برخی (که به دهمِ درصد نیز نمی‌رسند) چنان از فقدان روسری و پیدا بودن مو فریادِ وا اسلاما سر می‌دهند و خواهان برخورد حکومت با فروشندگان بی‌روسری‌اند که انگار به رأی‌العین شاهد به لرزه افتادن عرش و بی‌قراری خدا از این عصیان‌اند؛ حال آن‌که قرآنِ همان خدا در مهم‌ترین دستورالعملِ خود در بارۀ مواضع پوشش در آیات ۳۰ و ۳۱ سوره نور، ابتدا فقط خواهان مراقبت از حفظ و پوششِ “ناحیۀ دامن”! برای هر دو گروه مرد و زن شده (: یحفظوا فروجهم … یحفظن فروجهنّ) و سپس در گام دوم خواهان اهتمام به پوشیدگی “ناحیۀ سینه”! از سوی زنان گردیده (: ولیضربن بخمرهنّ علی جیوبهنّ) و جز این دو موضع (دامن و سینه) به هیچ جای دیگری از اندام به عینه نپرداخته! و در نتیجه استخراج موضع سومی در حدّ و رتبۀ موی سر از آیه، اساسا منطقی و ترتیب‌مند نیست چه پس از دامن و سینه و پیش از موی سر، مواضع مهم‌تری از مو وجود دارد! (دامن و سینۀ قابل درک کجا، قرار گرفتن موی سر کنار آن دو کجا). در باره این آیات که دارای ملاحظاتی فراتر از آنچه آوردم می‌باشد (: “لایبدین” زینتهنّ إلا ما ظهر منها) در کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر از زوایای مختلف، بالغ بر هشتاد صفحه (از ص ۵۲۲ تا ۶۰۲) توضیح داده‌ام.
امیر ترکاشوند ۱۴۰۱/۱۰/۱۱
برابر با آغاز سال میلادی ۲۰۲۳
