عباس شیبانی متولد ۱۳۱۰، تهران، پزشک و سیاستمدار ایرانی، از اعضای مؤسس نهضت آزادی ایران و عضو پیشین مجلس و شورای شهر تهران بود.
مراسم تشییع مرحوم شیبانی روز جمعه ۲ دی ساعت ۲ بعد از ظهر در بهشت زهرا _قطعه ی ۷۰ ردیف ۷۰ شماره ۸ برگزار می شود.
او در سال ۱۳۲۹ فعالیت سیاسی خود را شروع کرد. در سال ۱۳۳۵ در تظاهرات حمایت از جمال عبدالناصر دستگیر و از دانشکده پزشکی نیز اخراج شد. او در سال ۱۳۴۷ به دانشگاه بازگشت و تحصیلات پزشکی خود را به اتمام رساند. مرحوم شیبانی سال‌ها در زندان‌های شاه به سر برد و با ۹ بار محکومیت ۱۳ سال از عمر خود را در زندان گذراند. او پس از انقلاب در هیئت دولت موقت شورای انقلاب، علی‌رغم رشته تحصیلی خود، وزیر کشاورزی شد.
او عضو شورای انقلاب اسلامی ایران، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی، وزیر کشاورزی، مشاور آیت الله عباس لطفیان سرگزی در مؤسسه آموزش عالی و پژوهشکده صحیفه سجادیه و رساله حقوقیه، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی (۵ دوره، ۱۹ سال)، رئیس دانشگاه تهران، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دوره دوم (یکی از رقبای محمدعلی رجایی) و دوره پنجم (تنها رقیب اکبر هاشمی رفسنجانی)، عضو شورای شهر تهران (۳ دوره، ۱۴ سال) بود.
عباسی شیبانی از دوره دوم تا چهارم عضو شورای شهر تهران بود. در دوره پنجم سالن جلسات شورای اسلامی شهر تهران به نام “عباس شیبانی” نام گذاری شد. او در سال هایی که عضو شورای شهر تهران بود جزو نخستین اعضایی بود که به صحن می آمد و بارها درخصوص تاخیر در ورود به صحن شورای شهر به اعضا تذکر می داد. او یک تذکر همیشگی داشت که در تمام سال هایی که عضو شورای شهر تهران بود آن را تکرار کرد . او خواستار خروج یک دستگاه خودروی فرسوده از ناوگان پایتخت به ازای شماره‌گذاری هر خودروی جدید توسط پلیس راهنمایی و رانندگی بود.
