امکان بوده این یافتهها را منتقل سازند و تلاش کنند تا این یافتهها به کار گرفته شود.
با اینکه میتوانستند غروری با پشتوانه و همهجانبه داشته باشند، آرام، بیتوقع، فروتن و البته تأثیرگذار در محافل علمی میآمدند و آرام میرفتند. خدایش بیامرزد که در نسل غیرقابل تکرار خود در این زمانه نیز بدیلی نداشتند.
استاد باوند علاوه بر داوری در مراحل گردآوری اطلاعات، مصاحبههای تخصصی و تدوین این پایاننامه یاور پژوهشگران این تحقیق بودند و یاریشان منجر به تصویب پایاننامه با درجه عالی گشت.
او به عنوان یک حکیم بینالمللی خیر اندیش با کوهی از عشق به ایران زمین و با دانشی عظیم در حوزه روابط بینالملل و به عنوان یک حقوقدان و تاریخ شناس و یک فرهیخته فرهنگی سیاسی کشور با منشا پرباری از نیکیها آثاری از خویش به یادگار گذاشتند که در منابع علمی و دانشگاهی و دیپلماسی در داخل و خارج کشور ثبت گردیده است .
ایشان از قراردادی دفاع کرد که خیلیها جزئیاتش را نمیدانند. ایشان از قراردادی دفاع کرد که عاملش توسط جمهوری اسلامی اعدام شد. حالا ایشان در روز روشن کراوات زده و باافتخار نشستهاند و از آن قرارداد دفاع میکنند! مطمئنم انتظار دارد که از دانشگاه بیرونش نکنند! وقتی بیرونش میکنند مظلومنمایی میکند که نمیدانم چرا من را بیرون کردند!
من در کنار او قصد داشتم تا کارهای میان رشته ای ناتمام بسیاری از جمله «جامعه شناسی اخلاق» را به انجام رسانم و ایشان تا همین اواخر همواره رهنما و مشوق من در این رهیافت بود.
بر ما است و بر تمامی ما ایرانیان، ایرانزادگان و دوستداران ایران که در پرتو این نور مِهرآگین میترایی پدرم که قطعاً روشنگر راه و الهامبخش همه ما است، به امید خدا بر گستره تاریکی، همگی باتلاش و کوشش فائق آییم و دوباره و دگرباره رنگینکمان کیانی را بر بوم آسمان ایران عزیزمان نقاشی کنیم.
آشنایی عمیقی با فرهنگ و تاریخ ایران، بهخصوص «ایران باستان» داشت؛ دوستدار این سرزمین و مردمان آن بود. آشنایی با چنین مردمی و چنین فرهنگی عشق به این مردم و فرهنگ را در ایشان برانگیخته بود و این عشق مهمترین انگیزه برای خدمت ایشان به ایران بود.
همانطور که استادان پیشکسوت اشاره کردند، جناب آقای دکتر باوند از یکسو دانشمند حقوق و روابط بینالملل بودند و از سوی دیگر یک دیپلمات برجسته.
بهظاهر با آنکه رشته تخصصی ایشان مسائل سیاسی، حقوق و روابطبینالملل است اما ایشان «بنیاد سیاستخارجی علوماداری و مدیریت» را همیشه مورد توجه قرار دادهاند و بههمین دلیل با کمال رضایت خاطر در نشستهای ما حضور فعال داشتند.
عموی مهربانم، بدانکه این عشق تو به سرزمین مادری با جانت به در نخواهد شد که تو چنان بذر این عشق را در قلب همه ما شاگردانت نهادی که تا نسلها قلب به قلب خواهد شد. این پیام ما به شما و پیمان ما با شما خواهد بود.
هویت ریشهدار و عمیق، محدودنماندن در دانشنظری و انجام کنشگریسیاسی در فضایمتلاطم کشور، بهویژه در سهدهه اخیر در جبههملی هرگونه شبهه انفعال و عافیتطلبی را از چهره استاد میزدود.
درباره سوابق علمی و دانشژرف ایشان که در زمینههای سیاست، هنر، ادبیات، تاریخ و جغرافیا است، باید بیفزایم که همیشه از ایشان بهره میبردیم. من فکر میکنم در آن دورانی که ما با هم بودیم، آن چیزی که برای ما به یادگار مانده است؛ بیشتر درس «انسانیت» است و «انسان بودن» که از ایشان بسیار آموختیم.
باوند عزیز، قدرت شگرفی برای به تصویر کشاندن تاریخ ایران و جهان داشت. در تدریس به پانورامای تاریخی تاکید میکرد و به ما میآموخت که برای تدریس موثر یک موضوع باید به متغیرهای زمانی و مکانی حول و حوش آن توجه کرد،
مشکلات ما در زندگی کم نبود اما همیشه هرمیداس با خوشرویی، صبر، حوصله و استقامت با آن روبهرو میشد. همانطور که میدانید عاشق ایران بود و با وجود موقعیتها و پیشنهادها، هیچگاه حاضر به ترک وطن نشد. آنچیزی که برایش مهم بود پایبندی و توجه به اصول و ارزشهای اخلاقی و فرهنگی خانواده بود.
استاد دکتر باوند، دانش چندجانبهای بهویژه در علومسیاسی و بینرشتهای داشتند. ایشان تنها استاد «حقوق بینالملل» نبود، استاد «سیاست و حکومت در اروپایغربی» و استاد «سیاست و حکومت در خاورمیانه» هم بودند و ما بهندرت میتوانیم اساتیدی پیدا کنیم که تا این حد تسلط جامع و کامل به موضوعات داشته باشند.
استاد دکتر داوود هرمیداس باوند پساز پایان تحصیل در دانشکده حقوق و علومسیاسی دانشگاه تهران، بهمنظور ادامه تحصیل به آمریکا رفت و درسال (۱۹۵۸م – ۱۳۳۷ش) وارد دانشگاه «واشنگتندی. سی» ایالات متحده آمریکا شد. ایشان در رشته حقوق بینالملل و روابط بینالملل تا مقطع دکترا به تحصیل پرداخت. دکتر باوند پساز پایان تحصیلات آکادمیک خود، […]
وقتی خانم دکتر سوزان استرنج درگذشت کتابی را همکاران دانشگاهی در موضوع اقتصاد سیاسی بینالمللی به چاپ رساندند که این کتاب الان مرجع شده و موضوع اقتصاد سیاسی بینالمللی استفاده میشود، برای آقای دکتر باوند هم ما چنین کاری کنیم
در اواخر دهۀ ۶۰ استاد باوند بهعنوان عضو تماموقت در دانشگاه امام صادق تدریس داشتند و من بهعنوان استاد مدعو حضور داشتم. گاهی اوقات ایشان را در همان جلسات معدودی که داشتیم، میدیدم. از آنجا بود که با هم آشنا شدیم. در سال ۷۱ که دانشگاه علامه طباطبایی اولین دوره دانشجویان کارشناسی ارشد خودش را […]