یاسر عرب : تولد خاله‌ای که مادر و پدر بود!
✍یاسر عرب
روز تولد توست مادرم، خاله‌ام، پدرم، عزیزم، ژاله‌ام…
زبان تو ذهن نسل مرا پای جعبه‌ی جادو نوازش داد و توپ و تشر مردانه‌ات به پدران ما راه و رسم مادری آموخت.
خاله لیلای عزیز! امروز هرچند تولد توست اما این هدیه برای ما بهانه‌ای است که تا بیاد بیاوریم جایگاه مادر ایرانی را که کدخدای مردان بیابانی و ابر بالای سر دل‌های بارانی است.
سرکار خانم ژاله علو، خاله‌ی سینمای ایران!
ممنون که چنین بودی و به ما نسل بی‌رویا که زندگی نمی‌دانست و غرق در هیجان پر ادعا و نرینه‌ی خود بود یادآوری کردی که هیچ بیابانی را آباد نکرده و هیچ هنری نیاموخته‌ایم که سرگران باشیم.
ما مردانی که سبیل درشت مان دید درست مان را کور کرده و گمان کردیم خیلی‌مان خیلی است و فرزند از ما بهتران هستیم و هیچ نگاه به قد و بالای خود نکردیم تا اندازه کارمان دست‌مان بیاید.
به حق همه‌ی بزهای صحرایی و گون‌های روستائی و برکت زندگی‌ات که پر بود از شیدایی، برای ما فرزندان بی‌راهه رفته و راهزن شده‌ی خود دعا کن، تا چون مراد بیک بشکنیم و خرد شویم بلکه گوش دلمان باز شده و اهل و عاقل گردیم.
الهی آمین
