ندا لطفی مهیاری (ندا مهیار) : در محدوده لواسان در مسیر جاده کند کنار رودخانه و در دامنه کوه در زمینی به مساحت ۱۰۰۰ متر مربع باغ موزه است که از سال ۱۳۸۴ توسط استاد ناصر هوشمند وزیری مجسمه ساز تاسیس و راه اندازی شد این باغ موزه داشتن امکانات آموزشی و رفاهی خدماتی و نمایشگاهی تنها باغ موزه خصوصی ایران است که با آثار بسیار متنوع بهره گیری از مصالح بسیار متفاوت به صورت حجمی از داستان های شاهنامه فرهنگ اصیل و فولکور ایران زمین پرداخته در معرض دید علاقمندان و هنرمندان میباشد استاد وزیری ضمن خلق محیطی استثنایی و جذاب کارگاهی واقعی و نمایشگاهی ارزنده به نسل جوان و عرضه می دارد تا بازخوردهای اندیشمندانه یک هنرمند نسبت به محیط طبیعی و مسائل مختلف فرهنگی سیاسی اقتصادی و اجتماعی را تجربه کنند
ایشان در سال ۱۳۲۵ در دامنه الوند این شهر باستانی و زیبا پایتخت هخامنشیان گنجنامه همدان بوده است به دنیا می آید. پدر ایشان باغ دار بود و در سن پنج سالگی به همراه خانواده به تهران آمد و بقیه تحصیلاتش را در تهران گذراند.
و بعدها نیز در سال ۱۳۴۵ وارد دانشکده هنرهای زیبا در رشته مجسمه سازی شده تا سال ۱۳۵۶ قبل تحصیل بود سپس وارد دنیای کار شد ایشان اولین کسی بود که در دانشکده پروژه لیسانس خود را از سنگ تراشید و همین باعث شد که بیمارانی که بعدها در حقیقت مجری طرح و خط بودند و جز ارزش های اجتماعی به شمار میرفتند او را بشناسند. و در زمان تحصیل مهندس سیحون رئیس دانشگاه ایشان بود . او استاد دانشکده هنر سوره بود و چند سالی مدیر بخش هنری موزه تاریخ طبیعی پردیسان نیز بود و اما اندکی بعد ایدههای زیادی به ذهن این هنرمند رسید که لازم بود هر کدام با یک شیوه درست شوند و او دیگر نمیخواست با آکادمیک و طبیعت سازی هدف خود را بیان کند پس آثار خلاقانه وی روز به روز شکوفاتر شد.
و در سال ۱۳۵۳ توسط آقایان مهندس پاسبان در مشاور بافت شهر که مسئول طرح و اجرای پارک جمشیدیه بودند از ایشان دعوت به همکاری کردند و همچنین کارهای مختلف دیگری در محل های دیگری همچون قلعه فلک الافلاک، رختشویخانه زنجان، پارک باراجین قزوین، کارهای بزرگ بیست و سی متری در پارک پردیسان، پارک ساعی، قسمتی از پارک ملت، پارک عسلویه و موزه های تاریخ طبیعی و پارک جانبازان و دره ماهیها نیز انجام داده است.
یکی از اسطورههای ترین کارهای او مجسمه فردوسی و رستم و سهراب است که در سال ۱۳۷۷ با سنگ چینی تراشید .
در ابتدا آتلیه ایشان در میدان فاطمی به مدت ۲۳ سال قرار داشت و بعد از آن در سن شصت سالگی بود که تصمیم گرفت یک موزه شخصی در یک جای استثنایی درست کند که با کنکاش زیاد در اطراف تهران از مرزن آباد تا کلاردشت گرفته تا جاده چالوس و بومهن و رودهن و طالقان بالاخره سر از لواسان درآورد که به تنهایی در دامنه کوه که گاهی اوقات سرما به بیست و هفت درجه میرسد شروع به اضافه کردن آثار خود کرد و ایجاد قلعه غار باغ موزه وزیری در سال ۱۳۸۴ تاسیس گردید که به مدت زمان ۶ سال کندن این غار به طول انجامید. این غار با دیوارهای از بتن از هشت دالان تودرتو تشکیل میشود که استاد وزیری آثار هنری و نتیجه ۵۰ سال تلاش خود را در آن به معرض نمایش گذاشتند و یا بهتر است بگوییم که این محل از هنر ایران لبریز شد. در حقیقت اگر یک تعریف جامع داشته باشیم، باغ غار قلعه موزه است زیرا هم در محیط است و هم در زیر کوه و این بنایی که ساخته شد قلعه مانند است
غار موزه وزیری دارای بخشهای مختلفی است از جمله سرای بسطامی، فضای داخلی غار، گالری، کارگاه مجسمهسازی، کارگاه صنایع دستی، فضای باز و مجسمههای بازیافتی و در آنجا شاهد کلکسیون شطرنج با انواع و اقسام شطرنجهای دوران مختلف و همین طور کلکسیون آفتابه با ۶۰۰ آفتابه و پارچ از ادوار مختلف ایران قرار دارد.
استاد وزیری از آن دست انسان هایی بود که در سکوت به پویایی رسید و همیشه طبیعت برای این هنرمند منبع الهام میبود
در سال ۱۳۷۵ وزارت ارشاد او را یک استاد درجه یک ارزشیابی کرد و به ایشان دکترای افتخاری دادند و در اولین دوسالانه مجسمهسازی در سال ۱۳۶۷ برگزار شد استاد وزیری در نقش برجسته مقام اول را آورد. ایشان نمایشگاههای متعددی در قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب برگزار کردند و در تمامی دو سالانهها نیز شرکت کرد و در بعضی از آنها به عنوان هیئت ژوری بود و در سمپوزیوم سنگ به عنوان استاد مدعو دعوت گردید که تنها فرد مسنی بود که در طی هفده روز یک سنگ سه متر و چهل سانتی متر را با نام مادر میهن تراشید که در برج میلاد قرار گرفت و مجسمههای بیمارستان صارم، مجسمه میرزا کوچک خان در اهواز و مجسمه بوعلی سینا در ماهشهر است
در آثار دیگری از وی شاهد این هستیم که استاد وزیری سبک انتزاع را انتخاب کرده و رئال را کنار میگذارد تا تا تأثیر بیشتری بر روی ببیننده بگذارد و از طرفی ایشان معتقد بود ما هیچ احتیاجی نداریم که از فرهنگ انتزاعی خارجیها استفاده کنیم و اثر هنری بسازیم و به عنوان یک هنرمند در لحظات عمرش به خاطر سن، تجربه و دانش و ایدههایی که پیدا کرد که توانست با دست مایه قرار دادن آنها آثار سورئال و انتزاع و کوبیک و آکادمیک بیشتری را به وجود بیاورد که تاثیر بیشتری بگذارد
استاد ناصر هوشمند وزیری در ۶ تیر ماه سال ۱۳۹۸ هجری شمسی بر اثر سکته قلبی در غار موزه وزیری از دنیا رفت و روز ۱۰ تیر بنا به وصیتش در لواسان به خاک سپرده شد.
