موزه آبکار به عنوان یکی از موزه هایی که با به نمایش گذاشتن آثار هنری شناخته میشود در یکی از ساختمانهای مجموعه کاخ سعدآباد وجود دارد. این ساختمان تا قبل از سال ۱۳۵۷ بهعنوان کاخ لیلا پهلوی شناخته میشد سپس در سال ۱۳۷۳ این ساختمان به موزه مینیاتور آبکار تبدیل شد. برای تبدیل آن به فضای موزه، فضای داخلی آن با تلاش معماران سازمان میراثفرهنگی کشور، تغییرات مختصری پیدا کرد و اتاقها به تالارهای موزه تبدیل شد. البته برای تبدیل این ساختمان به موزه هیچگونه تغییری در ساختار فیزیکی ساختمان ایجاد نشده است. در فضایی که این موزه قرار گرفته است موزههای دیگری نظیر: موزه نظامی در ضلع شمالی، موزه بهزاد در ضلع جنوبی، کاخموزه ملت در غرب و جنوب غربی قرار دارد. درب ورودی این موزه بهصورت درب چوبی است که با ایده از دربهای دوره قاجار با نقش گره ساخته شده است. همچنین در این فضا حوضی به شکل دایرهای که دارای فوارههایی است به سبک دوره قاجار ایجاد شده است. بعد از گذشتن از درب چوبی دو پله کوتاه وجود دارد که باعث میشود شما وارد موزه شوید. بعد از آن وارد تراس کوچکی میشوید که این تراس در واقع ورودی ساختمان است.
در محوطه حوض دایرهای شکل با فوارههای زیبا به سبک دوره قاجار وجود دارد که با چند باغچه تزیین شده است. در قسمت شرقی موزه دو یادمان بر روی دیوارهای آجری نصب شده است که زرد رنگ هستند، یکی از آن ها تابلوی موزه مینیاتور آبکار است که با خطوط اسلیمی ظریفی تزئین شده و دیگری هم لوح یادبود افتتاح موزه است.
در سمت راست ورودی موزه که در ضلع شرقی بنا واقع میشود تالار شماره یک قرار دارد بعد از آن اگر سه پله ای که در انجا قرار دارد را بگذرانید به راه رویی میرسد که در کنار پله های آن باغچه های مصنوعی زیبایی ساخته شده است. همچنین در انتهای راهرو در ضلع غربی ساختمان، انبار کوچک موزه ایجاد شده است.
موزه مینیاتور آبکار دارای سه تالار است که در تالار شماره یک، آخرین دستاوردهای استاد آبکار یعنی آثار مینیاتور، تذهیب و نقش گره به نمایش گذاشته شده است و در تالار شماره دو، مجموعهای از نقاشیهای آبرنگ، هنرهای تزئینی، نقاشیهای زیر لاکی، روغنی و آثار مینیاتور کلارا آبکار و در تالار سه، بهترین اثرهای کلارا آبکار یعنی چند نمونه از مینیاتور روی عاج و چند کپی از کار مینیاتوریست های بنام ایران و یک نمونه از تذهیب که نشان دهنده خلاقیت خانم آبکار میباشد به نمایش گذاشته شده است.
کلارا آبکار به عنوان یک مینیاتوریست اصفهانی شناخته میشود که برنده گواهینامه درجه اول مینیاتور از وزارت پیشه و هنر در سال ۱۲۳۰ هجری شمسی میشود و تابلوهای خود را به سازمان میراث فرهنگی کشور اهدا کرده است.