محمد علی اسلامی ندوشن

امیرحسین خوش‌حال : برای استاد اسلامی ندوشن

یک اهلِ تحقیق بود و نیک¬اندیش بود ایران¬پژوه و یزدان¬کیش «از شمارِ دو چشم یک تن» رفت «از شمارِ خرد هزاران بیش» دو امروز تنی خسته به دلدار رسید یک یوسفِ گم¬گشته به بازار رسید ایران پسرش را که در آغوش گرفت انگار که سیمرغ به عطار رسید سه فرهادِ سخن عاشقِ شیرینِ تو بود […]

حسین امینیان ندوشن : اسلامی ندوشن، ویکتور هوگوی فارسی‌زبانان

روزهایی از تابستان که به خانه‌ی مادربزرگم در مجاورت منزل خواهر دکتر اسلامی در مزرعه‌ی صدرآباد می‌رفتم، توفیق دیدار استاد هم راحت‌تر دست می‌داد. به یاد دارم که روزی برای ناهار دعوتم کردند

افشین علا : از یزد تا نشابور

از یزد تا نشابور ای خفته بیا دولت بیدار تو را خواند آری به قدمگاه فلک، یار تو را خواند آرامگهِ تربتِ دلجوی خراسان از دامگهِ صحبتِ اغیار تو را خواند دل شاد کن ای مرغ مهاجر که در این باغ سرو و گل و شمشاد و سپیدار تو را خواند یک عمر طبیبِ دل […]

اسدالله شُکرانه : از روشنای یاد تا غبار فراموشی

اسلامی ندوشن در مقاله‌ی «نسل ملول» اشاره‌ای ظریف به مقوله‌ی «یاد» از منظر «خبر» دارد، گویی که یاد، اسنادی خبری است و می‌تواند نقطه‌ی آغازین آگاهی و دانایی قرار گیرد: «ما به یاد خیلی چیزها هستیم، افسوسِ خیلی چیزها را می‌خوریم

حسین مسرّت : دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن

در سال ۱۳۲۸ش دوره‌ی لیسانس حقوق قضایی خود را به پایان برد و رساله‌ی خود را تحت‌عنوان «پیروزی آینده‌ی دموکراسی» دفاع کرد و در سال بعد (۱۳۲۹)، به پایمردی مرتضی کیوان، آن را به چاپ رساند.

دکتر محمد دهقانی : چه منوّر اشارتی!

مهم¬ترین رکن فلسفی و اخلاقی در نظر دکتر اسلامی رعایت تعادل میان جنبه¬های مادی و معنوی زندگی بود. او آدمی را می‌پسندید که سری به سوی آسمان و پایی بر زمین داشته باشد

ضیاءالدین خالقی : نگاه به چند منظر از پنجره‌ای کوچک

جناب اسلامی ندوشن نیز ـ بر اساس قراین و شواهد ـ ازاین‌دست است؛ به‌خصوص که خود در سرودن نیز همین راه میانه را انتخاب کرده است

فریدون مجلسی : تک‌درختی که سایه‌افکن بود

چندین سال پیش در تجسمی شاید شاعرانه از پدیدآمدن چنین استادی از روستایی دور در حاشیه کویر، او را همچون تک‌درختی در بیابان یافتم. شاید از نام کتابی به همین عنوان از او یا درباره او الهام گرفته بودم. در آن یادداشت نوشتم

م. مؤیّد : خویشاوندِ زبانیِ عطار

هر نمی‌دانمی نمی‌دانم نیست به‌سان این لَختِ حزین لاهیجی که می‌فرماید نمی‌دانم به محفل این چه شمعی‌ست

مصطفی ملکیان : حرف‌های فرزندِ ایرانِ تنها

جمله‌ی «هر جا تعارضی در میانِ فرهنگ و مردم دیده‌ام، حقّ را به فرهنگ داده‌ام، زیرا مردم می‌توانند در برهه‌ای از زمان اشتباه بکنند؛ فرهنگ هرگز»، بیانِ بسیار هوشمندانه‌ای است که اسلامی ندوشن را از دو کژرویِ عظیم و خطیر مانع می‌آید

ولی‌الله درودیان : یادی از استاد اسلامی ندوشن

آشنايي با استاد اسلامي ندوشن و همسر دانشمند ايشان سركار خانم دكتر شيرين بياني و ديگر افراد اين خاندان كه همه فرهيخته و دانشگاهي هستند، براي من افتخار بزرگي است

هايده لاله، باستان شناس و عضو هيات علمي پيشكسوت دانشگاه تهران زهرا لرزاده، باستان شناس و دانش آموخته دكتري دانشگاه گوته فرانكفورت

هایده لاله : نیشابور در جهان ایرانی و جهان اسلام

در گستره وسيع جغرافيايي جهان ایرانی كه مرزهاي سياسي معاصر بخشي از آن را به دور از دسترس ما قرار داده، و در جهان اسلام كه مرزهاي سياسي آن را نیز تكه كرده، فهم روند شکل گیری و تحول شهرهای کهنی که امروز هچنان به حیات خود ادامه میدهند شایسته توجه است

گیتا گرایلی : سلام بر زاده ندوشن

چه آنانکه از خم خیامی نوشانوش به قلندران روزگار می چشانند و یا عطار وش ساقی میکده حق جویی می‌شوند....

سید عطاءالله مهاجرانی : والایی محمدعلی اسلامی ندوشن ..

گفت مي‌خواهي معناي والايي را به شكل اثباتي بداني؟ قصيده نخست ديوان ناصرو خسرو شناسنامه والايي است، قصيده ۵۴ بيت است، هر بيت از ديگري زيباتر و ژرف‌تر. همه ابيات بيت‌القصيد معرفت است

تغییراتی در مراسم تشییع پیکر اسلامی ندوشن

در نهایت، پنجشنبه دوم آذرماه مراسم تشییع و خاکسپاری استاد اسلامی ندوشن در نیشابور انجام می‌شود.

محمدجواد حق‌شناس : جزئیات بازگشت و تشییع پیکر اسلامی ندوشن

پیکر محمدعلی اسلامی ندوشن ۲۸ آبان‌ به ایران می‌رسد و پس از برگزاری مراسم تشییع در تهران در ۲۹ آبان، ۳۰ آبان‌ در نیشابور و در جوار آرامگاه عطار به خاک سپرده می‌شود.