دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
دانشگاهها محیط چندفرهنگی هستند که میتوانند دیالوگ و تفاهم میان افراد با پیشینههای مختلف را ترویج دهند. این ارتباطات میتواند به کاهش تعصب، تنگنظری و کلیشههای تنشزا و افزایش همدلی و تفاهم متقابل کمک کند.
قدرت زیاده از حد وطولانی حتی شریف ترین انسانها را فاسد میکند." (ناپلئون) و در این پس زمینه عملِ امام علی(ع)اهمیت مضاعف می یابد که چگونه راه را بر پروسه جبارسازی می بندد و بجای ادعای اینکه چون مردم فهم درک موضوعات را ندارند لذا "ولی امر"نیازی به مراجعه به نظر مردم ندارد
در این میان اما برخی از واقعیت های دورمانده از چشم مسئولان می تواند موجبات ناکامی این پروژه سیاسی را فراهم آورد؛ انتقال مرجعیت اجتماعی از آکادمی به موسسات مطالعاتی غیر دولتی، نارضایتی فزاینده دانشجویان از بی عملی دانشگاه در قبال تحولات اجتماعی، گسترش ناامیدی از اصلاح پذیری سیستم و در نهایت پولاریزه شدن فضای سیاسی کشور میان موافقان و مخالفان نظام سیاسی موجود!
امروز یکی از همکاران که نیازمند فیلترشکن بود از طریقی استعلام گرفت، پاسخ این بود: هر ماه ۱۵۰ هزار تومان و با سرعت بالا ۲۰۰ هزار تومان. اگر سرمقاله را در همین جا پایان دهیم باز هم قضیه روشن است و کم و کسری ندارد؛ چون معلوم است که چرا بساط سراسر زیانبار فیلترینگ برچیده […]
داریوش رحمانیان در گفتوگو با هممیهن، با بیان اینکه ماجراهای رخداده برای او ازجمله زمزمه تعلیق و اخراج، نه مربوط به امروز و دیروز که امری سابقهدار است، در توضیح اتفاقات پیشآمده گفت: پروندهسازی برای من، سنگاندازی بر سر راه فرصتهای مطالعاتیام، ممانعت از ارتقایم، عدمپرداخت پایههایم برای چندینسال، عدماعمال سوابقم و... داستانی قدیمی و مربوط به سالیانی دراز پیشازاین است.
باخود میاندیشم اگر حاکمیتی گرفتار چرخهی مشروعیت زدایی، مصیبت ستم و بیعدالتی و فساد و طردشدگی ازسوی مردمان سرزمین خود شود؛ آیا نباید برایش اعلام عزای حکمرانی و کشورداری نمود؟
«شیخ ابوسعید یکبار به طوس رسید مردمان از شیخ استدعای مجلس کردند، شیخ اجابت کرد، بامداد در خانقاه استاد تخت بنهادند و مردم میآمدند و مینشست. چون شیخ بر تخت شد و مقریان قرآن برخواندند و مردم میآمد چندانک کسی را جای نماند. معرف برخاست و گفت: «خدایش بیامرزاد که هرکسی از آنجا که هست یک گام فراتر آید.»
بعید به نظر می رسد که 54 کشور متنوع آفریقایی بتوانند باتفاق هم به آن سطح از بهره وری دست یابند که چینی ها دست یافتند. اما در سال 1980 ، این ایده که چین کمونیست بزودی رقیب اقتصادی اروپا یا امریکا خواهد شد، مضحک به نظر می رسید. در همان ایام ، بنگلادش به عنوان کشوری پر جمعیت ، فقیرشده و عاجز در اذهان نشسته بود. اما بنگلادش برغم نداشتن منابع زیر زمینی و انرژی که در افریقا فراوان یافت می شود
صلح مفهومی ورای دولتها است و مردمی پا بر بستر صلح نهاده، خواهند توانست فرایند برقراری صلح را برای دولتها تسهیل کنند. در مقام تشریح روابط متقابل مردم دو کشور باید گفت رشد روزافزون ارتباطات و دادوستد فرهنگی در دهههای اخیر در کنار حضور گروهی زحمتکش از افغانستانیهای عزیز در ایران سبب شده است،
برای تضمین پیشرفت و توسعهای پایدار برای زنان، نیاز به تقویت و پایداری نهادهای حمایتی مانند سازمانهای غیردولتی، سازمان ملل متحد و دولت است. این نهادها باید به تعهدات خود عمل کرده و با همکاری بینالمللی تلاش کنند تغییرات مثبت را برای زنان افغانستان ایجاد کنند.
