آنچه موجب گریز مردم عادی از نظام حاکم می‌شود، هجوم تبلیغاتی بی‌وقفۀ براندازان در شبکه‌های خبری و مجازی نیست، بلکه نوع حمایت و دفاع نیروهای اصطلاحاً “پا به رکاب” حکومت از آن است! از قضا، پاره‌ای از تبلیغات براندازان بخصوص هنگامی که رنگ دین‌ستیزانه و اهانت به پیامبر و خاندان او به خود می‌گیرد، موضع بسیاری از مردم عادی را نسبت به نظام ملایم‌تر می‌کند، اما آنچه این مردم را از وضعیت کنونی به راستی بیزار و خشمگین می‌کند، همین ادبیاتِ خشونت‌آمیز و رهنمودهای عقل‌ستیز و قلدرمآبانۀ برخی افسران جنگ سایبری و شماری از نمایندگان مجلس و مقام‌های دولتی و رسانه‌های حکومتی در دفاع از نظام و مقابله با مخالفان و منتقدان است.
حال که نظام سیاسی قصد دارد زمام حرکت خود را به این دسته از نیروها بسپرد و طبق تمایلات افراطی و مردم گریز آنان عمل کند، همانطور که در بررسی لایحۀ حجاب نشان داده است، دیگر بعید است از رویکرد امثال من کاری برآید. فقط باید منتظر ماند و عواقب این بازی خطرناک را برای کشور و جامعۀ ایرانی با یک چشم اشک و یک چشم خون دنبال کرد!
