خشونت گریزی در شاهنامه | محمد رسولی آرامگاه فردوسی | محمد رسولی سوگِ اعتراضی و جایگاه زنانگی در شاهنامه و فرهنگ فارسی | محمدحسین مجتهدی حقوق بشر در شاهنامه | محمد رسولی نقش آفرینی زنان در شاهنامه زن در شاهنامه | محمد رسولی افغانستان در شاهنامه | محمد رسولی گفتمان «باید مثل آمریکا و اروپا باشیم» را رها کنیم! | علی مفتح اقدامات شهردار تهران منافع چه کسانی را تأمین می کند؟ اصلاحطلبان؟ خیر، متشکرم! | سعید حجاریان تسلیحات هوش مصنوعی | کیومرث اشتریان وطن فارسی | محمدکاظم کاظمی* شبی با هرات جشنواره بینالمللی فیلم زنان هرات | الکا سادات* از گسست تا پیوند هنرمندان خطاط هرات و تهران | نیک محمدمستمندغوری* نگاهی به نهادها و نشریههای ادبی در هرات از ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۲ | افسانه واحدیار* اندیشههای اجتماعی خواجه عبدالله انصاری | سعید حقیقی جایگاه هرات در محیط فرهنگی و ادبی تاجیکستان | عبدالله راهنما* شناسنامه انجمن ادبی هرات | نارون رجایی داغ تمنا | سید ابوطالب مظفری از تسبیح تا ترنم | محمدکاظم کاظمی جامی؛ برترین چهره فرهنگی هرات | حسن امین هرات، قلب ادبیات، معنویت و تصوف در افغانستان | مرضیه سلیمانی (خورشید) پیوند هرات با آریانا و ایرانشهر | یحی حازم اسپندیار شاهنامه و هرات | محمد آصف فکرت هروی هرات از نگاه دکتر اسلامی نُدوشن | مهرداد صادقیان ندوشن هرات؛ پیوند دهندهای فرهنگی ملتهای حوزۀ نوروز | عبدالمنان دهزاد شکستن چندمین استخوان در تحویل سال | خالد قادری* هرات، نقطه وصل در حوزه نوروزستان | اسحاق ثاقبی داراب ظرفیتهای هرات برای پیوندهای تاریخی حوزهی تمدنی نوروز | محبوبالله افخمی* توهمات امارات در مورد بین المللی کردن مسئله سه جزیره ایرانی | کورش احمدی* مناقشه بر حق حاکمیت تاریخی ایران | محمدجواد حقشناس شبکه ملی و فراملی موزه خلیج فارس | رضا دبیرینژاد* حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان؛ روستانشینی و پایداری معیشتی | محمدامین خراسانی* برای صیانت از نام خلیج فارس نیازمند عزم ملی هستیم خلیج فارس در آئینه زمان | محمدعلی پورکریمی* حفاظت از نام خلیج فارس جزایر سهگانه ایرانی، دسیسه انگلیسی، فراموشکاری عربی | محمدعلی بهمنی قاجار خلیج عربی یا خلیج همیشه فارس؟ بر این دو عنوان درنگ کنید | حبیب احمدزاده هژمونی ایرانی خلیج فارس از عهد باستان تا کنون | مرتضی رحیمنواز درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش | مرتضی رحیم نواز جهانی شدن و نقش ژئواکونومیکی منطقه خلیج فارس | مهدی حسینپور مطلق خلیج فارس، آبراه صلح و گفتگو | فریدون مجلسی خلاء قدرت و ابهام چهره ژئوپلیتیکی در خلیج فارس | نصرت الله تاجیک درباره روز ملی خلیجفارس | محمدجواد حقشناس موزه ملی هرات | مرتضی حصاری کتیبههای فارسی مسجد جمعه (جامع) هرات | مرتضی رضوانفر مسجد جامع هرات میراثی ماندگار در تاریخ معماری جهان اسلام | علیرضا انیسی معماری در خراسان بزرگ عهد تیموری | ترانه یلدا از چهارسوی هرات تا چهار مرکز دیپلماسی جهان | سروش رهین
در تمام این روزها، اختلال اینترنت در سراسر ایران یکی از مسائلی بود که جمعیت بیش از ۸۰ میلیون نفری کشورمان با آن درگیر بودند. درنهایت نیز به فیلترشدن اینستاگرام و واتساپ منجر شد. دلایل زیادی از نظر مسئولان برای این فیلترینگ مطرح شد.در آخرین اظهارنظرها سردار غلامرضا جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل گفت: «این دو پلتفرم در حوادث اخیر، نوعی هماهنگی با دشمن در خارج از کشور و با منافقین و رژیم صهیونیستی داشتند و این اثبات شده است»
اعتراضهای شهری شاید عضوی جدا نشدنی از زندگی اجتماعی باشند. «تهران» در برهههای تاریخی متعددی آبستن حوادث و اعتراضات مردمی بوده است؛ اما مردم تهران قدیم در چه مکانهایی و چگونه اعتراض میکردند؟
حقوقدانان و فعالان حوزه حقوق بشر، در عبارتچینی و وضع حق بشر در قالب قوانین همواره سعی داشتند این الگو را ترویج کنند که در متن قوانین اصل حق به صورتی موسع و کلی به رسمیت شناخته شود و چنانچه استثنائاتی قابل اعمال باشد، این استثنائات باید عینی و مضیق باشند و هم به نحوی وضع شوند که دولتها (اعم از قوه مجریه، قوه مقننه و دادگستری) نتوانند آن را به نحوی تفسیر کنند که در مواردی آزادی عملا منتفی شود
هیات رئیسه طی دو مرحله تصمیم به برگزاری مجازی کلاسها گرفت که مرحله دوم آن پس از دهم مهر ماه و پس از آنکه اتفاقات بسیار ناگوار و تاسفباری در دانشگاه رخ داد، اتخاذ شد و ما مجبور شدیم از دوشنبه ۱۱ مهر کلاسها را به صورت مجازی برگزار کنیم.
