• امروز : شنبه, ۱۷ خرداد , ۱۴۰۴
  • برابر با : Saturday - 7 June - 2025
::: 3433 ::: 0
0

: آخرین مطالب

شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی) لنج‌های چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حق‌شناس جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح جزیره آزاد هسته ای | حشمت‌الله جعفری* خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح سخنان ترامپ‌ در عربستان | سید محمود صدری پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی) گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری* شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد فرزند خلیج فارس | محمدجواد حق‌شناس در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاست‌مداران | محمدجواد حق‌شناس در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود یادی از۱۶ آذر | فتح‌ الله امّی وقایع ‎نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم ‎نواز روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخم‌ها | محمدجواد حق‌شناس

10

مجتبی نجفی : در باب ملیّت و ملی بودن

  • کد خبر : 10125
  • 13 بهمن 1401 - 17:19
مجتبی نجفی : در باب ملیّت و ملی بودن
ملیت ایرانی شهروندمدار، مهاجرستیز نیست؛ آغوشش به روی همه آنها که ایران را میسازند باز است.

بندگان استبداد به خانم فرشته حسینی بازیگر افغانستانی تبار کشورمان حمله کرده اند چرا در کنش اعتراضی تحریم جشنواره فجر شرکت کرده. حملات از این جنس است:ساکت شو، تو به افغانستان خودت برس، دیپورتش کنید، برود تحت حکومت طالبان….واقعیتش این است حمله کنندگان حتی نژادپرست هم نیستند؛ چون نژادپرستی تعریف خاصی دارد؛ اینها عمله های استبدادند تا یکی علیه ارباب حرف بزند به خط میشوند. همان مغزهای پوسیده ای که نه معنای ملی را میدانند نه ملیت را. اصلا در قدوقواره های ملی بودن هم نیستند؛ شهروندی آنها را، ویژه خواری نابود کرده. مثل ماشین در خدمت مستبدند؛ چون از آنها انسان زدایی شده‌.

بگذریم که فرشته حسینی تابعیت ایرانی هم دارد اما اگر هم نداشت مهم نبود. او سالیان سال در کنار ما زندگی کرده و ملیت اصیل ما نه بر اساس خون و نژاد که بر مبنای فرهنگ است؛ ما را نمادها و معانی مشترک به هم وصل میکند نه خون و نژاد. اگر روزی “ایران شهروندمدار” محقق شد به همه افغانستانی هایی که برای ساختن این کشور کمکمان کردند؛ سخت ترین کارها را بر دوش کشیدند و رنج کشیدند، ملیت ایرانی اعطا خواهد شد چرا که آنها در شادی و رنجهایمان در کنارمان بوده اند و متعلق به مای ایرانی اند. مای ایرانی که بر بستر فرهنگ ساخته میشود نه نژاد و خون.

ملیت ایرانی شهروندمدار، مهاجرستیز نیست؛ آغوشش به روی همه آنها که ایران را میسازند باز است. بگذریم که من با این تمامیت خواهان تکثرستیز در قلب قدرت احساس هموطنی ندارم اما افغانستانی هایی را که به رغم بسیاری نامهربانی های حکومت عقب مانده، رنج کشیده اند هموطن میدانم. حالا فرض بگیرید فرشته حسینی ملیت ایرانی نداشت؛ اعتراض به تفکر طالبانی که مرز ندارد. هر جا سیاهی باشد؛ اعتراض حق است. هر جا فاصله ای باشد باید پلی ساخت؛ به خصوص اینکه طالبانیسم مرز ندارد؛ در قلب تهران و مشهد و قم هم پایگاه دارد. همانها که مهسا و نیکا و سارینای ما را کشتند؛ همانها که حق زندگی کردن را از بسیاری از ما ستانده اند.

” ایران را پس میگیریم” یعنی اینکه تفکر طالبانی جمهوری اسلامی را در این سرزمین نابود میکنیم. همان تفکری که فرشته حسینی را به خاطر تبارش نفی میکند؛ همانکه که من و تو و ما را به خاطر متفاوت بودنمان نفی کرده. گویی فراموش کرده اند ما در سرود جنبشی مان خوانده ایم ” برای کودکان افغانی”. یعنی اینکه در صورت پیروزی جنبش ” زن، زندگی و آزادی”، توجه ویژه ای به افغانستان و مهاجرانش خواهیم داشت. چرا که توسعه دموکراتیک ایران کمک به افغانستان هم خواهد بود. ملیت ما را شعر و هنر ساخته نه خون و نژاد./تحکیم ملت

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=10125
  • نویسنده : مجتبی نجفی
  • 423 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.