افزایش تقاضای آب به دلیل توسعه کشاورزی، رشد جمعیت، تغییرات اقلیمی و کاهش منابع آبی مشترک، کشورهای مختلف را برآن داشته است تا از منابع مشترک آبی بدون لحاظ نمودن اثرات منفی آن بر کشورهای پایین دست، حداکثر استفاده را ببرند.
مبلغ نوشت: دکتر فاطمه موسوی می گوید: تا به امروز یک تحقیق ایرانی یا خارجی پیدا نکرده است که نشان دهد افزایش بیحجابی باعث افزایش خیانت میشود یا آمار تجاوز یا فحشاء را بالا میبرد.
زندگی مثل کاروانیست در حرکت؛ همین که توقف کردیم یعنی عقب ماندیم. افغانستان کشوری از درون غنی و در ظاهر پریشان؛ سرزمین پر از استعداد و تهی از انگیزه، انگار جایی از کار میلنگد. سالهاست در جنونی به نام تحصیل ماندهایم. کشوری که پای خیلیها به مکتب نرسید و به دست خیلیها کتاب. سرزمینی که […]
طبق نامه منسوب به وزیر کشور، کمیسیون دانشجویی معاونت سیاسی وزارت کشور مامور بررسی و ارایه پیشنهاد در این خصوص به شورای امنیت شده است. این خود نشان از این دارد که اتاق فکر چنین حرکتی اصولا به صورت غیرحرفهای و خارج از نظام علم و در یک نهاد سیاسی-امنیتی شکل گرفته است.
تأسفبارتر اینکه برخی رسانههای رسمی نیز مستقیم یا غیر مستقیم از این جریان حمایت میکنند و مقامات وزارت بهداشت و درمان نیز به جای دفاع از حریم علم و مخالفت با این متقلبان یا سکوت میکنند
افکار هابز حفره هایی داشت ومورد سوءاستفاده فرمانروایان مستبد در اروپای قرن شانزده هم به بعد واقع گردید !
ماجرای سعید طوسی و مدیر مجموعه ارشاد گیلان، نشان از عدم توان سیستم برای برخورد با فسادهای اخلاقی درون حکومت دارد. فساد اقتصادی مدیران را هم که نباید کش داد و با تساهل از آن عبور میشود. رانت و فساد به نحوی با موجودیت نظام گره خوردهاست.
بهمن دارالشفایی، روزنامهنگار در حاشیه این خبر نوشته است: «محرومشدن از خوابگاه برای خیلیها (بهخصوص دخترها) عملا به معنی محرومشدن از تحصیل است، چون خیلی خانوادهها یا امکان مالیاش را ندارند یا اجازه نمیدهند بچهشان در خانه دانشجویی زندگی کند و همین مسئله فشار را روی دانشجو برای امضای تعهد خیلی زیاد میکند».
نظامهای سیاسی بسته و توتالیتر برای بقای محدود خود نیاز به قصه و روایت دارند. این نظامها دست به خلق کلان روایتی حاوی شعارهای پرطمطراق با محوریت ستایش از پیشوا می زنند و بدین وسیله قافله حکمرانی عاری از کارآمدی و رضایت بخشی خود را به پیش می برند. اما پس از مدتی و گذشت […]
واژگان، ایدهها و حتی اعمال و نمادهایی که در فرآیند پدیدآیی و تحول جنبش(ها) به تدریج مطرح میشوند، درنهایت هویت جنبش را شکل میدهند»( سعید مدنی، جنبش سبز، دیروز، امروز، فردا، بهمن ۱۳۹۳، دوماهنامه میهن)
چطور الان مشکلات را میفهمید، ولی سی چهل سال پیش هیچکس متوجه این چیزها نبوده؟ نفهم که نبودهاند. بلکه متناسب با یک محیط اجتماعی جدیدی دارند حرف می زنند. آن موقع هم می فهمیدهاند، اینطوری نیست که نفهمند. اگر کسی بگوید نمیفهمیده، چه دلیلی دارد که شش ماه یا یک سال دیگر هم در باره موضع کنونیاش بگوید نمیفهمیدهام و اشتباه بوده؟