۲۵ روز طول کشید تا آتش مقدس از آتشکده زرتشتیان یزد با مراسمی خاص به نیایشگاه آدُریان بیاید. سنگ بنای معبد آدریان در سال ۱۲۹۳ خورشیدی با حضور ارباب کیخسرو شاهرخ، ریاست وقت انجمن زرتشتیان تهران پایه‌گذاری شد و ساخت آن در سال ۱۲۹۶ خورشیدی به پایان رسید. این بنا با کمک مالی پارسیان هندوستان و «بهرام‌جی بیکاجی» ساخته شد. در ضلع شمالی دبیرستان فیروز بهرام که بهرام‌جی بیکاجی در ساخته شدن آن هم نقش داشت.
در ورودی این نیایشگاه دوران قاجار، از سمت خیابان میرزا کوچک خان است. نمای بیرونی بنا با آجرکاری مزین شده است. این بنا دری چوبی دارد که در قسمت فوقانی آن کتیبه‌ای با سنگ مرمر در میان دستان فرشته‌ای جا گرفته و بر آن، سال ساخت بنا ذکر شده است.
مساحت کل محوطه حدود ۱۳۰۰ متر مربع و زیربنای عمارت مرکزی حدود ۲۰۰ متر مربع است. در مقابل عمارت، حوضی بیضی شکل دیده می‌شود. عمارت آتشکده، ساختمانی با نمای سنگ سفید و کنگره‌ای در بالای دیوار است. شش ستون در ایوان ورودی و زیر طاق قرار گرفته‌‌اند که سر ستون‌هایی سنگی به شکل چهار سر گاو دارند.
در قسمت مرکزی بنای نیایشگاه، اتاقی چهارگوش بنا شده که دیوارهای آن تا ارتفاع ۸۰سانتی‌متری بالا آمده و از روی دیوارها، شیشه‌های یکدست و ضخیم تا سقف ادامه دارند. در مرکز اتاق، یک ظرف مسی قرار دارد که آفرینگان (مجمر) نامیده می‌شود. داخل مجمر، آتش مقدس همواره زنده و شعله‌‌ور است. در بالا و گرداگرد عمارت مرکزی، ۱۶ گوی سنگی قرار دارد و گرداگرد صحن اصلی نمازگاه، صندلی‌هایی برای نیایشگران در نظر گرفته شده است.
مدیریت نیایشگاه آدریان در سال ۱۳۸۷ به انجمن موبدان تهران واگذار شد. امروزه مدیریت آتشکده آدریان بر عهده کمیسیون دینی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی انجمن زرتشتیان تهران است و این محل برای برگزاری آیین‌های زرتشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نیایشگاه آدریان در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شماره‌ی ثبت ۷۴۴۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
