فرهنگ، ادب و هنر

سوگِ اعتراضی و جایگاه زنانگی در شاهنامه و فرهنگ فارسی | محمدحسین مجتهدی

یکی از مهمترین نمادهای قهرمانی و قهرمان‌پروری، که مفهوم هیروس لاتین به معنای نجات بخشی را نیز با خویش دارد، فرنگیس است. همسر سیاوش و مادر کیخسرو که این دو نقش او، از نقش فرزند افراسیاب بودن فراتر می‌رود، یعنی نقش‌های انتخاب شده در زندگی برایش بر نقش داده شده به او رجحان می‌یابد.

حقوق بشر در شاهنامه | محمد رسولی

نقش آفرینی زنان در شاهنامه

زن در شاهنامه | محمد رسولی

در نامه رضا کیانیان به وزیر اطلاعات مطرح شد:

پیشنهاد می‌کنم یک بار دیگر وظایف‌تان را مرور کنید.

ما همیشگی هستیم. چون مردمیم. چه شما باشید و چه نباشید. شما باید یادتان باشد که به عکس ما فقط برای چهار سال آمدید و همان چهار سال هم قطعی نیست. چون هر لحظه ممکن است برکنار شوید.

روزگار غریب ناخدا | شهاب مهدوی

روزنامه همشهری (شماره ۸۶۱۷ | ۲۸ مهر ۱۴۰۱ | صفحه ۵)

سه میلیون ایرانی کتاب خواندن را رها کردند!

داده‌های مرکز آمار ایران درباره افراد ۱۵ساله و بیش‌تر باسواد برحسب وضعیت مطالعۀ کتاب غیردرسی در یک سال منتهی به زمان آمارگیری (از سال ۹۶ تا ۹۹) نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۶.۵۸. ۲ افراد مطالعۀ غیردرسی داشته‌اند اما این درحالی‌ست که در ۹۹ این مقدار به ۵۴.۵ رسیده و با کاهشی حدوداً چهاردرصدی همراه بوده است.

یادی از یدالله رویایی، شاعر معاصر، که در ۹۰ سالگی در پاریس درگذشت

سفر رویا به دیگرسو

«برجاده‌های تهی»، «شعرهای دریایی»، «دلتنگی‌ها»، «از دوستت دارم»، «لبریخته‌ها»، «هفتاد سنگ قبر»، «منِ گذشته»، «در جستجوی آن لغتِ تنها»، «هلاکت عقل به وقت اندیشیدن»، «از سکوی سرخ»، «عبارت از چیست؟» و «چهره پنهان حرف» برخی از کتاب‌های اوست.

یادی از عباس معروفی:

دلش می‌خواست بخوابد و خوابید | حسن اردشیری لاجیمی

یکی از ویژگی‌های ممتاز معروفی، تنیده شدن روح بلند ایرانی در او بود؛ «من، عباس معروفی، نویسندهای که همیشه احساس کردهام تکهای از پیکره ایرانم». در نتیجه با همه زاویه‌ای که با قرائت رسمی داشت و البته این خاصیت استقلال در فکر و شخصیت تألیفی انسان دارد، همدلی و همفکری در راه تعالی ایران و همچنین سرکوب دشمنانِ رنگ و وارنگ بیگانه و ریشه کن کردن فساد، اعتیاد و فحشا را نتیجه بخش و نیاز کشور می‌دانست.

درگذشت ژان لوک گدار که هفتاد سال در دنیای سینما نفس کشید:

یاغی از نفس ‌افتاد | پولاد امین

روزنامه شهروند (شماره ۲۶۲۲ | ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | صفحه ۱۰)

صوفیا نصرالهی (منتقد سینما و روزنامه‌نگار):

سینما کلاس تاریخ نیست

صوفیا نصرالهی منتقد سینما و روزنامه‌نگار در سینماتک پانصد و نوزدهم خانه هنرمندان ایران و در نشست نقد و بررسی فیلم «بانوی آهنین» گفت: سینما کلاس تاریخ نیست و فیلمساز حق دارد وقایع را به خواست خود در اثرش دراماتیک کند.

خاکسپاری عباس معروفی به تعویق افتاد

طبق اطلاع خانواده زنده یاد عباس معروفی مراسم خاکسپاری ایشان که قرار بود روز جمعه (۱۱ شهریورماه) برگزار شود، به دلیل طولانی شدن مراحل اداری خاکسپاری در آلمان به تاریخ ۵ مهرماه ساعت ۱۱ به وقت آلمان در برلین موکول ‌شد.

رایزن فرهنگی ایران در ارمنستان:

چشم انداز آموزش فارسی در ارمنستان، روشن است

سیاست دولت جدید ایران، توسعه همکاری با کشورهای همسایه است و زمانی که تجارت میان دو کشور افزایش یابد، متقاضیان فراگیری زبان فارسی نیز بیشتر می‌شوند. همچنین توسعه گردشگری و ترجمه آثار ادبی، دو عاملی است که می‌تواند به افزایش متقاضیان یادگیری زبان فارسی کمک کند و امیدواریم در این دو بخش نیز شاهد پیشرفت باشیم.

آرش سنجابی، پاراجانف را در سرزمین خود به روی صحنه می برد

در نمایش به طور مشخص وامدار پاراجانف هستم. بعد از تجربه اجرا در تهران که بسیار مورد توجه تماشاگران و منتقدان بود، پاراجانف در ایروان نمایش داده می‌شود وامید می‌رود تماشاگران ارمنی بتوانند با این کار ارتباط برقرار کنند.

