وزارت میراثفرهنگی، پرچمدار بازتعریف «ایران» بهعنوان یک تمدن بزرگ است | محمدجواد حقشناس
گهرپارک سیرجان؛ نگین درخشان گردشگری | محمدجواد حقشناس
پس از شی جین پنگ | تایلور جوست و دانیل ماتینگ لی (ترجمه: رضا جلالی)
گویا، لمپنیسم بودن مُد شده | ندا مهیار
ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
شکست تکرار ۲۸ مرداد
مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه را رو در روی هم قرار میدهند
نقد طرح دو فوریتی الزام دولت به شکایت از آمریکا و اسرائیل | دکتر سید محمود کاشانی*
درنگی بر موضوع بازگشت اتباع افغان به کشورشان | ندا مهیار
جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار
اقامتگاه های بوم گردی؛ از گذشته تا فردا | پورنگ پورحسینی
ظرفیتهای بومگردی در احیای اکوسیستمهای آسیبدیده طبیعی با مشارکت جامعه محلی | علی قمی اویلی*
گردشگری جامعه محور هدیه ایران به گردشگری جهانی | سید مصطفا فاطمی*
بومگردی و احیای پیوندهای روایی در ایران | روزبه کردونی
روستاگردی، تجربه اصالت در طبیعت | ندا مهیار
در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
جنبش بوم گردی | نعمت الله فاضلی
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ایران را بهتر بشناسیم | محمدجواد حقشناس
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
به احتمال زیاد در کنگره بعدی حزب کمونیست چین که انتظار میرود سال ۲۰۲۷ برگزار شود، جهان خارج با گزینههای بالقوه جانشینی آشنا خواهد شد زیرا در این کنگره، حزب کمونیست تغییرات در کمیته دائمی دفتر سیاسی را اعلام میدارد.
همسرجان روز خبرنگار را به اهالی مطبوعات و رسانه و بویژه به خبرنگاران دربند تبریک می گوید.
تنی چند از معممین اهل علم و اهل فهم را می شناختم که قبلاً لسان سرخی داشتند و اکنون اجباراً خموش شده اند. ساختار خوب بلد است چگونه کار خویش را در حفظ وضع موجود پیش ببرد. این دوستان خوب ما را یا رایزن فرهنگی در بلاد خارج کرده اند و یا در صف رایزن […]
همیشه اکراه دارم از اینکه در روز خبرنگار برای صنف خودمان چیزی بنویسم. احساسم این است که نوعی رانت است! دلیلش اینکه استفاده از قلم را حق مردم (و نه حق شخصی) می دانم. با این حال شاید ترک این عادت برای یکبار چندان مضر نباشد! خبرنگارها هم آدمند! یعنی مثل همه همنوعان شان خطا […]
قاعدتاً ابتد باید شعبۀ صادرکنندۀ رأی در مورد درخواست واخواهی من نظر دهد و بعد، اجرای احکام بر اساس آن، روند اجرای حکم را پیگیری کند؛ اما بدون آنکه شعبۀ صادرکنندۀ رأی نظری داده باشد، اجرای احکام، دستور مسدود کردن حسابهای بانکی مرا داده است.
اما آقای رییس جمهور ! سزاواربود روز خبرنگار؛ از روزنامه نگاران و مدیران جرایدمستقل نیز دعوت می شد واین ادعا در حضور آنان بیان می گشت تا آزادنه صحت و سقم گفتار شما را تاییدکنند.وعلت مشکلاتی که در کشور وجود دارد را از زبان شما جویا شوند.
بسم الله الرحمن الرحیم انتخابات آری یا نه؟ ۷۶رای شکننده جبهه احزاب اصلاحات به موضع محتاطانه «عدم توصیه به ثبت نام اولیه انتخابات»ماحصل ساعت ها گفتگو نمایندگان احزاب اصلاح طلب بود که در محافل این احزاب نیز مشاهده گردید. سران اصلاحات نیز با همین موضع در پاسخ سوال طرفداران خود با این جمله که اگر […]
بعد از قطعی شدن عمل شروع کردم به جستجو برای پیدا کردن یک بیمارستان دولتی با توجه به اینکه امانالله بواسطه پناهنده بودن ازهیچ نوع بیمهای برخوردار نمیباشد. این هم حکایتیست که پناهجویان افغانی در بلاد کفر از همه گونه مزایایی که شامل شهروندان آن کشورها میشود
بدتر این است که با همه اینها میخواهد ظواهر مدرنسازی را هم رعایت کند. مثلا روز خبرنگار، روز معلم، روز فلان و بهمان برگزار میکند. این است که در چنین مواقعی، خبرنگاری زنگ میزند که آقا یادداشتی برای ما بنویسید.
