• امروز : شنبه, ۲۲ اردیبهشت , ۱۴۰۳
  • برابر با : Saturday - 11 May - 2024
::: 3342 ::: 0
0

: آخرین مطالب

گفتمان «باید مثل آمریکا و اروپا باشیم» را رها کنیم! | علی مفتح اقدامات شهردار تهران منافع چه کسانی را تأمین می کند؟ اصلاح‌طلبان؟ خیر، متشکرم! | سعید حجاریان تسلیحات هوش مصنوعی | کیومرث اشتریان وطن فارسی | محمدکاظم کاظمی* شبی با هرات جشنواره بین‌المللی فیلم زنان هرات | الکا سادات* از گسست تا پیوند هنرمندان خطاط هرات و تهران | نیک محمدمستمندغوری* نگاهی به نهادها و نشریه‌های ادبی در هرات از ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۲ | افسانه واحدیار* اندیشه‌های اجتماعی خواجه عبدالله انصاری | سعید حقیقی جایگاه هرات در محیط فرهنگی و ادبی تاجیکستان | عبدالله راهنما* شناسنامه انجمن ادبی هرات | نارون رجایی داغ تمنا | سید ابوطالب مظفری از تسبیح تا ترنم | محمدکاظم کاظمی جامی؛ برترین چهره فرهنگی هرات | حسن امین هرات، قلب ادبیات، معنویت و تصوف در افغانستان | مرضیه سلیمانی (خورشید) پیوند هرات با آریانا و ایرانشهر | یحی حازم اسپندیار شاهنامه و هرات | محمد آصف فکرت هروی هرات از نگاه دکتر اسلامی نُدوشن | مهرداد صادقیان ندوشن هرات؛ پیوند دهنده‌ای فرهنگی ملت‌های حوزۀ نوروز | عبدالمنان دهزاد شکستن چندمین استخوان در تحویل سال | خالد قادری* هرات، نقطه‌ وصل در حوزه‌ نوروزستان | اسحاق ثاقبی داراب ظرفیت‌های هرات برای پیوندهای تاریخی حوزه‌ی تمدنی نوروز | محبوب‌الله افخمی* توهمات امارات در مورد بین المللی کردن مسئله سه جزیره ایرانی | کورش احمدی* مناقشه بر حق حاکمیت تاریخی ایران | محمدجواد حق‌شناس شبکه ملی و فراملی موزه خلیج فارس | رضا دبیری‌نژاد* حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان؛ روستانشینی و پایداری معیشتی | محمدامین خراسانی* برای صیانت از نام خلیج فارس نیازمند عزم ملی هستیم خلیج فارس در آئینه زمان | محمدعلی پورکریمی* حفاظت از نام خلیج فارس جزایر سه‌گانه ایرانی، دسیسه انگلیسی، فراموش‌کاری عربی | محمدعلی بهمنی قاجار خلیج عربی یا خلیج همیشه فارس؟ بر این دو عنوان درنگ کنید | حبیب احمدزاده هژمونی ایرانی خلیج فارس از عهد باستان تا کنون | مرتضی رحیم‌نواز درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش | مرتضی رحیم نواز جهانی شدن و نقش ژئواکونومیکی منطقه خلیج فارس | مهدی حسین‌پور مطلق خلیج فارس، آبراه صلح و گفتگو | فریدون مجلسی خلاء قدرت و ابهام چهره ژئوپلیتیکی در خلیج فارس | نصرت الله تاجیک درباره روز ملی خلیج‌فارس | محمدجواد حق‌شناس موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبه‌های فارسی مسجد ‌جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین هرات و نقطه‌ ‌عطف رهبری | ظاهر عظیمی هرات و توسعه‌ سیاسی | سید نایل ابراهیمی حوضه آبریز هریرود؛ چالش‌ها و راهبردهای مشارکتی و بومی | عبدالبصیر عظیمی و سیدعلی حسینی موقعیت استراتژیک هرات | فریدریش انگلس (ترجمه‌: وهاب فروغ طبیبی) نقش هرات در همگرایی منطقه‌ای | ضیاءالحق طنین درخشش تاریخی هرات | سید مسعود رضوی فقیه دیدار سروان انگلیسی با یعقوب‌خان در هرات | علی مفتح

