مدرسه دخترانه اندرزگو بخشی از محل زندگی و خانه عبدالحسین ابتهاج سمیعی پزشک ، استاد دانشگاه و یکی از دولت مردان ایرانی است . وی فارغ التحصیل رشته پزشکی از آمریکا بود . از سمتهای او می توان به معاونت وزیر بهداری ، ریاست مرکز پزشکی شاهنشاهی ، و وزارت علوم و آموزش عالی در سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۵ اشاره کرد .
سمیعی بنیان گذار بسیاری از دانشگاه های ایران و رئیس مرکز پزشکی شاهنشاهی ( بعدها به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران تغییر نام یافت ) در تهران بود . پس از انقلاب اسلامی او بار دیگر به آمریکا مهاجرت و به استادی دانشکده پزشکی « دانشگاه کرنل » و ریاست بخش داخلی « بیمارستان نیویورک » مشغول به کار شد و تا پایان عمر در همان جا به زندگی ادامه داد.
آن چه که امروز از خانه دکتر سمیعی باقی مانده است به دبیرستان دخترانه تبدیل شده و به نام شهید سید علی اندرزگو از مبارزان مسلح و از مخالفان حکومت پهلوی نام گذاری شده است . او فعالیتهای گسترده ای بر ضد حکومت پهلوی داشت و چند ماه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به ضرب گلوله ماموران ساواک به شهادت رسید .
خانه باقی مانده از مجموعه ای در دوره پهلوی اول است و در دو طبقه احداث شده و شامل یک طبقه و یک زیر زمین است . طبقه اول در سطحی بالاتر از حیاط احداث شده و تردد از داخل محوطه جنوبی به ساختمان از طریق پلکانی با عبور از تعدادی پله انجام می شود .
در بخش جنوبی ساختمان ایوانی قرار دارد که دارای چهار ستون مدور با سرستون هایی از طرح گل و گیاه است . در و پنجره های آن از جنس چوب و سقف بنا شیروانی با اجرای سازه خرپای چوبی با روکش حلبی است .
نمای ساختمان در اطراف درها و پنجره ها از چینش یک ردیف آجر به عنوان روشی برای زیبایی بیشتر استفاده شده است. همچنین سراسر نما در بخش حد فاصل زمین محوطه تا سقف زیرزمین با آجر پوشیده ورودی اصلی به بنا از بخش شرقی و از طریق خیابان انجام می شود . این اثر در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۸۷ با شماره ثبت ۲۳۸۷۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
