باغ لاله زار به دستور فتحعلیشاه قاجار در خارج از حصار آن عهد تهران برای پذیرایی از سفرا و نمایندگان خارجی احداث شد. عمارت دو طبقه این باغ که جهت اسکان میهمانان طراحی و ساخته شده بود تا نیمه سلطنت ناصرالدین شاه بدون تغییر ماند تا اینکه با دستور او تغییراتی در آن ایجاد و یک کلاهفرنگی زیبا در شمال عمارت به آن افزوده شد. این عمارت، مکان موقت زندگی قائممقام فراهانی بود که در زمان محمد شاه قاجار و پس از خلع از مقام وزارت، در آن به همراه خانواده زندگی میکرد و از همین عمارت بود که در غروب ۲۴ صفر ۱۲۵۱ هجری قمری به باغ نگارستان فراخوانده و به دستور پادشاه خفه میشود و عجب آنکه پیکر محمد شاه را نیز در همین باغ در شوال ۱۲۶۴ هجری قمری به رسم امانت به خاک میسپرند.
فتحعلی شاه قاجار، باغ لالهزار را بسیار دوست داشت و در اغلب موارد از ارگ سلطنتی برای گردش و تفرج خارج و به جانب این باغ روانه میشد.
اهمیت این باغ در دوران ناصرالدین شاه به مرتبهای رسید که در سال ۱۲۷۲ هجری قمری، دستور داد تا نخستین خط تلگراف در تهران، میان این باغ و ارگ سلطنتی برقرار شود، همچنین نخستین باغوحش ایران به دستور ناصرالدین شاه در قسمتی از این باغ احداث شد و نخستین حیوانات آنجا، هدایایی بود که سرو جهان برای ناصرالدین شاه از هندوستان فرستاده بود و شامل سه فیل و یک کرگردن بود.
با گسترش تهران به دستور ناصرالدینشاه در سال ۱۲۸۴ هجری قمری و قرار گرفتن باغ لالهزار در داخل حصار جدید تهران، به تدریج از اهمیت آن کاسته شد و در نهایت ناصرالدین شاه باغ را به قیمت نود هزار تومان فروخته و بدینوسیله باغ مجلل لالهزار برای خیابانکشی و ساخت عمارتهای تازه از میان میرود.
