تاب‌آوری مفهمومی نوین در روانشناسی مثبت است. تاب‌آوری به فرآیندی اطلاق می شود که طی آن فرد، با دشواری‌ها، ضربه‌ها، تراژدی‌ها، فجایع طبیعی و غیرطبیعی و دیگر منابع مهم استرس یا فشار روانی به شیوه مناسبی سازگاری پیدا می‌کند. در واقع تاب‌آوری توان و ظرفیت برگشتن به حالت یا جای اول، پس از تجربه‌ای سخت و دشوار است.
نکته مهم اینکه؛ تاب‌آوری قابلیت ارثی و ژنتیکی ندارد. با این تعریف کوتاه از تاب‌آوری، در ادامه به تفاوت افرادی که در تاب‌آوری بالایی قرار دارند با افرادی که تاب‌آوری ندارند می پردازیم.
افراد با تاب‌آوری بالا در مواجه با ناملایمات، بر جنبه‌هایی تمرکز می‌کنند که قادر هستند آن جنبه‌ها را اصلاح و یا مدیریت کنند، به همین خاطر شرایط سخت برایشان قابل تحمل شده و حتی بعد از حادثه یا واقعه به فردی قوی‌تر تبدیل می‌شوند. این دسته از افراد این توانایی را دارند که بر درد غلبه کنند و اوقات بد را موقتی و گذرا تلقی نمایند. ولی در مقابل افراد با تاب‌آوری پایین، اوقات سخت را دائمی و همیشگی می‌بینند و این باعث می‌شود افرادی نا امید و خسته باشند.
تاب‌آوری بالا منجر به افزایش اعتماد به نفس شده و فرد همواره خود را توانا و شایسته می‌داند و برای این شایستگی‌ها همیشه مورد تعریف قرار می‌گیرد. در حالی که افراد با تاب‌آوری پائین از اعتماد به نفس مناسبی برخوردار نیستند.
افراد با تاب‌آوری بالا حسّ تسلط را در خود پرورش داده‌اند. زمانی که فرد بر هیجانات خود آگاه و مسلط باشد، در شرایط سخت، قادر است بهترین واکنش و مناسب‌ترین رفتار را از خود نشان دهد.
تا اینجا به زبان بسیار ساده تاب‌آوری را تعریف کردیم و تفاوت بین افرادی که تاب‌آوری بالایی دارند، با افرادی که تاب‌آوری پائین دارند مورد بررسی اجمالی قرار دادیم.
با توجه به اینکه این چنین نشریاتی را افراد مؤثر در جامعه مطالعه می‌کنند، موضوع پیرامون تاب‌آوری را به این سمت هدایت می‌کنیم که نشانه رهبرانی که تاب‌آوری بالایی دارند را بررسی کرده و به این امدوار باشیم که این نشانه‌ها الگویی جهت ادامه مسیر مدیریتی در افرادی شود که نقش کلیدی در فرهنگ‌سازی جامعه دارند.
مدیران با تاب‌آوری بالا می‌توانند مقاصد خود را به سادگی و به وضوح به دیگران منتقل کنند. برای دریافت بازخورد آماده هستند و حتی می‌توان گفت آنرا درخواست می‌کنند. زیرا عمیقاً معتقدند برای بهبود مهارت‌های خود باید با نقاط قوت و ضعف خودشان به خوبی آشنا باشند.
این دسته از افراد روابط قابل اعتماد و تیم‌های قوی ایجاد می‌کنند و اهل ریسک بوده، ایده‌های جدید را امتحان می‌کنند و از تغییر نمی‌ترسند. آنها به پیشرفت دیگران علاقمند هستند و بازخورد سازنده نشان می‌دهند. دست به تغییر می‌زنند و دیگران را نیز به تغییر تشویق می‌کنند. در تصمیم گیری و حرکت رو به جلو مؤثر هستند و اگر اشتباهی کنند به سرعت تغییرجهت می‌دهند.
