حق: اگر فاطمیه هم نبود، باز در چنین ایامی شاهد تشییع شهدا می‌بودیم. مع‌الاسف عادت جمهوری اسلامی شده که بعد از هر غائله‌ای، ناگهان یاد شهدا بیفتد. آرزو به دل ماندیم که نظام، یک بار هم مشایعت پیکر شهدا را موکول کند به وقتی که حال مردم خوش باشد.
همیشه گندش را حضرات مشهور می‌زنند و زحمت جمع‌کردنش را می‌اندازند گردن شهید گمنام. استفاده‌ی ابزاری از خون شهید یعنی همین که تو گشت ارشاد را به موقع جمع نکردی و تقاصش را باید شهدا بدهند؛ که تو آخرش هم حاضر به عذرخواهی از ملت بابت درگذشت مهسا امینی نشدی و آن همه غم و غصه تولید کردی و تاوانش را باید شهدا بدهند. مدیریت نداشته‌ی شما قیمت سکه و نرخ ارز را از ارض به سما رسانده و جورش را باید سبک‌ترین تابوت‌ها بکشند. این اگر استفاده‌ی ابزاری از خون سرخ شهید برای جبران قصور و تقصیرتان نیست، پس چیست؟ کاش به وعده‌تان در زمینه‌ی ساخت مسکن عمل می‌کردید و بعد یاد دردانه‌های وطن می‌افتادید. هیهات!
اختفای شما پشت تابوت شهدا هیچ چیز از جرائم‌تان کم نمی‌کند. جرم بزرگ شما این است که ناظر بر نظریه‌ی پایان مماشات، خطای محسن شکاری را می‌بینید اما خطبه‌های خونی شماری از ائمه‌ی جمعه را نه. امثال احمد علم‌الهدی و احمد خاتمی دیگر با چه زبانی باید بنزین روی آتش خشم ملت بریزند که جمهوری اسلامی اقلاً در حد چهار تا تعویض، تن به تغییر بدهد؟
پراید بالاتر از دویست و پنجاه میلیون، شرمندگی از شهدا را بیش‌تر واجب می‌کند تا استفاده‌ی تبلیغاتی از تشییع پیکرشان را. راستی! این همه شهید را آورده‌اید که دقیقاً چه گزارشی به آن‌ها بدهید؟ که بگویید کل پیام شهدا را خلاصه کرده‌اید در حجاب؟ که بگویید کل مملکت را به گلستان تبدیل کرده‌اید و فقط مانده موضوع خانم‌های بدحجاب؟ پس لطفاً این را هم به شهدای گمنام بگویید که آمریکا را برای مردم، شیطان بزرگ می‌دانید و برای بچه‌های خودتان، بهشت برین. آری!
مرد باشید و به شهدا بگویید که خدشه به امنیت ملی اگر از طرف آقازاده‌های لوس و ننر سر بزند، اسلام می‌شود دین مصلحت لیکن یک‌دهم این کار را اگر بچه‌های بی‌آینده‌ی مردم بکنند، ناگهان همان اسلام می‌شود دین عدالت. لطف کنید و بگویید به شهدا که با پدیده‌های وحشتناکی از قبیل میرسلیمیسم چه بلایی بر سر اعتقادات این مردم آورده‌اید. لطف کنید و بگویید به شهدا که با حمایت‌تان از اقلیت جمهور، چگونه مردم را در مقابل مردم قرار داده‌اید. پاییز آمد و رفت و اندازه‌ی یک کلمه راضی نشدید دل به دل مردم بدهید. خوب می‌دانم این متن هم برایم شر می‌شود ولی فدای سر شهدا…