یک انتخابات آزاد که هم رئیسی را از مخمصه برهاند و هم دولتی مردمی بر سرِکار آید، تردید ندارم یک دولت با عقبه عظیم مردمی هم مملکت را به سامان می رساند و هم از جنگ جلوگیری میکند.
پس از به لجن کشیدن تمام مفاهیم و میراثهای اخلاقی و معنوی جامعۀ ما توسط محافل کیهانی، به نظر میرسد اکنون نوبت به مفهوم وطن رسیده است تا آن را هم از هرگونه محتوا خالی و به ضد خود تبدیل کنند!
حال امروز که فضای اینترنت و جنگ خیابانی حاکمیت با جامعه و پلمپ پل هوایی و تخریب کافه های خیابانی و قوانین در دست تصویب و احکام قضایی موجود و هزار جنایت دیگر را حول اینترنت و حجاب و اظهار نظرهای سیاسی می بینم:
در چند دهەی گذشته تهران با الهام از تجارب گذشته نشان داده که به هیچ وجه به دنبال جنگ مستقیم و رودررو با قدرت برتر آمریکا نیست. بلکه از راهبردی چریکی و نامتقارن در عرصەی نظامی پیروی می کند.
آمریکا در این چند دهه حضوری مدام در منطقه خلیج فارس داشته و هم اکنون هم چندین پایگاه هوایی و دریایی در این منطقه دارد و بر خلاف جابجاییها و حرف و حدیثها، این حضور هر چند تحت الشعاع تغییر تاکتیک آمریکا در بیش از یک دهه اخیر از دخالت مستقیم نظامی به دخالت غیر مستقیم و کاربست ابزارهای دیگر قرار گرفته اما کاهش نیافته و ادامه دارد.
اینکه آمریکا بتواند ظرف ۱۲ دقیقه درصدی از پول ملی ما را تضعیف کند گرچه حاکی از کارشکنی است اما علیرغم همه شعارهای تو خالی و بدون پشتوانه مسئولان و نظامیان از یک طرف و حملاتی که به طرفداران مذاکره با آمریکا و برجام میشود
در آخرین انتخابات یعنی همان دولت محرومان که خودشان باشند! تقریبا همه امیدها ناامید شده بود بخصوص در قشر تحصیلکرده و نخبه جامعه که از اولین رای گیری تا حالا تعدادشان خیلی بیشتر شده بود. اما باز هم مردم کف جامعه به وعده های جدید امید بستند و آمدند، با حداکثر ۴۳ درصد آرا در کل ایران، کمتر از همیشه! اما چیزی که بهتر نشد بماند، همه چیز بدتر شد! انگار همه همدست شده بودند تا وضعیت همه مردم را یکدست کنند
ترانهای که یک پرفورمنس اعتراضی خشونتپرهیز در ستایش زندگی است؛ با کلامی اعتراضی و اجرای ساز و آوازی آرام با نمایش یک به یک مطالبات در اعتراض به هرچه و هرکس که مخالف زیست شادمانه و معمولی است
مشکل این بود و هست که مجموع این تغییرات جامعه مانند سواد، تحصیلات، جنسیت، نسل و بقیه مدیریت نمیشود و سیاستها و ساختارهای مناسبی برای این تغییرات تمهید نمیشود. جامعه شهریشدهای که بهشدت و گاهی حتی بیرویه شهری میشود و تغییر و پویشهای درونی بسیار باشتاب و گستردهای دارد و از سوی دیگر ساختارهای آن روستایی و متصلب است و ساختارها با این محتوا خیلی همزمان نیست
اگر باور داشته باشیم که مسائل فرهنگی نیازمند رویکردی مدارا گونه و تبلیغی و اطلاعرسانی است، گر باور داشته باشیم که مساله حجاب امری شرعی و فرهنگی است تا قضایی، اگر باور داشته باشیم که قانون برمبنای مطالبات اجتماعی تدوین میشود، اگر باور داشته باشیم که وظیفه حاکمیت حفظ انسجام و ارایه آرامش برای شهروندان است
روزی که کشتیها به ساحل بوشهر رسید و رضاشاه خود را بر عرشۀ آن رساند، لحظاتی بسیار احساسی بود. شش سال پیش از آن، وقتی رضاشاه در بوشهر بود و میخواست به خرمشهر رود، کشتیای نبود تا او را برساند و شاه ایران باید منتظر میماند تا یک کشتی خارجی بیاید و او را به خرمشهر برد.
شوربختانه، نسلی که به نسل مصدقی معروف شد، پس از کودتا در تمامی وجوه سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی از چرخه مشارکت کنار گذاشته شدند و ملت ایران از چنین نعمتی محروم شد. روزنامههای ملی را آتش زدند، وفاداران به نهضت ملی و مصدق را یا خانهنشین کرده یا تبعید کرده و به زندان افکندند و این چرخه حذف پایانپذیر نبود