علی صوفی، دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات، ضمن انتقاد نسبت به اظهارات اخیر محمد جواد لاریجانی مبنی بر اینکه برجام سند فضاحت جبهه اصلاحات است گفت: اگر محمد جواد لاریجانی معتقد است که برجام سند فضاحت جبهه اصلاحات است بنابراین او حمایت‌هایی که از تیم مذاکره کننده داشتند و تلاشی که رئیسی برای احیا و اجرای برجام به خرج داد را توجیه کند.
به گزارش منیبان، بخش‌هایی از گفت و گوی صوفی را در ادامه می‌خوانید:
همانطور که مقام معظم رهبری گفتند در کشور ما سیاست خارجی و تصمیم‌گیری‌های خاص نظیر برجام بدون نظر، بدون هماهنگی، بدون موافقت و بدون نظارت نهاد‌های بالادستی صورت نمی‌گیرد و رهبری هم بر برجام نظارت داشتند.
محمد جواد لاریجانی درباره عملکرد مجلس در برابر برجام چه صحبتی دارد؟ برجام را مجلسی تصویب کرده که اخوی او یعنی علی لاریجانی ریاست آن را برعهده داشته است تا جایی که مورد اعتراض بسیاری قرار گرفت. علاوه بر این مقام معظم رهبری بار‌ها از هیئت مذاکره کننده دفاع کردند و تعبیرات بسیار بالایی درباره اعتماد به این هیئت به کار بردند.
به دنبال احیای برجام در گام اول، تحریم‌ها برداشته می‌شوند و اقتصاد ایران می‌تواند نفس بکشد و تا اندازه‌ای فشار‌های معیشتی بر روی مردم کاهش پیدا می‌کند؛ بنابراین هر محصل و دبستانی می‌داند که برجام چه اهمیتی برای ایران و جهان دارد و در حال حاضر راه برون رفت از بن‌بست‌های پیش روی ایران چیزی غیر از برجام نیست.
علاوه بر این غرب همچنان به مذاکرات برجامی تاکید دارد چراکه آن‌ها نگران پالت‌های هسته‌ای ایران هستند و اگر برجام نباشد امکان کنترل این فعالیت‌ها کاهش پیدا می‌کند و غربی‌ها تصور می‌کنند که در صورت نبودن مذاکرات، ایران به بمب هسته‌ای نزدیک خواهد شد البته که ایران هیچ وقت به دنبال چنین چیزی نبوده است.
از طرف دیگر ایران هم برای برداشتن تحریم‌ها راهی غیر از برجام ندارد. در مجموع محمد جواد لاریجانی در مسائل سیاسی کشور نقشی نداشته و ندارد و اساساً او وزنی ندارد که بخواهد چنین حرف‌هایی درباره برجام بزند.
موضوع اصلی اجماع جهانی شکل گرفته علیه ایران بحث مذاکرات هسته‌ای است نه زنان. اجماع جهانی برای کنترل ایران شکل گرفته است. از ابتدای پیروزی انقلاب، غرب تلاش کرد که انقلاب را کنترل کند و از صدور آن به کشور‌های دیگر جلوگیری شود.
البته غرب از همان ابتدا همواره این امیدواری را به ضد انقلاب می‌داد که ۶ ماه دیگر انقلاب سقوط می‌کند و نظام از بین خواهد رفت، اما حدود ۴۳ سال است که با همه فراز و فرود‌ها و نارضایتی‌هایی که وجود دارد نظام برقرار است. در مجموع غرب نگران است که این نگرانی با گذر زمان در رابطه با مسائل هسته‌ای ایران خود را نشان داد.
در حقیقت غرب می‌داند که جبهه مقاومت در منطقه شکل گرفته و کشور‌های فراوانی از جمله لبنان، عراق، یمن، افغانستان، پاکستان و … تحت تاثیر این جبهه قرار دارند. از طرف دیگر اتحاد نامقدس اسرائیل، عربستان و هم پیمانان غرب در منطقه وجود دارد لذا صف آرایی بسیار جدی علیه ایران شکل گرفته است.
