• امروز : شنبه, ۱۱ مرداد , ۱۴۰۴
  • برابر با : Saturday - 2 August - 2025
::: 3454 ::: 0
0

: آخرین مطالب

شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار راه‌های جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس شکست تکرار ۲۸ مرداد مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه‌ را رو در روی هم قرار می‌دهند نقد طرح دو فوریتی الزام دولت به شکایت از آمریکا و اسرائیل | دکتر سید محمود کاشانی* درنگی بر موضوع بازگشت اتباع افغان به کشورشان | ندا مهیار جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار اقامتگاه های بوم گردی؛ از گذشته تا فردا | پورنگ پورحسینی ظرفیت‌های بوم‌گردی در احیای اکوسیستم‌های آسیب‌دیده طبیعی با مشارکت جامعه محلی | علی قمی اویلی* گردشگری جامعه محور هدیه ایران به گردشگری جهانی | سید مصطفا فاطمی* بوم‌گردی و احیای پیوندهای روایی در ایران | روزبه کردونی روستاگردی، تجربه اصالت در طبیعت | ندا مهیار در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) به وقت گره‌گشایی ازمذاکرات شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی) لنج‌های چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حق‌شناس جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح جزیره آزاد هسته ای | حشمت‌الله جعفری* خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار جنبش بوم گردی | نعمت الله فاضلی تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح ایران را بهتر بشناسیم | محمدجواد حق‌شناس ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح سخنان ترامپ‌ در عربستان | سید محمود صدری پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی) گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری* شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد فرزند خلیج فارس | محمدجواد حق‌شناس در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاست‌مداران | محمدجواد حق‌شناس در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه

16

مهدی تدینی : سهمیه‌بازی

  • کد خبر : 10746
  • 03 اسفند 1401 - 0:05
اگر هم قضیه این است که به بخشی از جامعه ــ که ماشین ندارد ــ رشوه دهید تا از گران شدن بنزین در آینده خوشحال شود، این هم فکر پوچی است. با گرانی بنزین تورمی ایجاد می‌شود که چند برابر این ۱۵ لیتر بنزین را از حلقوم می‌کشد بیرون.

برای بنزین تصمیمات جدیدی گرفته‌اند. می‌خواهند به خانوارهای بدون ماشین سهمیۀ بنزین بدهند. به ازای هر فرد ۱۵ لیتر. این طرح در کمیسیون تصویب شده و مانده تصویب نهایی. این برداشت پیش‌پاافتاده در مفهوم عدالت اقتصادی جعبۀ پاندورایی است که روزی روزگار احمدی‌نژاد درِ آن را باز کرد و پایانی هم بر آن نیست.

برای کسی که ماشین ندارد گرفتن بنزین فقط به این معناست که معادل پولی آن را بگیرد.

کسی که ماشین دارد یارانه‌اش را روی خودِ بنزین مستقیم می‌گیرد، اما همین الان هم کسی که ماشین شخصی ندارد یارانه‌اش را غیرمستقیم روی وسایل حمل‌ونقل عمومی و هنگام استفاده از خودروی شخصی دیگران دریافت می‌کند.سوار هر وسیلۀ نقلیه باشید، در همان لحظه دارید از یارانه‌تان روی سوخت استفاده می‌کنید؛ چه این خودرو شخصی باشد، چه مال دیگران باشد ــ یارانه روی قیمت کرایه اثر می‌گذارد ــ و چه وسیلۀ حمل‌ونقل عمومی باشد.

کسی که سوار مترو و اتوبوس می‌شود، از یارانه استفاده می‌کند. حال کسانی که به هر دلیلی از این وسایل استفاده نمی‌کنند، می‌توانند بگویند ما یارانۀ بی‌آر‌تی‌ و مترو را دریافت نکرده‌ایم، یارانۀ ما را جدا بدهید؟ کلاً شما تا به حال کسی را در جامعه دیده‌اید ماشین نداشته باشد و اعتراض کند چرا سهمیۀ بنزین ندارد؟ کسی می‌داند این افکار از کجا، از کدام جامعه وارد برنامه‌های این دولت و مجلس می‌شود؟

معادل ریالیِ پانزده لیتر بنزین، هزینۀ یک سفر کوتاه با اسنپ را پوشش می‌دهد؟ (صحبت از تاکسی نمی‌کنم). همین یارانه را روی وسایل حمل‌ونقل عمومی بدهید، چه فرقی می‌کند؟ دیده نمی‌شود؟ وقتی خودِ جامعه درک عمیق‌تری از مفهوم هزینه‌های فردی و اجتماعی دارد، شما می‌خواهید جامعه را به افکار کودکانه عادت دهید؟ می‌خواهید جامعه حسادت بچگانه داشته باشد و بگوید چون همسایه‌ام ماشین دارد و یارانه بنزین می‌گیرد، من هم می‌خواهم یارانه‌ام را مستقیم خودم بگیرم؟

اگر هم قضیه این است که به بخشی از جامعه ــ که ماشین ندارد ــ رشوه دهید تا از گران شدن بنزین در آینده خوشحال شود، این هم فکر پوچی است. با گرانی بنزین تورمی ایجاد می‌شود که چند برابر این ۱۵ لیتر بنزین را از حلقوم می‌کشد بیرون.

بس کنید آقایان! وظیفۀ دولت مهار تورم بدون ابزارهای یارانه‌ای است. ۱. مهار تورم (تثبیت قیمت‌ها) ۲. رشد اقتصادی (افزایش درآمد فردی). هر چیز غیر از این، هیچ و پوچ است. روزی که بساط یارانۀ نقدی در ایران راه افتاد با ۵۰ میلیون می‌شد در تهران آپارتمانی خرید، امروز با ۵۰ میلیون یک‌ونیم متر آپارتمان هم نمی‌توان خرید (در حد یک توالت کوچک!)

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=10746
  • نویسنده : مهدی تدینی
  • منبع : تحکیم ملت
  • 343 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.