نام آوران

کوروش، الگویی برای صلح و مدارا در حکمرانی | محمدجواد حق‌شناس

بازگشت به کوروش بزرگ، بازگشت به صلح و مداراست — و شاید آخرین فرصت برای بازیابی خودِ ایرانی ما، در جهانی که خشونت و شقاوت در آن موج می‌زندو از مهربانی تهی شده است.

از دایی‌جان ناپلئون تا ناخدا خورشید؛ مسیر یک سینماگر مؤلف | محمدجواد حق‌ شناس

ملک‌المتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار

نگاهی به زندگی علمی، اجتماعی و سیاسی دکتر مهدی ملک زاده:

گیتا گرایلی : سلام بر زاده ندوشن

چه آنانکه از خم خیامی نوشانوش به قلندران روزگار می چشانند و یا عطار وش ساقی میکده حق جویی می‌شوند....

سید عطاءالله مهاجرانی : والایی محمدعلی اسلامی ندوشن ..

گفت مي‌خواهي معناي والايي را به شكل اثباتي بداني؟ قصيده نخست ديوان ناصرو خسرو شناسنامه والايي است، قصيده ۵۴ بيت است، هر بيت از ديگري زيباتر و ژرف‌تر. همه ابيات بيت‌القصيد معرفت است

تغییراتی در مراسم تشییع پیکر اسلامی ندوشن

در نهایت، پنجشنبه دوم آذرماه مراسم تشییع و خاکسپاری استاد اسلامی ندوشن در نیشابور انجام می‌شود.

مهدی نصیری : ذوالقرنین همان کورش کبیر است.

کورش نیز سفرى به سوى مغرب کرده حتى بر لیدیا وپیرامون آن نیز مستولى شده وبار دیگر به سوى مشرق سفر کرده تا به مطلع آفتاب برسد، ودر آنجا مردمى دید صحرانشین و وحشى که در بیابانها زندگى مى کردند

هفتم آبان روز گرامی‌داشت کورش بزرگ

دنیایی که با بیانیۀ کورش بزرگ تولد یافت در عین آنکه البته نمی‌توانست با آن همواره هماهنگ بماند و ناچار گه‌گاه به اقتضای احوال از آن انحراف می‌جست

با احترامی رسا و تمام‌قد به استاد گران‌مایه و بینش‌مند، محمدحسین مهدوی (م. مؤیّد)

مؤیّد با احاطه کم‌نظیر خویش به زبان و ادبیات عرب و غور بسیار در متون کمترخوانده و اندک دیده‌شده، گویی این میراث به‌تاراج‌رفته را به خزانه زبان و ادب فارسی بازمی‌گرداند؛ خدمتی درخور تحسین که تنها از عهده عده انگشت‌شماری از ادیبان فارسی‌زبان ساخته است.

زندگی‌نامه خودنوشت سهراب سپهری

آن‌ روز شیبانی در ایوان خانه چیز‌ها گفت. از هنر حرف‌ها زد. وان‌گوک را نشان داد و من در گیجی دلپذیری بودم. هر چه می‌شنیدم تازه بود. و هر چه می‌دیدم غرابت داشت. شب که به خانه برگشتیم، من آدمی دیگر بودم. طعم یک استحاله را تا انتهای خواب در دهان داشتم.

صولت شجاعیان : نوشته‌ای به مناسبت بزرگداشت سعدی خداوندگار سخن در ادبیات فارسی؛

در نثر مفاهیم آثار او اغلب پویا، تازه، این‌جهانی و در تراز با زبان همه مردم نوشته شده. به تعبیر محمدعلی فروغی ادیب برجسته، سیاستمدار و اندیشمند تاریخ معاصر ایران "ما پس از هفتصد سال به زبانی که از سعدی آموخته ایم، سخن می‌گوییم"؛

طباطبایی «مجتهد» اندیشه سیاسی | حامد عامری گلستانی

طباطبایی در بیش از سه دهه پژوهش درباره اندیشه سیاسی در ایران و غرب، همواره یک مسئله را به‌دقت دنبال کرده است و آن اینکه در بین خطوط فکری مختلف و گوناگونی که در اندیشه سیاسی در درازنای تاریخ ایران و غرب وجود داشته است، چه چیز می‌تواند راه‌گشای وضعیت امروز ایران باشد. برای او بی‌شک ایران امروز و البته فردای آن، اهمیتی زیاد دارد.

درگذشت غمبار انسانی صالح و خادم مُلک و دین و مردم جناب کریمی را تسلیت می‌گوییم

در روحیه او چیزی جز ایمان و تسلیم به حق، چیره شدن بر مشکلات، گذشتن از مصائب، بردباری بر دردهای سوزناک و جدیت در جهاد راه خدا و کاهش رنج مردم و خدمت به محرومان انگیزه‌ای دیگر یافت نمی‌شد. برای رسیدن به اهداف والایش هیچ سستی بر او عارض نمی‌شد، زندگی خود را برای ساختن دنیای بهتر مردم وعزت میهنش مصروف داشت.