واقعیت امر این است که آن‌ها می‌خواهند تا جایی که امکان دارد ایران را تضعیف و کنترل کنند. البته بگذریم از اینکه وجود دولت رئیسی تا چه اندازه بر تضعیف نظام نقش دارد و یا سیاست‌هایی که تاکنون در داخل در پیش گرفتند این سیاست‌ها مخصوصاً در برگزاری دو انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ که با مشارکت حداقلی مردم مواجه شد تا چه اندازه می‌تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد.
همه این موارد گل به خودی هستند و در مقابل هم طرف غربی از فرصت‌ها استفاده و تلاش می‌کند تا جایی که می‌تواند از هر فرصتی برای تضعیف نظام استفاده کند و تا جایی که می‌تواند به آن ضربه وارد کند.
این اقدامات در شرایطی است که در طرف غربی عقلانیتی مشاهده نمی‌شود که بخواهد واقعیت‌ها را مشاهده کند و براساس آن واقعیت‌ها مردم خود را داشته باشد و از حمایت و پشتیبانی آن‌ها برخوردار باشد بالعکس دیده می‌شود که با مردم مقابل چه می‌شود.
در حال حاضر ما که از نسل انقلاب و دلسوز آن و جمهوری اسلامی هستیم از یک طرف باید شاهد تاخت و تاز‌های غربی‌ها باشیم و از طرف دیگر شاهد سیاست‌های غلط داخلی باشیم که این موارد برای ما دلسوزان نگران کننده است.
چرا که ما نگران انقلابی و نظام هستیم و نشان دادیم که می‌شود بسیار بهتر از این کشور را اداره کرد و دنیا را تسلیم کرد چنانچه در دوره ۸ سال ریاست‌جمهوری خاتمی ایران هراسی و اسلام هراسی برطرف شد و یا در دوره اول دولت روحانی با وجود ظریف توانستیم دنیا را به تحسین وادار کنیم و میان کشور‌ها مسابقه برقراری رابطه با ایران شکل گرفته بود، اما متأسفانه بدشانسی آوردیم و ترامپ سرکار آمد و این دیوانه، اوضاع را از مسیر عقلانیت خارج کرد.
در شرایط فعلی در بدترین وضعیت ممکن قرار داریم. وزارت خارجه‌ای داریم که تنها هنر آن احضار سفرا است به این ترتیب که سفرا را احضار می‌کند و به آن‌ها هشدار می‌دهد. در حقیقت وزارت امور خارجه در هیچ جای دنیا برای پیشگیری حضور ندارد و به محض اینکه حادثه‌ای رخ می‌دهد سفیری را احضار کرده و تذکر می‌دهد. در مجموع در شرایط فعلی، جمهوری اسلامی ایران در عرصه دیپلماسی غائب است.
از این رو بسیار عجیب است که محمد جواد لاریجانی که در قضیه برجام نه سر پیاز است نه ته پیاز و هیچ دخالتی در این امر نداشت چنین ادعا‌هایی درباره این سند بین‌المللی داشته باشد. این قبیل اظهارات درباره برجام بسیار سبک است.
در هر صورت فراموش نکردیم که قبل از برجام چند تا قطعنامه در سازمان ملل علیه ایران صادر شده بود و احمدی‌نژاد در واکنش به آن‌ها گفت آنقدر قطعنامه بدهید که قطعنامه دان شما پاره شود و یا اینکه می‌گفت قطعنامه یک ورق پاره بیشتر نیست.
اما در نهایت همین قطعنامه‌ها ایران را ذیل فصل ۷ منشور سازمان ملل برده بود که در نتیجه آن خطر حمله نظامی به ایران وجود داشت. در نهایت در اقدامی بی‌سابقه در سطح بین‌المللی و تاریخ سازمان ملل ۶ قطعنامه لغو شد و ایران توانست به سرعت خطر را از خودش دفع کند.
البته با وجود اینکه در شرایط فعلی آمریکا کمتر برای ورود به برجام تلاش می‌کند و کشور‌های اروپایی نیز در واکنش به حوادث اخیر در ایران اجماعی را تشکیل دادند، اما هنوز موضوع برجام و مذاکرات به قوت خود باقی است چنانچه دولت به شدت دنبال برجام است چراکه راه‌حل برون رفت از بحران‌ها و ابر چالش‌هایی که درگیر آن هستیم فقط در برجام وجود دارد.
