در خبرها آمده بود که برای دومین بار در هفته های اخیر ماموران به اتاق آقایان دکتر مصطفی تاجزاده، دکتر سعید مدنی، دکتر محمدرضا جلایی پور و آقای حسین رزاق ریختند، بازرسی کردند و دستنوشته های مدنی و تاجزاده را بردند.
کسی تا در این موقعیت قرار نگیرد عمق دردآوری این اقدام را نمی فهمد. زندان آخر دنیاست و تنها اتاق و تخت زندانی هم تنها جای باقیمانده از دنیا و تنها دلخوشی یک زندانی اهل قلم به همین دستنوشته هاست چنانکه به جرات می توان گفت این بازرسی چند ساعته به مراتب از چندسال زندان آنها دردناکتر و بدتر از شکنجه فیزیکی است.
به عنوان کسی که سال هاست وضعیت زندان های دنیا را در حد امکان رصد می کند در همه زندان های دنیا بازرسی ها امری متداول و قانونی است اما فقط برای زندانیان شرور که آلات خطرناک پنهان می کنند و احتمال بروز خشونت و قتل وجود دارد و اساسا کسی بخاطر عقیده و نوشته سیاسی هرچند تند و تیز زندانی نمی شود که چنین بازرسی هایی را هم تجربه کند.
در قوانین ایران نیز بازرسی عمدتا در مورد رسیدگی به حقوق زندانی است چنانکه ماده۳۱۵ آیین نامه سازمان زندان ها می گوید:« واحدهای امور قضایی و بازرسی مؤسسه، باید همه وقت و به روش های مختلف از جمله از طریق کیوسک الکترونیکی و تماس تلفنی، شکایات شفاهی و کتبی مددجویان را جمع آوری، رسیدگی و نتیجه را منعکس کنند. شکایت شفاهی در صورتمجلس درج می شود» و مواد متعددی درباره بازرسی برای صیانت از حقوق زندانیان وجود دارد. مگر دهها ماده درباره حقوق زندانیان رعایت می شود که بازرسی آزاردهنده اینطور با جدیت دنبال می شود؟ اساسا اگر کسی واقعا مرتکب جرم سیاسی شده باشد طبق قانون اساسی از امتیازات ویژه برخوردار است و طبق قوانین عادی باید از امکاناتی مانند کامپیوتر و اینترنت هم برخوردار باشد.
دستنوشته های تاجزاده و مدنی و‌جلایی پور مگر چیزی غیر از همان نوشته هایی است که گاهگاهی از آنها در بیرون منتشر می‌شود و نوعا نوشته هایی است که بلحاظ حقوقی هیچ بار مجرمانه ای ندارد.
سیب دنیا هزار چرخ می خورد و عاملان این رفتارها خود قربانی سنت هایی خواهند شد که پایه گذاری کرده آند و تا ابد گناه انجام آن به نام شان نوشته خواهد شد
مَنْ سَنَّ سُنَّهً حَسَنَهً فَلَهُ أَجْرُهَا وَ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا وَمَنْ سَنَّ سنَّهً سَیِّئَهً کانَ عَلَیْهِ وِزْرَها وَ وِزْرَ مَنْ عَمِلَ بِها (رسول خدا(ص))
کسی که سنت و روش نیکویی را بنیاد نهد، پاداش و ثواب آن سنت و کسی که به آن عمل می‌کند برای اوست، و کسی که سنت و روش بدی را بنیاد می‌نهد کیفر آن روش ناپسند و کیفر کسانی که به آن عمل می‌کنند برای او خواهد بود.
بیایید دست از آزار این زندانیان بردارید و ظرفیت کوچک خود را توسعه دهید و بگذارید مانند جوامع آزاد و دموکراتیک اینان هم انتقادات خود را هرچند به مذاق تان خوش نیاید آزادانه بیان کنند.
