دانشگاه عقل جامعه است. نقد روندهای جاری در جامعه وظیفه ذاتی آن است. دانشگاهی که مجیزگو و فرمانبر باشد راه به سمت ویرانی جامعه می‌برد. کار عقل را به حراست و نیروهای امنیتی و نظامی واگذار نمی‌کنند.
محسن برهانی (استادیار حقوق دانشگاه تهران) در این مدت یکی از موثرترین فعالیت‌های دانشگاهی را انجام داد و بی‌شک به نجات جان چندین نفر کمک کرد. عالَمی را زنده کرد. درود بر او.(سابق بر این نیز مشی او همین بوده). دریغ که دیگر همکاران دانشگاهی او چندان به وظیفه فردی و جمعی خود عمل نکردند. از مهمترین وظایف دانشگاه دفاع از “حقوق” مردم است.
دانشکده‌های حقوق و علوم سیاسی باید نقد و نظارتی مستمر بر رویه‌های حکمرانی، حقوقی و قضایی داشته باشند. حضور دانشگاه و صدای دانشگاه موثر و برای جامعه مهم است.
دانشگاه باید به حاکمان و مردم راه نجات را نشان دهد. خصوصا دانشگاه، در شرایط کنونی، می‌تواند خلا “نبود گروه‌های سیاسی موثر” را پر کند و در میانه حکومت و جامعه بایستد.
کسانی که اعتراض استاد و دانشجو را بر نمی‌تابند، کسانی که دانشگاه را خنثی و ساکت می‌خواهند، قدم در راه ویرانی ایران بر می‌دارند. درون را ضعیف و بی‌صدا می‌کنند و مجال می‌دهند که کانون آگاهی، اطلاع‌رسانی، نقد و اعتراض در بیرون باشد
کسانی که به جای تکریم و تجلیل استاد و دانشجوی مسئول و معترض، که حاضرند هزینه بدهند اما بی‌تفاوت نباشند، آنها را تهدید و تعلیق می‌کنند اخلال‌گران اصلی در امنیت ایران اند. خاموش کردن صدای منتقدان و معترضان مدنی از بزرگترین خطاهای نظام‌های حکمرانی است. اگر نفوذی از جانب دشمنان ایران در کار است مجرای آن و نشان آن همین است./کانال انجمن مدرسین دانشگاه ها