1

جواد رنجبر درخشیلر : ایران، ادبیات و فرهنگ در آثار داریوش

  • کد خبر : 14978
  • 11 آبان 1402 - 23:37
جواد رنجبر درخشیلر : ایران، ادبیات و فرهنگ در آثار داریوش
داغ مهرجویی با خاطره ای داغ تر می شود. در کلاسی از فیلم هامون مثال زدم. آشنایی جمع را با این فیلم مهم بدیهی انگاشته بودم

داغ قتل استاد داریوش مهرجویی هیچ وقت سرد نمی شود. کارگردان بزرگ ما هم رفت در فهرست خونبار کشتارهای تاریخی ما، و هنوز امید می بریم که روزی این فهرست نویسی برای همیشه تمام شود.
از مرثیه سرایی که بگذریم باید بپرسیم «حالا چه باید کرد؟» مهرجویی کارگردانی اصیل بود، متفکر و باسواد. نه از این کارگردان های سفارشی کار و تصادفا هنرمند شده. مهرجویی پاسبانی را چاقو نزده بود که از برکت چاقوکشی، اتفاقا، هنرمند شود. یا از فیلمبرداری پشت صحنه دفاع مقدس راهی به پشت پرده سینما باز کند که در واقع پشت پرده سیاست بود. از این ها هم بگذریم.
برای کاستن از درد «داریوش کشی» چه باید کرد؟
داغ مهرجویی با خاطره ای داغ تر می شود. در کلاسی از فیلم هامون مثال زدم. آشنایی جمع را با این فیلم مهم بدیهی انگاشته بودم. از سی نفر حاضر فرهیخته حتی یک نفر هامون را ندیده بود. چند نفر از آنها احتمالا قتل استاد را تسلیت گفته باشند؟ پز عالی فرهنگی ویژگی نسلی ماست. عنوان خبر را خواندن و نام نویسنده ها و هنرمندها را به یاد سپردن، فرهنگ نیست، اتفاقا ضد فرهنگی مهلک است. یادتان که هست: آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند.
همین واقعه شوم دوباره دیروز تکرار شد. از فیلم پری حرف زدم و کسی در کلاس آن را ندیده بود. اما ناامید نباید شد.
سال ها پیش وقتی با مهرجویی درباره غلامحسین ساعدی حرف می زدم گفت: کار علمی باید عمیق و جدی باشد. شوپن را مثال زد که نواختنش آسان نیست، اما نوازنده به تدریج باید به آن مرحله برسد. این توصیه استادانه مهرجویی ۲۳ سال است که مبنای کار علمی و فرهنگیم است. تا همه منابع را در موضوع مقاله ام نخوانده باشم دست به قلم نمی برم.
آثار مرحوم مهرجویی را دوباره باید دید و نقد کرد. راه کوبیده او، با همه نقدها و اشتباه ها، راهی فرهنگی است و برای شکوفایی فرهنگی ایران نمی توان بیراهه چاقوکش ها و کاریکاتورهای هالیود را برگزید، راه همان است که مهرجویی و بیضایی، کیارستمی، کیمیایی، فرمان آرا و تقوایی گشوده‌اند.
درباره راه بزرگان و نسبتش با ایران و ایرانیت کم گفته شده است. می خواهم در کلاس‌های مجازی، پس از خوانش متون کلاسیک، سلسله جلساتی درباره نسبت ایران (سلبی و ایجابی) با آثار مهم فرهنگی و هنری معاصر برگزار کنم.
نخستین بخش این کلاس‌ها با عنوان «ایران، ادبیات و فرهنگ در آثار داریوش مهرجویی» از اول آذر در ۴ جلسه برگزار خواهد شد.

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=14978
  • نویسنده : جواد رنجبر درخشیلر
  • 108 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.