• امروز : شنبه, ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴
  • برابر با : Saturday - 19 April - 2025
::: 3419 ::: 0
0

: آخرین مطالب

در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود یادی از۱۶ آذر | فتح‌ الله امّی وقایع ‎نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم ‎نواز روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخم‌ها | محمدجواد حق‌شناس سیاست‌ورزی صلح‌آمیز ایرانی از منظر کنش‌گری مرزی | مقصود فراستخواه* دهه هشتادی‌ها و صلح با طبیعت | علی‌اصغر سیدآبادی* دلایل دوری از سیاست دوستی در جریان‌های سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر* شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳ دیپلماسی، تخصص دیپلمات‌هاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیل‌آبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانه‌ای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳ چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)

9

امید فراغت : آیا تاج‌زاده‌ها، مدنی‌ها و …خطرناک‌تر از عربستان و …هستند؟!

  • کد خبر : 12575
  • 20 خرداد 1402 - 11:18
امید فراغت : آیا تاج‌زاده‌ها، مدنی‌ها و …خطرناک‌تر از عربستان و …هستند؟!
بارها جامعه امروز ایران از واعظان مشهور و غیر مشهور شنیده‌ است که روی پیامبر ص خاکروبه و ...می‌ریختند

مسئولان‌جمهوری‌اسلامی با آن حجم از نفرت پراکنی در قالب حرف‌ها و سخنان نابودگرانه علیه عربستان سعودی به یک‌باره با آن به اصطلاح دشمن ایدئولوگ، بر سر میز مذاکره نشستند. قاعدتا، آن چه آنان را مجاب به مذاکره و دوستی کرد، تامین منافع بود! پس وقتی مثل آهن داغ، به یک باره سرد شدند در باقی موضوعات سیاست‌داخلی و خارجی نیز قابلیت سرد شدن و نگاه معقول و معمول را خواهند داشت! این مقدمه صرفا جهت اطلاع بود!

مسئولان‌جمهوری‌اسلامی باید متوجه باشند فناوری و تکنولوژی، جهان امروز را انسان‌محور و شهروند محور کرده است. بر همین اساس اکثریت کشورها و ملت‌ها به درک و شناخت صحیحی از انسان‌گرایی رسیده‌ و فقط کشورهایی مثل کره‌شمالی، افغانستان و از این دست کشورها، به ساحت انسان احترام و کرامت نمی‌گذارند.

بارها جامعه امروز ایران از واعظان مشهور و غیر مشهور شنیده‌ است که روی پیامبر ص خاکروبه و …می‌ریختند. اما ایشان واکنشی مهربانانه و پندآموز و درس‌آموز نشان می‌دادند. قاعدتا چنین پیامبری، با چنین ویژگی‌های انسانی، در مقابل افرادی که نظر و عقیده‌ای متفاوت از ایشان را، در جامعه آن روز ابراز می‌کردند، چنین تفاوت‌هایی را عین شایستگی و سرزنده بودن جامعه به حساب می‌آوردند.

وقتی کارشناسان و صاحب‌نظران دل‌سوز مملکت بر این نظر هستند، که قد، قواره و مختصات ذهنی و فکری اکثریت جامعه، بالاتر و جلوتر از مسئولان است. قاعدتا باید پذیرفت خُرد و کلانِ جامعه ایران به مثابه حکمرانانی هستند، که برای اداره امور مملکت طرح و ایده بالقوه دارند!

برای مثال اگر از همه شهروندان سوال شود، برای اداره مملکت چه نظری دارید؟ کسی را بدون پاسخ دادن، پیدا نخواهید کرد.

پس در چنین موقعیتی این سوال مطرح می‌شود که زندانی‌های سیاسی در فضایی که اکثریت ملت، صاحب سبک و نظر و عقیده هستند، چه آورده‌ای برای حکمرانان دارد؟

برای مثال اگر شبکه‌های اجتماعی در قالب فناوری و تکنولوژی موجودیت نداشت، اگر دسترسی آسان و سریع به اطلاعات جهانی موجودیت نداشت، قاعدتا حبس و حصرهای سیاسی توجیه داشت.

اما وقتی چه تاج‌زاده‌ها، مدنی‌ها و … در جامعه یا در زندان باشند، شکل و محتوای جامعه امروز ایران، همین واقعیتی‌ست که می‌بینید و تغییری در شکل و محتوای آن نمی‌بینید، پس حبس و حصرها چه آورده‌ای دارد؟

برای مثال حکمرانانی در طول تاریخ وجود دارند که می‌توانستند تا زمان زنده بودن‌شان، تئوری و نظریه خود را پیش ببرند. اما وقتی دیدند، ذائقه مردم تغییر کرده، جامعه‌محوری را جایگزین تئوری و نظریه خود کرده و به تعبیری آینده‌نگری کردند و اتفاقا نام نیک شامل حال چنین حکمرانانی شده است!

اکنون نیز باید فضا به گونه‌‌ای باشد که تمام اپوزیسیون داخلی و خارجی حرف‌های‌شان را رک و صریح بزنند. چرا که هر گونه دفعی، قدرت جذب بیشتری تولید می‌کند.

نکته مهم و کلیدی این‌که اگر همه دهان‌ها نیز بسته باشد یا شود، ذهن‌ها به مثابه یک قدرت بی‌بدیل نقش آفرینی می‌کنند. چرا که انرژی از بین رفتنی نیست، فقط از حالتی به حالت دیگر تغییر شکل پیدا می‌کند. پس لازم است مسئولان جمهوری‌اسلامی دوستان فضای باز و دشمنان فضای بسته باشند.

چرا که جامعه امروز ایران، به درستی تحلیل‌گر و تفسیر‌گر شده‌اند و بر همین اساس در زمان و مکان درست بهترین تصمیم و اقدام و عمل را خواهند داشت.

 

@Roshanfkrane

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=12575
  • نویسنده : امید فراغت
  • 289 بازدید

نوشته ‎های مشابه

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.