سانسورهای غیرشرعی و بدعت در دین
تماشای مسابقات ورزشی یا افتتاحیه‌ها یا توزیع مدال‌ها و … در رسانه ملی یا ممکن نیست (مانند مسابقه دومیدانی و فوتبال و کشتی زنان) یا با تصاویر بیربط گل و بلبل و صحنه‌های آهسته بیربط و … همراه است. مبادا در لحظه دیدن ناگهان چشم ملت ایران به بخشی از بدن ورزشکار یا آستین کوتاه داور یا شادی یک خانم در میان تماشاچیان یا دست دادن دو نامحرم برخورد کند و حرامی ببینند یا در حرامی بیفتند! آنقدر نگران ما هستند که یقه باز مترجم یا فلان مسؤول سیاست خارجی نیز شطرنجی می‌شود!!
این موضوع بهانه‌ای است برای طرح یک سؤال: آیا ایجاد چنین ممنوعیتها و حساسیت‌هایی و جلوگیری از پخش چنین صحنه‌هایی، ریشه در شریعت و فقه دارد یا من‌درآوردی است؟
از لحاظ فقهی فتوای اکثر فقها آن است که نگاه کردن به مو و بدن زن غیرمسلمان جایز است مگر آنکه چنین نگاهی آلوده به اموری مانند قصد التذاذ یا خوف افتادن در گناه باشد. پس حکم اوّلی، جواز نظر به این تماشاگران و ورزشکاران است. بله هر مرد مسلمانی خود باید مراقبت نماید و از نظر حرام پرهیز نماید.
همه خانم‌های مسلمان که شرعاً می‌توانند این صحنه‌ها را ببینند، برای آقایان هم بعنوانها الاوّلی، حلال است مگر آقایانی که بسیار اهل احتیاط هستند و سلوک عرفانی دارند که ممکن است با این صحنه‌ها از درجات قربشان بکاهد یا مشکلات جنسی و شخصیتی دارند و با دیدن یک ورزشکار یا تماشاچی، شهوتشان گل می‌کند؛ در هر حال یعنی اقلیتی از افراد جامعه.
ادعای دیگری که مطرح است، سالم‌سازی فضای اجتماع و ایجاد جامعه‌ای الگو و یا از بین بردن زمینه‌های گناه حتی برای معدودی از افراد جامعه و … است. این مطالب و ادعاها، ربطی به شریعت و فقه موجود ندارد؛ اینها توهّمات یا آرمان‌های بخشی از متدینین است و فعلاً ریشه‌ای شرعی ندارد شاید در آینده اجتهادی تولید کنند و بر آن اساس، ممنوعیت‌های شرعی تولید کنند ولی فعلاً چنین شرعی وجود ندارد.
یکی از معضلات کشور آن است که ما با دو دوسته ممنوعیت و محدودیت مواجهیم: ممنوعیت‌های شرعی و ممنوعیت‌هایی که به اسم شریعت به خورد ملت داده می‌شود در حالیکه اساساً این امور حرام نیست بلکه بوسیله برخی خشکه‌مقدس‌ها، حرام‌سازی شده‌اند. کاسه‌های داغتر از آش باید بدانند حرام اعلام کردن امری که حرام نیست، نو‌عی بدعت در دین است که از بزرگترین گناهان محسوب می‌شود؛ با بدعت به جنگ آزادی‌های ملت نروید که این یعنی جنگ با خدا و خلق خدا.
محسن برهانی
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
