تمدن و مدنیت و توسعه و پیش‌رفت با ظاهرسازی تحقق نمی‌یابد. فرهنگ و منش و عقلانیت ویژه می‌خواهد. آن‌چه در ترکیه می‌بینیم در دیگر کشورهای منطقه نیز قابل رؤیت است: در ایران عصر پهلوی و عصر جمهوری‌ی اسلامی، در جمهوری‌ی آذربایجان، در پاکستان، در عربستان و الخ. توسعه با ساخت و ساز حاصل نمی‌شود. توسعه با مدیریت نمایشی تحقق نمی‌یابد. در منطقه‌ی موسوم به خاورمیانه نمایش و تبلیغات حکومتی پوشش اصلی‌ی فساد جاری و گسترده در نظام‌های سیاسی است.
توسعه نیازمند نوعی عقلانیت و مدیریت عقلانی است که با حاکمیت قانون و رفتار مدنی و تسلط قواعد مدنی و رعایت استانداردهای علمی و عقلانی و جولان خرد انتقادی در مدیریت کشور تحقق می‌یابد. ظاهرسازی و تبلیغات و مانور رسانه‌ای و پروپاگاندای سیاسی و نمایش، توسعه را محقق نمی‌کنند.
یک زلزله در ترکیه نشان داد که این همه تبلیغات از اسطوره‌ی کشورداری‌ی ترک‌ها چه‌قدر پوچ بوده است و چه فسادی بر مناسبات اجتماعی و سیاسی در این کشور حاکم بوده است.
اگر همان زلزله در تهران بیاید با ما چه خواهد کرد؟ و چه‌طور وضع پوچ و سست و پوشالی‌ی جهان ایرانی‌ی ما را برملا خواهد ساخت؟
زلزله چهره‌ی نمایشی‌ی حکومت ترکیه را لجن‌مال کرده است. این همه نمایش و تبلیغات فرو ریخته است. چهره‌ی عریان فسادی که در زیر پوست شهر و اجتماع جریان داشته رو شده است. ابعاد ستمی را که بر استان‌های کرد و دیگر مردمان محروم ترکیه رفته است را برملا و فاش ساخته است. میزان فساد در حوزه‌ی مهندسی‌ی ساختمان چنان زیاد بوده که دیگر با بگیر و ببند رسانه‌ها از سوی حکومت هم قابل کتمان نیست و موضوع جهانی شده است.
گزارش مختصر خبرگزاری‌ی بی بی سی را در باره‌ی فساد حوزه‌ی مهندسی ساختمان در ترکیه خودتان در لینک زیر ملاحظه کنید. این گزارش از صدور صدها حکم بازداشت به اتهام ساخت و سازهای غیراستاندارد سخن می‌گوید:
