• امروز : جمعه, ۱۳ تیر , ۱۴۰۴
  • برابر با : Friday - 4 July - 2025
::: 3436 ::: 0
0

: آخرین مطالب

در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) به وقت گره‌گشایی ازمذاکرات شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی) لنج‌های چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حق‌شناس جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح جزیره آزاد هسته ای | حشمت‌الله جعفری* خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح سخنان ترامپ‌ در عربستان | سید محمود صدری پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی) گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری* شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد فرزند خلیج فارس | محمدجواد حق‌شناس در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاست‌مداران | محمدجواد حق‌شناس در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود

8

جواد رنجبر درخشیلر : ایران، ادبیات و فرهنگ در آثار داریوش

  • کد خبر : 14978
  • 11 آبان 1402 - 23:37
جواد رنجبر درخشیلر : ایران، ادبیات و فرهنگ در آثار داریوش
داغ مهرجویی با خاطره ای داغ تر می شود. در کلاسی از فیلم هامون مثال زدم. آشنایی جمع را با این فیلم مهم بدیهی انگاشته بودم

داغ قتل استاد داریوش مهرجویی هیچ وقت سرد نمی شود. کارگردان بزرگ ما هم رفت در فهرست خونبار کشتارهای تاریخی ما، و هنوز امید می بریم که روزی این فهرست نویسی برای همیشه تمام شود.
از مرثیه سرایی که بگذریم باید بپرسیم «حالا چه باید کرد؟» مهرجویی کارگردانی اصیل بود، متفکر و باسواد. نه از این کارگردان های سفارشی کار و تصادفا هنرمند شده. مهرجویی پاسبانی را چاقو نزده بود که از برکت چاقوکشی، اتفاقا، هنرمند شود. یا از فیلمبرداری پشت صحنه دفاع مقدس راهی به پشت پرده سینما باز کند که در واقع پشت پرده سیاست بود. از این ها هم بگذریم.
برای کاستن از درد «داریوش کشی» چه باید کرد؟
داغ مهرجویی با خاطره ای داغ تر می شود. در کلاسی از فیلم هامون مثال زدم. آشنایی جمع را با این فیلم مهم بدیهی انگاشته بودم. از سی نفر حاضر فرهیخته حتی یک نفر هامون را ندیده بود. چند نفر از آنها احتمالا قتل استاد را تسلیت گفته باشند؟ پز عالی فرهنگی ویژگی نسلی ماست. عنوان خبر را خواندن و نام نویسنده ها و هنرمندها را به یاد سپردن، فرهنگ نیست، اتفاقا ضد فرهنگی مهلک است. یادتان که هست: آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند.
همین واقعه شوم دوباره دیروز تکرار شد. از فیلم پری حرف زدم و کسی در کلاس آن را ندیده بود. اما ناامید نباید شد.
سال ها پیش وقتی با مهرجویی درباره غلامحسین ساعدی حرف می زدم گفت: کار علمی باید عمیق و جدی باشد. شوپن را مثال زد که نواختنش آسان نیست، اما نوازنده به تدریج باید به آن مرحله برسد. این توصیه استادانه مهرجویی ۲۳ سال است که مبنای کار علمی و فرهنگیم است. تا همه منابع را در موضوع مقاله ام نخوانده باشم دست به قلم نمی برم.
آثار مرحوم مهرجویی را دوباره باید دید و نقد کرد. راه کوبیده او، با همه نقدها و اشتباه ها، راهی فرهنگی است و برای شکوفایی فرهنگی ایران نمی توان بیراهه چاقوکش ها و کاریکاتورهای هالیود را برگزید، راه همان است که مهرجویی و بیضایی، کیارستمی، کیمیایی، فرمان آرا و تقوایی گشوده‌اند.
درباره راه بزرگان و نسبتش با ایران و ایرانیت کم گفته شده است. می خواهم در کلاس‌های مجازی، پس از خوانش متون کلاسیک، سلسله جلساتی درباره نسبت ایران (سلبی و ایجابی) با آثار مهم فرهنگی و هنری معاصر برگزار کنم.
نخستین بخش این کلاس‌ها با عنوان «ایران، ادبیات و فرهنگ در آثار داریوش مهرجویی» از اول آذر در ۴ جلسه برگزار خواهد شد.

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=14978
  • نویسنده : جواد رنجبر درخشیلر
  • 382 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.