18:56:27
    امروز : شنبه, ۱۶ فروردین , ۱۴
::: 3416 ::: 0
0

: آخرین مطالب

نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود یادی از۱۶ آذر | فتح‌ الله امّی وقایع ‎نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم ‎نواز روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخم‌ها | محمدجواد حق‌شناس سیاست‌ورزی صلح‌آمیز ایرانی از منظر کنش‌گری مرزی | مقصود فراستخواه* دهه هشتادی‌ها و صلح با طبیعت | علی‌اصغر سیدآبادی* دلایل دوری از سیاست دوستی در جریان‌های سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر* شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳ دیپلماسی، تخصص دیپلمات‌هاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیل‌آبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانه‌ای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳ چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) نگاهی به جریان پایتخت‌گزینی در تاریخ ایران | غلامحسین تکمیل همایون در پایتخت‌ گزینیِ تهران | مرتضی رحیم‌نواز* تهران و چالش انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی*

7

علی صاحب‌الحواشی : تاریخ کشف حجاب در ایران

  • کد خبر : 14993
  • 12 آبان 1402 - 11:49
علی صاحب‌الحواشی : تاریخ کشف حجاب در ایران
ما در تاریخ اسلام جریان‌های دیگر گنوستیکی هم داشته‌ایم، چون حروفیّه و نقطویه و قرمطی‌ها، که این‌آخری عملا شیعیان اسماعیلی بودند یا شدند، را نیز داشته‌ایم.

گفتگو با عباس امانت

نهضت شیخیه-بابیه-بهائیه حاصل قابل درک ساختارِ آخرالزمانیِ الاهیات شیعه (در این مورد امامیه) است؛ ساختاری که کمترین ربط‌ونسبتی نه به قرآن دارد و نه به سیره پیامبراسلام.

شیعه، از بدایتِ کیسانیه تا نهایتِ امامیه‌اش یک سازه “گنوستیکی” بوده است. این درحالی‌است که نه قرآن گنوستیکی است و نه اسلام‌ِ اهل سنت. هم از اینروست که اهل‌سنت بر “کفرِ” شیعه اجماع اغلبی داشته و دارند. همین ساختار گنوستیکی امامیه بود که پدیده شیح‌احمد اَحسایی و سیدکاظم رشتی را میوه داد که بانیانِ نهضت شیخیه شدند. (لقبِ “قره‌العین” را سیدکاظم رشتی در نظر به فضل‌وکمال و جودتِ محیرالعقولِ زرین‌تاریخ برغانی به ایشان داد، به معنای “نور دیده”).

در گامی بعد، همین خصلت گنوستیکی هم بود که از بستر شیخیه، بابیه را برآورد.

البته تحول از بابیه به بهائیه بیشتر محصول چالشِ “قدرت” بود که طی آن وصیّ باب، “صبح‌ازل” که آدم ستیزه‌جویی نبود، توسط برادرِ رند و ستیزه‌گرش بهاء‌الله کنار زده شد تا “ازلیه” منقرض شدند و “بهائیه” میراث‌بران بابیه گشتند.

ما در تاریخ اسلام جریان‌های دیگر گنوستیکی هم داشته‌ایم، چون حروفیّه و نقطویه و قرمطی‌ها، که این‌آخری عملا شیعیان اسماعیلی بودند یا شدند، را نیز داشته‌ایم. سوای این، جریان‌های گنوستیکی هم داشته و داریم که ربطشان به اسلام بسیار ضعیف است، مثل اهل‌حق (یارسان در جنوب زاگرس و گوران در شمال زاگرس). گنوستیک‌های بکلی نامرتبط به اسلام هم داریم مثل ایزدیان (یزیدی‌ها) در کردستان سنجار که چندان مطالعه ژرفی درباره تاریخ عقاید دینی‌شان صورت نگرفته است.  ولی دینی به نهایت درجه التقاطی از آئین‌های گنوستیکی بسیار کهن تا اجزائی عبرانی و بخش‌هایی از آیین زرتشت است. گروه آخر از گنوستیک‌های فلات ایران که هنوز هم در خوزستان و استان بصره عراق هستند “مندائیان”‌ (مغتسله/صابئین) هستند که یک سنت عبرانی کهن غیرتوراتی است که از فلسطین/اردن به این منطقه کوچیده و زبان و خط و دین مستقل خود را دارند و آئین مانویت از حواشی آنان نشات گرفته است.

کوتاه سخن در نوری افکندن به میراث بسیار کهن گنوزیس در منطقه ماست که همه چیزمان را (از تشیع و تصوف تا بابیه)، و نحله‌های غیر اسلامی از منداییت تا مانویت [و یحتمل مزدکیان و خرم‌دینان] تا اهل‌حق و گوران را تحت نفوذ خود گرفت، ولی خودش تا همین اواخر (میانه قرن‌بیستم) در سایه‌سار تاریکی مانده بود؛ هنوز هم بسیاری اهل فن درست نمی‌دانند که گنوزیس چیست!

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=14993
  • نویسنده : علی صاحب‌الحواشی
  • 288 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.