عمادالدین باقی : گامی عقلانی در مواجهه با حجاب

از هر حرکت عقلانی که جامعه را از تنش و ستیزه های درونی دور می کند باید استقبال کرد. مقاله صفحه اول روزنامه جوان، ش۶۸۰۸ شنبه ۳۱ تیر۱۴۰۲ با عنوان«اظهارات خام و حساسیت‌زا حل مسئله حجاب را به تأخیر می‌اندازد» به قلم محمدصادق فقفوری، در واکنش به اظهارات احمد خاتمی خطیب جمعه تهران که زنان بی حجاب را مریض خوانده بود از نادر نوشته های امیدبخش در یک روزنامه تندرو اصولگراست که گفته می شود ارگان غیر رسمی سپاه پاسداران است. پیش از خطیب جمعه تهران نیز سیدرضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز در سخنانی هتاکانه گفته بود:«زنِ باحجاب صاحب دارد و صاحبش هم شوهرش است. اما خانم بی‌حجاب وِل و رها است. یعنی معلوم نیست، متعلق به چه کسی است؟».
نگاهی که در مقاله روزنامه جوان آمده است، راه گفتگوی منطقی را می گشاید. البته اگر همین سخن ما را عده ای چماق نکنند و به انها نگویند چرا سخنی گفتید که منحرفین(البته منحرف از راه آنها) شادمانی و تمجید کنند و از چنین موضعی پشیمان شان سازند.
امید است با گسترش این رویکرد، شاهد جمع شدن بساط مشکوک اذیت و آزار بانوان در خیابان ها و جریمه و احکام قضایی درباره عادی ترین حق زندگی شهروندان باشیم. قطعا خود شهروندان مرز میان روسری و حجاب و برهنگی را می شناسند و اجازه سوءاستفاده از حق پوشش را نمی دهند.
عبارات درخور توجهی در نوشتار جوان آمده است:
«زیست مهربانانه همه اقشار جامعه در کنار هم/ نقاط اشتراک جامعه ایرانی کم نیست/ دمیدن بر سوژه اختلافی شده حجاب در منابر و بلندگوها، آن هم با جملات نسنجیده و آن هم از سوی کسانی که رسانه منتظر ضریب دادن به اظهاراتشان است، رشتن پنبه‌های وحدت جامعه ایرانی است/ اظهارنظر‌های معوج پیرامون پوشش، بر گسترش ناهنجاری‌ها می‌افزاید/صحبت نکردن پیرامون حجاب از سوی برخی، بسیار بهتر و پرفایده‌تر از صحبت کردن شان پیرامون حجاب است/ «مریض» خطاب کردن دختران و زنانی که شاید به دلایل سیاسی به صورت مقطعی، یا حتی به دلایل اعتقادی و به صورت دائم، خود را ملزم به رعایت قانون در مقوله حجاب نمی‌دانند، بیشتر از آنکه علاجی برای ناهنجاری‌های اجتماعی باشد، بر گسترش آن دامن خواهد زد/ گسترش روابط با همسایگان، دستاورد‌های علمی، وضعیت مسکن یا حتی گرانی مرغ و گوشت، موضوعات بهتری برای صحبت هستند، تا حجاب که سخن گفتن درباره آن در شرایط کنونی، نیازمند تدقیق بیش از پیش است/
درست است که تریبون‌داران و سایر کسانی که اظهاراتشان در رسانه‌ها دست به دست می‌شود، نسبت به حجاب احساس مسئولیت دارند و باید هم برای بهبود آن صحبت کنند، اما صحبت حساسیت‌زا در شرایط کنونی، دمیدن بر تنور ناهنجاری است. علاوه بر این، افکار عمومی، حتی بخشی از اذهان جامعه معتقد و متدین، نسبت به اظهارنظر‌های خارج از عرف، حساس شده و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، آن را به حساب فهم ناصحیح گوینده از وضعیت جامعه و اقتضائات آن می‌گذارد. نتیجه تکرار این اظهارنظرها، لوث شدن بیش ازپیش صحبت‌ها پیرامون حجاب و بی اعتباری رسانه‌ای گویندگان این صحبت هاست».