در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
جای تأسف است که بایستی اعتراف کنیم پس از پیروزی انقلاب اسلامی این جبهه دشمنان بیرونی زبان فارسی توسط عدهای انقلابینما با تحلیلی غیرهمسو با منافع ملی و با خوانشی اخوانی از اسلام در راستای تضعیف زبان فارسی به نفع زبان عربی گام برداشتند.
بر اساس این تعریف هر کجا که پادشاه یا حاکم مقبولیت مردمی خود را از دست می داد ، یعنی دیکتاتوری و خودرأیی پیشه می کرد، فرّه ایزدی از او می گسست . نمونه ی بارز آن برای مثال زدن در این قضیه جمشید شاه پیشدادی است.
«برجادههای تهی»، «شعرهای دریایی»، «دلتنگیها»، «از دوستت دارم»، «لبریختهها»، «هفتاد سنگ قبر»، «منِ گذشته»، «در جستجوی آن لغتِ تنها»، «هلاکت عقل به وقت اندیشیدن»، «از سکوی سرخ»، «عبارت از چیست؟» و «چهره پنهان حرف» برخی از کتابهای اوست.
یکی از ویژگیهای ممتاز معروفی، تنیده شدن روح بلند ایرانی در او بود؛ «من، عباس معروفی، نویسندهای که همیشه احساس کردهام تکهای از پیکره ایرانم». در نتیجه با همه زاویهای که با قرائت رسمی داشت و البته این خاصیت استقلال در فکر و شخصیت تألیفی انسان دارد، همدلی و همفکری در راه تعالی ایران و همچنین سرکوب دشمنانِ رنگ و وارنگ بیگانه و ریشه کن کردن فساد، اعتیاد و فحشا را نتیجه بخش و نیاز کشور میدانست.
طبق اطلاع خانواده زنده یاد عباس معروفی مراسم خاکسپاری ایشان که قرار بود روز جمعه (۱۱ شهریورماه) برگزار شود، به دلیل طولانی شدن مراحل اداری خاکسپاری در آلمان به تاریخ ۵ مهرماه ساعت ۱۱ به وقت آلمان در برلین موکول شد.
سیاست دولت جدید ایران، توسعه همکاری با کشورهای همسایه است و زمانی که تجارت میان دو کشور افزایش یابد، متقاضیان فراگیری زبان فارسی نیز بیشتر میشوند. همچنین توسعه گردشگری و ترجمه آثار ادبی، دو عاملی است که میتواند به افزایش متقاضیان یادگیری زبان فارسی کمک کند و امیدواریم در این دو بخش نیز شاهد پیشرفت باشیم.
عباس معروفی داستاننویس، نمایشنامهنویس و شاعر نامدار ایرانی صبح پنجشنبه ۱۰ شهریور در ۶۵ سالگی به سبب ابتلا به بیماری سرطاندر آلمان درگذشت.
هوشنگ پسر آقاخان ابتهاج بود. او سه عمو داشت: غلامحسین، ابوالحسن و احمدعلی. هم پدر و هم عموهای ابتهاج از مدیران بلندپایه بودند؛ هم تحصیلکرده، هم مدیر ارشد، هم دولتمرد، هم سرمایهدار و هم کارآفرین! برادران ابتهاج از چهرههای شاخص و ماندگار رشت بودند.
یلدا ابتهاج، فرزند امیرهوشنگ ابتهاج، بامداد روز چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در صفحهی اینستاگرام خود از درگذشت این شاعر نامدار ایرانی خبر داد.
کتاب با مقدمهای از استاد حقشناس آغاز شده بود؛ مقدمهای؛ شیوا و روان، که مطالعه آن مرا بیش از پیش مجذوب خواندن کتاب کرد، به طوری که ساعاتی از روز را به مطالعه کتاب اختصاص دادم و ظرف مدت کوتاهی کتاب را تا انتها مطالعه نمودم. بدون اغراق مطالعه کتاب «مردی که ایران را از یاد نبرد»، دریچهای جدید در افق ذهن من پدیدار ساخت و عطش شدیدی را برای مطالعه آثار دکتر اسلامی به ویژه مطالعه اثر چهار جلدی ایشان تحت عنوان «رازها» بوجود آورد.
ذوالفقاری در مرام و منش شاگرد خلف استادان سلف و رادمردانی چون مظاهر مصفا و اسماعیل حاکمی، محمد جعفر محجوب و تقی پورنامداریان بود. تحقیق، تامل و تدبر در «فتوت و جوانمردی» که یکی از چند شاخه کاری او بود،تاثیر و تحول ژرفی در شخصيت مهربان، فروتن و با وقارش نهاده بود و این خصیصه در تمام روابط و تعاملات اجتماعی و فرهنگی وی نهادینه شده بود.
تعجبآور است که پس از گذشت شصت و دو سال از خاموشی نیمای بزرگ و حق نظارت دکتر محمد معین براساس وصیت شاعر (و پذیرش حق خواندن، مرتب کردن و نسخهبرداری و چاپ توسط خانواده نیما و ابوالقاسم جنتی عطایی و جلال آل احمد به سیروس طاهباز) و برگزاری دهها مراسم یادبود برای شاعر و انتشار ویژهنامههای فراوان، روز دقیق درگذشت نیما بر سنگ قبر و کتابها، اشتباه نوشته شده باشد.