به بهانه درگذشت عباس معروفی

مرگ یک نویسنده

عباس معروفی داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و شاعر نامدار ایرانی صبح پنجشنبه ۱۰ شهریور در ۶۵ سالگی به سبب ابتلا به بیماری سرطاندر آلمان درگذشت.

گروه موسیقی «لیان» بوشهر در فستیوال جهانی نی‌انبان

گروه موسیقی «لیان» بوشهر همزمان با آغاز فستیوال جهانی نی‌انبان در کشور اسکاتلند ضمن اهدای ساز خود به موزه گلاسکو، به اجرای چند برنامه موسیقایی در حوزه موسیقی محرم پرداخت

دودمان ابتهاج | مهدی تدینی

هوشنگ پسر آقاخان ابتهاج بود. او سه عمو داشت: غلامحسین، ابوالحسن و احمدعلی. هم پدر و هم عموهای ابتهاج از مدیران بلندپایه بودند؛ هم تحصیل‌کرده، هم مدیر ارشد، هم دولتمرد، هم سرمایه‌دار و هم کارآفرین! برادران ابتهاج از چهره‌های شاخص و ماندگار رشت بودند.

یادی از امیرهوشنگ ابتهاج که در 95سالگی درگذشت:

سفر سایه به آفتاب

یلدا ابتهاج، فرزند امیرهوشنگ ابتهاج، بامداد روز چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در صفحه‌ی اینستاگرام خود از درگذشت این شاعر نامدار ایرانی خبر داد.

خسارت سیل اخیر به کتابخانه‌های عمومی در حد آبگرفتگی بود

مهدی رمضانی، درباره تاثیر سیل اخیر بر کتابخانه‌های عمومی کشور ضمن تاکید بر مدیریت بحران ورود آب به کتابخانه مرکزی یزد، گفت: خوشبختانه سیل به کتابخانه‌های عمومی آسیب جدی وارد نکرده و آبگرفتگی و ورود گل‌ولای، مشکل عمده است.

بزرگان خود را از یاد نبریم | مجتبی طاهری

کتاب با مقدمه‌ای از استاد حق‌شناس آغاز شده بود؛ مقدمه‌ای؛ شیوا و روان، که مطالعه آن مرا بیش از پیش مجذوب خواندن کتاب کرد، به طوری که ساعاتی از روز را به مطالعه کتاب اختصاص دادم و ظرف مدت کوتاهی کتاب را تا انتها مطالعه نمودم. بدون اغراق مطالعه کتاب «مردی که ایران را از یاد نبرد»، دریچه‌ای جدید در افق ذهن من پدیدار ساخت و عطش شدیدی را برای مطالعه آثار دکتر اسلامی به ویژه مطالعه اثر چهار جلدی ایشان تحت عنوان «رازها» بوجود آورد.

یادی از دکتر حسن ذوالفقاری

سفیر فرهنگ ایران | مرتضی بیک بیاتی

ذوالفقاری در مرام و منش شاگرد خلف استادان سلف و رادمردانی چون مظاهر مصفا و اسماعیل حاکمی، محمد جعفر محجوب و تقی پورنامداریان بود. تحقیق، تامل و تدبر در «فتوت و جوانمردی» که یکی از چند شاخه کاری او بود،تاثیر و تحول ژرفی در شخصيت مهربان، فروتن و با وقارش نهاده بود و این خصیصه در تمام روابط و تعاملات اجتماعی و فرهنگی وی نهادینه شده بود.

سیمای معماری شهری تهران | مرتضی رحیم نواز

از عمر تهران، پایتخت یکی از کهن‌ترین کشورهای جهان، بیش از دویست سال میگذرد. روستای بزرگ یا شهر کوچک و مستحکمی که رئیس قبیله کوچ‌نشین فاتحی آن را مقر قدرت نه چندان استوار خویش کرده بود. اکنون شهری بزرگ با بیش از هشت میلیون جمعیت ساکن است.

داستان آشنایی یک شاعر

بهمنی با بهمنی در رقابت بود برای مهربانی، تواضع و اخلاق. چنان‌که اکنون فروردین را آغاز شعر می‌دانم و تولدش را شروع خودم در دنیای واژه‌ها. اکنون چنان آرزویم را در سینه می‌فشرم که مبادا کمی از کم داشتن‌هایش کمترم کند. فروردین تنها تولد بهمنی نیست، تولد نسلی‌ست که آرزویشان دیدار پدری مهربان بود و اکنون شعرهایشان را بی‌شک مدیون او هستند.

گفتگوی مطهره واعظی‌پور با محمدعلی بهمنی

اجازه خلق آثار عاشقانه را نمی‌دهند

این موضوع ذهن من را روشن کرد که اصلاً اگر ما بخواهیم معنای شعر خودمان را هم بدهیم، داریم به اذهان دیگران آسیب می‌رسانیم. کسانی که دوست دارند و گوش می‌کنند، برداشتی که ذهن خودشان دارد، باعث لذت آن‌ها می‌شود نه اینکه آن‌ها را محکوم به قبول کردن همان معنایی کنیم که در ذهن ما از آن شعر وجود داشته است.