کسانی که با درس سیستمهای پویا آشنا هستند میدانند در چنین شرایطی باید اقداماتی انجام داد تا سیستم وارد چرخه مطلوب و یا حلقه منفی شود. به این مفهوم که انجام هر اقدامی از سوی حاکمیت، سبب افزایش رضایت مردم و در نتیجه کاهش مشکلات و گرفتاریهای کشور شود.
علم مدیریت بحران به ما میگوید: مرحله پیشابحران، مرحله فهم و پیشبینی است و در مرحله حین بحران، باید مدیریت اقناعی کمهزینه انجام شود و در مرحله پس از بحران، سیاستهای ترمیمی و حل عوامل بحران ساز در دستور کار قرار گیرد.
طی ۳ هفته گذشته شهرهایی در کشورمان در کنار برگزاری تجمعات اعتراضی، به محلی برای اقدامات خارج از عرف و غیرمدنی عده قلیلی بدل شد و این جماعت با یافتن فرصتهایی سعی در به انحراف کشاندن مطالبات مردم داشتند و در هر تجمع اعتراضی، دست به اقدامات مخرب زدند.
از صدر تا ذیل کارگزاران نظام از جذب سرمایه خارجی سخن میگویند اما کمتر کسی به صراحت بیان میکند که آمدن یا آوردن سرمایهگزاری که بخواهد چندین میلیارد دلار در کشور آورده سرمایه داشته باشد و با خود فنآوری را هم به سوغات بیاورد و انتقال تکنولوژی هم بدهد نیاز به یک هماهنگی و عزم ملی دارد.
الیاس حضرتی، مدیر مجموعه رسانهای اعتماد، در نامهای خطاب به علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، درباره نحوه برخورد با رسانهها در اعتراضات اخیر، نگاه امنیتی به این موضوع و همچنین برخوردها با معترضان، دانشجویان و خبرنگاران هشدار داد
نیم نگاهی به مواضع، کنشها و واکنشهای صحنه اعتراضی نشان میدهد مطالبات معوق که سابقاً صبغهی سیاسی و بعضاً سیاستی داشتند، اینک پوست انداختهاند و در شعارهای غیرجدلی و همهشمول مانند «زن، زندگی، آزادی» بازآرایی شدهاند.
تا وقتی جریان های ضد گفتوگو با عملکردهای مشابه سعی دارند با دوقطبیسازی، مردم را در برابر مردم قرار دهند، طبیعتا نمیتوان به گفتوگو و گفتمانسازی در کشور امید داشت. تا زمانی که این دو طیف فعال هستند، هرگونه بستری برای گفتوگو و گفتمانسازی با برچسبهای مختلف مواجه میشود.
جامعه مدنی از جمله زیرساختهای توسعه سیاسی است و میتواند اعتراضات را به صورت فنی بررسی کرده و آن را به حاکمیت منتقل کند.
جامعه ایران با گسترش وضعیت آنومیک (بی هنجاری) مواجه است و این وضعیت در بین جوانان و دختران شدت بیشتری دارد. هرچند اکثریت آنها نمیخواهند علیه وضعیت موجود شورش کنند ولی بحرانهای ارزشی و اجتماعی برخی از آنها را تا آستانه شورش هم کشانده است.
اگر میخواهیم هر بار بغض اجتماعی در هر حادثه کوچک و بزرگی سرباز نکند و بستر دشمن شاد کنی را فراهم نیاورد باب گفتگوهای بین نسلی و شنیدن صدای مخالف را باز کنیم. نه فقط در میانه بحرانها و زودگذر، بلکه به عنوان یک ضرورت همیشگی و مدام فضای مناسب برای اعتراض و نقد حکومت و دولت و تظاهرات اعتراضی مدنی، دکان اغتشاش و آشوب و کشتار و تخریب را تخته میکند.
در برههای کوتاه کلیشه ای به نام عذرخواهی به صورت کاریکاتوری اقتباسشده از سیاسیون غربی باب شد؛ و صد البته بیضرر و زیان برای عذرخواهان و بدون تبعات و نتایج عملی، مثل پیگیری و محاکمه و مجازات؛ یا لااقل کنارهگیری از کار به عذر بیکفایتی.