دکتر جواد طباطبایی «مَرد علوم سیاسی» | سید صادق حقیقت

به اعتقاد بنده، اگر بنا باشد کسی را به عنوان «مرد علوم سیاسی»، و به شکل خاص «مرد اندیشه سیاسی»، معرفی کنیم، کاندیدای نخست دکتر طباطبایی است

بزرگ مردی به نام دکتر سید جواد طباطبایی | امید یعقوب زاده

دکتر طباطبایی پس از بازگشت از فرانسه در سال ۱۳۶۳ به عضویت هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درآمد اما پس از مدتی با برخی از تنگ نظری‌ها از دانشگاه اخراج شد

در رثای دکتر سید جواد طباطبایی:

فیلسوفی سیاسی؛ تالی فردوسی | سید مجتبی طاهری

با شرکت در کلاس‌ها و جلسات مختلف، مجددا عطش دیدار و مطالعه آثار دکتر طباطبایی در من زنده گردید، زیرا محفلی نبود که در آن، از «ایران» و مسئله ایران، سخن به میان آید و نامی از استاد بزرگوار برده نشود. سرانجام، با حضور در همایش انجمن علوم سیاسی، تحت عنوان «تاملی درباره ایران» که در دی ماه ۹۵ برگزار گردید، این فرصت فراهم شد تا برای اولین و آخرین بار در درس استاد طباطبایی حضور یابم.

در سوگ آزاده سرافراز دکتر رضا یوسفیان

بزرگ بود و از اهالی امروز بود | سروش دباغ

آقا رضا، سال‌ها دوران اسارت را تجربه کرده بود؛ در سنین نوجوانی در جنگ، مجروح و اسیر شده بود. اما هیچوقت این قصه را از او نشنیدم، طلبی از کسی نداشت و خوش نداشت در این باب با کسی صحبت کند و احیانا از مواهبش بهره‌مند شود؛ که سبکبار و سبکبال بود و نیک نفسی در او موج می‌زد. با همت و پشتکار مثال زدنی اش، پس از بازگشت به میهن، درس خواند و پزشک ارتوپد شد.

«یار علی پورمقدم» نویسنده‌ای که قهوه‌چی بود

اینجا کافه شوکاست | داود ماحوزی

به لباسش که نگاه می‌کنی می‌فهمی به جای فیلم وقتش را پای فشن شو و تورّق مجله‌های مد می‌گذراند و امروز از هوا رودست نخورده چون برنامه‌های هواشناسی را سر صبح پاییده. قطعا معلوم است از آن پا به سن گذاشته‌هایی‌ست که باک ماشینش همیشه پر است. قطعاً بله درست است قطعاً کفش‌هایش که با وسواس انتخاب شده، واکس خورده و تمیز. یعنی پای فرارش همیشه آماده است.

نگاهی به سبک قلم یارعلی پورمقدم

داستان به شیوه نمایشنامه، نمایشنامه به شیوه داستان | اردشیر صالح‌پور

نثر «یارعلی» را چه در داستان و چه در نمایشنامه‌هایش به راحتی می‌توان پیدا کرد. خاص خود اوست. او زبان و بیان هنری خاصی در دیالوگ‌نویسی دارد. این ویژگی را شاید بتوان هم مدیون «مکتبِ جنوب» و هم ذوق و قریحه‌ی خاص خود او که انحصاریست، دانست. او در زندگی هم شاعر است، هم عارف: نوعی عرفان ژرف اندیشانه و ساده از نوع «بوالحسن خرقانی مدرن» تا «رندی حافظ» و «دهری‌گری خیام».

روح دردمند ایران | سعید عابدپور

دوست گرامی و عزیزم مسعود رضوی از من درخواست کرده است مقاله‌ای درباره استاد عزیز و بزرگم دکتر سید جواد طباطبایی بنویسم. اما غم و اندوه ناشی از فقدان دکتر طباطبایی کار را بسیار سخت می‌کند. به هرحال چند نکته و خاطره را بیان می‌کنم و امیدوارم سودمند باشد.

نگاهی بر اندیشه و نظریه‌های سید جواد طباطبایی در عرصه سیاست و فلسفه

آموزگار حقیقت، دانش و شجاعت | سید مسعود رضوی فقیه

سید جواد طباطبایی شهسوار فرهنگی بود باشکوه و نجیب، که اینک نه تنها با استبداد و استعمارِ سده 18 و 19 دست به گریبان شده بود، بلکه باید تکلیف خود را با سنت و تجدد، با دیرینه و نوپدید، یا به قول دانشور بزرگ ایران دکتر میرشمس الدین ادیب سلطانی، «باید که پی و پایه را پاس بدارد و پایگاه خود را در برابر مور و ملخ کهن و موریانه مدرن استوار سازد».

در مکتب ماندلا، غایت سیاست، قدرت نبود | جاوید قربان اوغلی

در سال ۱۹۶۴ ماندلا در جریان محاکمه سران کنگره ملی، در آخرین جملات دفاعیه طولانی که خود آن را به عهده داشت. پس از رد صلاحیت دادگاه و اتهامات رژیم آپارتاید خطاب به قاضی پرونده و جهانیان که این محاکمه را از طریق رسانه‌ها دنبال می‌کردند، گفت:

چرا گاندی؟ | غلامعلی‌کشانی

او تغییرِ ساختارهای روابطِ قدرت را در نظر داشت و از همه مهم‌تر هرگونه ارباب‌بازی را به‌شکلِ نظام‌مند نفی می‌کرد. در همین مسیر در آخرین روز زندگی‌اش اساس‌نامه‌ای را تهیه می‌کند برای «انجمنِ خادمین مردم».