• امروز : چهارشنبه, ۳۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
  • برابر با : Wednesday - 21 May - 2025
::: 3426 ::: 0
0

: آخرین مطالب

ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح سخنان ترامپ‌ در عربستان | سید محمود صدری پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی) گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری* شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد فرزند خلیج فارس | محمدجواد حق‌شناس در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاست‌مداران | محمدجواد حق‌شناس در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود یادی از۱۶ آذر | فتح‌ الله امّی وقایع ‎نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم ‎نواز روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخم‌ها | محمدجواد حق‌شناس سیاست‌ورزی صلح‌آمیز ایرانی از منظر کنش‌گری مرزی | مقصود فراستخواه* دهه هشتادی‌ها و صلح با طبیعت | علی‌اصغر سیدآبادی* دلایل دوری از سیاست دوستی در جریان‌های سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر* شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳ دیپلماسی، تخصص دیپلمات‌هاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است

16

موزه آبکار در تهران

  • کد خبر : 4568
  • 25 آبان 1401 - 12:00
موزه آبکار در تهران
نشانی: تهران. مجموعه کاخ موزه سعدآباد

موزه آبکار به عنوان یکی از موزه هایی که با به نمایش گذاشتن آثار هنری شناخته می‌شود در یکی از ساختمان‌های مجموعه کاخ سعدآباد وجود دارد. این ساختمان تا قبل از سال ۱۳۵۷ به‌عنوان کاخ لیلا پهلوی شناخته می‌شد سپس در سال ۱۳۷۳ این ساختمان به موزه مینیاتور آبکار تبدیل شد. برای تبدیل آن به فضای موزه، فضای داخلی آن با تلاش معماران سازمان میراث‌فرهنگی کشور، تغییرات مختصری پیدا کرد و اتاق‌ها به تالارهای موزه تبدیل شد. البته برای تبدیل این ساختمان به موزه هیچ‌گونه تغییری در ساختار فیزیکی ساختمان ایجاد نشده است. در فضایی که این موزه قرار گرفته است موزه‌های دیگری نظیر: موزه نظامی در ضلع شمالی، موزه بهزاد در ضلع جنوبی، کاخ‌موزه ملت در غرب و جنوب غربی قرار دارد. درب ورودی این موزه به‌صورت درب چوبی است که با ایده از درب‌های دوره قاجار با نقش گره ساخته شده است. همچنین در این فضا حوضی به شکل دایره‌ای که دارای فواره‌هایی است به سبک دوره قاجار ایجاد شده است. بعد از گذشتن از درب چوبی دو پله کوتاه وجود دارد که باعث می‌شود شما وارد موزه شوید. بعد از آن وارد تراس کوچکی می‌شوید که این تراس در واقع ورودی ساختمان است.

در محوطه حوض دایره‌ای شکل با فواره‌های زیبا به سبک دوره قاجار وجود دارد که با چند باغچه تزیین شده است. در قسمت شرقی موزه دو یادمان بر روی دیوارهای آجری نصب شده است که زرد رنگ هستند، یکی از آن ها تابلوی موزه مینیاتور آبکار است که با خطوط اسلیمی ظریفی تزئین شده و دیگری هم لوح یادبود افتتاح موزه است.

در سمت راست ورودی موزه که در ضلع شرقی بنا واقع میشود تالار شماره یک قرار دارد بعد از آن اگر سه پله ای که در انجا قرار دارد را بگذرانید به راه رویی میرسد که در کنار پله های آن باغچه های مصنوعی زیبایی ساخته شده است. همچنین در انتهای راهرو در ضلع غربی ساختمان، انبار کوچک موزه ایجاد شده است.

موزه مینیاتور آبکار دارای سه تالار است که در تالار شماره یک، آخرین دستاوردهای استاد آبکار یعنی آثار مینیاتور، تذهیب و نقش گره به نمایش گذاشته شده است و در تالار  شماره دو، مجموعه‌ای از نقاشی‌های آبرنگ، هنرهای تزئینی، نقاشی‌های زیر لاکی، روغنی و آثار مینیاتور کلارا آبکار و در تالار سه، بهترین اثرهای کلارا آبکار یعنی چند نمونه از مینیاتور روی عاج و چند کپی از کار مینیاتوریست های بنام ایران و یک نمونه از تذهیب که نشان دهنده خلاقیت خانم آبکار میباشد به نمایش گذاشته شده است.

کلارا آبکار به عنوان یک مینیاتوریست اصفهانی شناخته میشود که برنده گواهینامه درجه اول مینیاتور از وزارت پیشه و هنر در سال ۱۲۳۰ هجری شمسی میشود و تابلوهای خود را به سازمان میراث فرهنگی کشور اهدا کرده است.

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=4568
  • منبع : ستاد گردشگری شهر تهران
  • 298 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.